Φέτος, που είμαστε καθηλωμένοι, που ο χρόνος μετράει διπλά και που κάθε λεπτό ενσταλάζει νέες αβεβαιότητες, χρειάζεται συνειδητή προσπάθεια για να ανασύρουμε τη γιορτινή μας διάθεση, να τη σκηνοθετήσουμε από μνήμης, ακόμα και όταν η περιρρέουσα ατμόσφαιρα μας βαραίνει. Θα σας βοηθήσουμε σε αυτό – ελπίζουμε. Στόχος μας, όταν σχεδιάζαμε το φετινό χριστουγεννιάτικο αφιέρωμα του «Γαστρονόμου», ήταν να καλλιεργήσουμε όσο ποτέ άλλοτε την οφθαλμαπάτη της γιορτής, την υπερβατική θαλπωρή των Χριστουγέννων, μέσα από ένα συγκινητικό ταξίδι κατάβασης στο παρελθόν. Ένα ταξίδι πνευματικό όσο και πραγματικό σε έξι ξεχωριστά σημεία στον χάρτη της Ελλάδας.
Τέσσερις δημοσιογράφοι, τρεις φωτογράφοι και έξι σεφ σκόρπισαν στα τέσσερα σημεία της ελληνικής επικράτειας, στην Ξάνθη, στη Ζάκυνθο, στην Ύδρα, στη Λέσβο, στη Σύρο και πίσω στην Αθήνα, με προορισμό έξι σπουδαία αρχοντικά που άνοιξαν για πρώτη φορά τις πόρτες τους για εμάς κι έγιναν τα σκηνικά για να φωτογραφίσουμε έξι ξεχωριστά γιορτινά μενού. Αυτά τα ταξίδια πραγματοποιήθηκαν λίγο πριν από το δεύτερο λοκντάουν, σε δύσκολες συνθήκες, με πολλές αντιξοότητες που χρειάστηκε να υπερπηδήσουμε. Τα καταφέραμε, και τώρα, σε αυτό εδώ το εισαγωγικό σημείωμα –που γράφεται σχεδόν στο σφύριγμα της λήξης, όταν όλο το τεύχος είναι έτοιμο να «φύγει» για το τυπογραφείο και εμείς διορθώνουμε τις τελευταίες λεπτομέρειες– θα μας συγχωρήσετε που προκαταβάλλουμε το συναίσθημα. Δεν έχετε ακόμα γυρίσει τις σελίδες, δεν έχετε βυθιστεί στις εικόνες και στις λέξεις που προσπαθούν –και πιστεύουμε καταφέρνουν– να μεταδώσουν τη συγκίνηση, την υπερηφάνεια και τη στοργή που αισθανθήκαμε ερχόμενοι σε επαφή με αυτά τα σπουδαία τοπόσημα του ελληνισμού. Η γνωριμία μαζί τους ήταν μια άσκηση αυτογνωσίας.
Περιδιαβαίνοντας τους χώρους, ανεβαίνοντας σκαλοπάτια, ακούγοντας τριγμούς και άξενους ήχους, ανασαίνοντας αέρα παλιό υγρής κλεισούρας, συμπληρώναμε με τις αισθήσεις μας τις ιστορίες που μας διηγούνταν για το κάθε αρχοντόσπιτο οι άνθρωποι που μας υποδέχονταν. Μεταλαμβάναμε εικόνες, εποχές και κόσμους ολάκερους. Κόσμους ελληνικούς, που προϋπήρξαν, που συγκρούονταν, που συσχετίζονταν ή ακύρωναν ο ένας τον άλλο. Που ζυμώνονταν, που άνθιζαν, που καρποφορούσαν ιδέες, τέχνη, πνεύμα, ύλη και γεύση.
Τα αρχοντικά: Η οικία Αλεπουδέλη στη Μυτιλήνη, εκεί όπου περνούσε τα καλοκαίρια της νιότης του ο Ελύτης. Το ξανθιώτικο αρχοντικό όπου γεννήθηκε και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του ο Χατζιδάκις. Η Οικία του φιλικού Ρώμα του 17ου αιώνα στη Ζάκυνθο. Το κτίριο-κόσμημα της Ερμούπολης, το αρχοντικό Νεγρεπόντε. Το διαμέρισμα των Κατακουζηνών στην Αμαλίας. Και η Οικία Λάζαρου Κουντουριώτη στην Ύδρα. Στην Ύδρα μου.
Εκεί μαγειρέψαμε πιάτα εμπνευσμένα από τον τόπο, το πνεύμα των σπιτιών και την κουλτούρα κάθε περιοχής. Χωρίς food styling. Κι αυτός είναι ο δρόμος που θέλουμε να ακολουθήσουμε εφεξής στο περιοδικό. Αφτιασίδωτη νοστιμιά, καθαρή, γνήσια και αληθινή. Τα πιάτα μαγειρεύτηκαν για να φαγωθούν και σερβιρίστηκαν σε αληθινά σκεύη των σπιτιών.
Διαβάστε, μαγειρέψτε και απολαύστε αυτές τις συνταγές σαν μικρές γευστικές περιπέτειες και τις ιστορίες των αρχοντικών σαν γοητευτικές και αναγκαίες αποδράσεις.
Ο Γαστρονόμος αυτός είναι το χριστουγεννιάτικο παραμύθι μας. Σας το προσφέρουμε με την Η Καθημερινή της Κυριακής με αγωνία και αγάπη. <3
