Την Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου, εκπρόσωποι της ΕΛΜΕ Λέσβου, καθώς και μεμονωμένοι καθηγητές από διάφορα σχολεία του Νομού, πραγματοποίησαν παρέμβαση και πρόκληση συζήτησης στην τηλε-ημερίδα που είχε οργανώσει η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Λέσβου, σχετικά με «Πρακτικές Εξ Αποστάσεως Αξιολόγησης Των Μαθητών».
Η παρέμβαση αυτή έκανε σαφές, πως συσπειρωμένοι, όλοι μαζί ,οι εκπαιδευτικοί, αντιδρούν δυναμικά στην επιχειρούμενη, εκ μέρους του Υπουργείου, διεύρυνση των ανισοτήτων ανάμεσα στους μαθητές μας και στην εντελώς αντιπαιδαγωγική εντατικοποίηση μιας δήθεν «εκπαιδευτικής διαδικασίας», που επιβαρύνει την ψυχολογία των παιδιών, στις ακραία δύσκολες συνθήκες εγκλεισμού που βιώνουν. Χοντροειδέστατα, βρήκε το Υπουργείο, τον καιρό και την ευκαιρία, μέσα σ’ αυτή την δυστοπική περίοδο, να καταργήσει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, της ισότιμης πρόσβασης στη γνώση, κάνοντας την εκπαίδευση, ακόμα πιο ταξική απ’ ότι πριν, ξεσκαρτάροντας, έτσι απλά και χωρίς καμία ντροπή, «αυτούς που δεν έχουν την δυνατότητα».
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα και χωρίς καμιά βοήθεια, οι εκπαιδευτικοί κατάφεραν να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες της τηλεκπαίδευσης και σε μεγάλο βαθμό, να επιλύσουν πολλά από τα τεχνικά και κοινωνικά προβλήματα που παρουσιάστηκαν. Και ενώ όλο αυτό το διάστημα αναδείχθηκαν όλες οι αδυναμίες και τα προβλήματα της συγκεκριμένης εκπαιδευτικής πρακτικής, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας επιλέγει να κλείσει τα μάτια και να προχωρήσει ακόμη παραπέρα. Με το 1/3 των μαθητών μας, είτε να μην έχουν υπολογιστή, είτε πρόσβαση στο διαδίκτυο, είτε να παρακολουθούν υποτυπωδώς από το τηλέφωνο, είτε να μην ακούν ή να μην τους ακούμε, εργαστηριακά μαθήματα δεν γίνονται και με την ύλη να προχωράει αναγκαστικά, λόγω συνθηκών, με ρυθμό χελώνας– για όσους βέβαια μπορούν και συμμετέχουν (οι υπόλοιποι είναι σαν να έχουν απλά διαγραφεί)- το Υπουργείο, μέσω των διευθύνσεων Β/Βάθμιας όλων των νομών, ωσάν να μην έχει καμία αίσθηση της πραγματικότητας (ή ίσως πιο πιθανά, με πλήρη συνείδηση αυτής), εμμένει, στο να δημιουργηθεί παντού η εντύπωση, ότι η τηλεκπαίδευση είναι πλέον μία «…κανονικότατη εκπαιδευτική διαδικασία».
Ως εκ τούτου, ζητάει την Αξιολόγηση-Βαθμολόγηση των μαθητών (να μπουν δηλαδή τηλε-Διαγωνίσματα και να δοθούν κανονικά Βαθμοί Α΄ τετραμήνου!), μέσα στην τόσο δύσκολη, για όλους, αυτή περίοδο, όπου μόνο κανονικό μάθημα δεν μπορεί να γίνει…
Και όλη αυτή η εμμονή, ενώ σύμφωνα με τον νόμο, υπάρχει κατοχύρωση ώστε οι εκπαιδευτικοί να μην είναι υποχρεωμένοι να αξιολογήσουν τους μαθητές, όταν οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν.
(ΓΙΑ ΓΥΜΝΑΣΙΟ: Προεδρικό Διάταγμα 126/2016, ΑΡΘΡΟ12, παράγρ.3 / ΓΙΑ ΕΠΑΛ: παρ 2γ, αρθ. 120 του ν.4610 / ΓΙΑ ΛΥΚΕΙΟ: παρ. 1 του αρθ.103, ν.4610/2019παρ.4 και 7 του αρθ. 103, ν.4610/2019.)
Και όχι μόνο αυτό! Αντί, μία ώρα αρχύτερα να ανακοινώσει το Υπουργείο την άκρως αναγκαία μείωση της ύλης και για τις Πανελλαδικές αλλά και για όλες τις τάξεις, σαν να μην τρέχει τίποτα, εξαγγέλλει επιπρόσθετα για φέτος την επαναφορά της απαιτητικής Τράπεζας θεμάτων για το Λύκειο (εν μέσω πανδημίας!) καθώς και την έμμεση μείωση του αριθμού εισακτέων στα πανεπιστήμια, αν και όλοι γνωρίζουν πολύ καλά, πως διαδικτυακά, το μόνο που γίνεται, είναι ένα μικρό «πασάλειμμα» της ύλης, την οποία, εάν είμαστε όντως ευσυνείδητοι εκπαιδευτικοί, οφείλουμε να επαναλάβουμε κανονικά, δια ζώσης, για την σωστή εμπέδωση και κυρίως για να την διδαχθούν ΟΛΟΙ οι μαθητές μας.
Δηλώνουμε ότι δεν θα γίνουμε συνένοχοι σ’ αυτή την παρωδία!
Δεν συναινούμε στην απαξίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας!
Δεν βαθμολογούμε με κλειστά σχολεία!
Στηρίζουμε τους μαθητές μας!
