Γράφει ο Γιάννης Ευσταθίου
Βοήθα Παναγιά και μη χειρότερα. Χρόνια πέρασαν από τότε που οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης καυσίμων στη Σκάλα Λουτρών, εγκαταλείφθηκαν στο έλεος του … χρόνου και της αδιαφορίας. Και ίσως περάσουν άλλα τόσα, μέχρι να υπάρξει το ανάλογο ενδιαφέρον, ώστε τα σάπια κουφάρια των δεξαμενών απομακρυνθούν από την περιοχή. Πολλάκις, η εικόνα που βρίσκεται εμπρός μας γεννά τον προβληματισμό, ο οποίος, όπως έρχεται έτσι και χάνεται στις στροφές του χρόνου. Και περιμένουν οι ενασχολούμενοι με την προστασία του περιβάλλοντος και την ανάπτυξη μιας περιοχής, να υπάρξει το απαραίτητο ενδιαφέρον. Αλλά ποιος να εστιάσει σε … λεπτομέρειες. Και ποιος ν΄ ασχοληθεί με ένα ζήτημα που περνάει … απαρατήρητο.
Από ψηλά όμως, όταν κοιτάς την ομορφιά του τοπίου αντιλαμβάνεσαι πως η περιοχή μπορεί να καταστεί πόλος έλξης επισκεπτών και η αξιοποίησή του θα προσέφερε μεγάλα κέρδη. Και για να μην μένουμε στις διαπιστώσεις και στην κριτική, υπήρξε στο πρόσφατο παρελθόν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, υπάρχει ήδη το ξενοδοχείο και ο υπέροχος αύλειος χώρος του, κι αυτό που χρειάζεται είναι μια γενναία απόφαση για την ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της περιοχής. Η φωτογραφία από μόνη της φανερώνει την αξία του χώρου. Γιατί όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η Σκάλα Λουτρών σαν ζωγραφιά. Ευκαιρία να γίνει και στην πράξη. Με μικρό κόστος και πολύ μεράκι. Όρεξη να υπάρχει και θέληση.
