Του Μιχάλη Μπάκα
Εικόνες ντροπής με την ανέγερση τσιμεντένιου τοίχους 3 μέτρων από το κέντρο φιλοξενίας της Ριτσώνας έκαναν την εμφάνιση τους τις τελευταίες ημέρες σε διεθνή ΜΜΕ, εκθέτοντας για μια ακόμη φορά την πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης για τη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος.
Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ η ελληνική κυβέρνηση ξεκίνησε ένα έργο ανύψωσης τσιμεντένιων τοίχων σε 39 κέντρα υποδοχής της ηπειρωτικής και νησιωτικής χώρας, προϋπολογισμού 28,4 εκατ. € με χρηματοδότηση μάλιστα της ΕΕ, για την προστασία τόσο των «φιλοξενούμενων» όσο και των ντόπιων κατοίκων, όπως αναφέρουν κυβερνητικές πηγές.
82 χρόνια μετά τη δημιουργία των πρώτων γκέτο από τους ΝΑΖΙ για τον περιορισμό των Εβραίων, έχουμε την «τιμή» η ελληνική κυβέρνηση να υψώνει τείχη σε αστικές περιοχές, πέρα από κάθε λογική, περιορίζοντας ανθρώπους που δεν είναι φυλακισμένοι, αλλά ούτε και υπόδικοι. Οι φιλοξενούμενοι στα κέντρα υποδοχής έχουν δικαίωμα στην εργασία, δικαίωμα στην εκπαίδευση και η γκετοποίηση τους το μόνο που κάνει είναι να προσφέρει ικανοποίηση στα ακροδεξιά αντανακλαστικά της «κομματικής πελατείας» της κυβέρνησης που ενθουσιάζεται από την επιβολή του δόγματος «να τους κάνουμε το βίο αβίωτο».
Η Τίνεκε Στρικ, Ευρωβουλευτής των Πράσινων, δήλωσε σχετικά στο Αλ Τζαζίρα: «Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε ότι τα χρήματα της ΕΕ χρησιμοποιούνται για την κατασκευή τειχών από τσιμέντο γύρω από κέντρα υποδοχής προσφύγων. Σε αντίθεση αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να επενδύσουμε σε ένα καλύτερο μέλλον για αυτούς τους ανθρώπους. H ύψωση τειχών γύρω από τα camp οδηγεί σε λιγότερη ενσωμάτωση με την τοπική κοινωνία, λιγότερο έλεγχο από δημοσιογράφους και ΜΚΟ και χειρότερες συνθήκες διαβίωσης. Είναι πραγματικά πολύ απλό: το καθεστώς του πρόσφυγα δεν μπορεί να οδηγεί σε κράτηση».
Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ συνεχίζουμε τις πρωτοβουλίες σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για την ανάδειξη του θέματος, ζητώντας από την ελληνική κυβέρνηση και την ΕΕ να παγώσει την εφαρμογή αυτού του απάνθρωπου μέτρου. Το χτίσιμο τειχών, ούτε αποτρέπει, ούτε αποτελεί επιλογή, ούτε στον Έβρο ούτε γύρω από τα camp των προσφύγων. Όπως έχουν ήδη κάνει άλλες χώρες της ΕΕ, η Ελλάδα πρέπει να διαμορφώσει μια μακροπρόθεσμη στρατηγική που θα περιλαμβάνει την ένταξη προσφύγων και μεταναστών στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας.
