Mε Χαρτί και με Νερό φτιάχνουμε Ψηφιδωτό
Δωρεάν εκπαιδευτικό πρόγραμμα για παιδιά τυπικής εκπαίδευσης 6-12 ετών
Το Πολύτροπον διοργανώνει εκπαιδευτικό πρόγραμμα που απευθύνεται σε παιδιά τυπικής εκπαίδευσης, 6-12 ετών, με στόχο την γνωριμία με την ιστορία του τόπου μας, την ενίσχυση της «πράσινης συνειδητότητας», μέσω της δημιουργικής ανακύκλωσης[1] και την απόκτηση βιωματικής εμπειρίας στην τέχνη του ψηφιδωτού[2].
Το πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί σε δύο συναντήσεις για κάθε συμμετέχοντα.
Πρόγραμμα συναντήσεων
1η συνάντηση
- Παρουσίαση των εννοιών της δημιουργικής ανακύκλωσης και της κυκλικής οικονομίας από την περιβαλλοντολόγο (ΕΔΙΠ Τμήματος Περιβάλλοντος Πανεπιστημίου Αιγαίου) κ. Μαρία Χατζηαντωνίου
- Παρουσίαση των ψηφιδωτών των Ρωμαϊκών Επαύλεων της Μυτιλήνης από τον Αρχαιολόγο του Αρχαιολογικού Μουσείου Μυτιλήνης κ. Γιάννη Κουρτζέλλη
- Βιωματική εμπειρία: κατασκευή χαρτοπολτού, χρωματισμός και παραγωγή ψηφίδων
2η συνάντηση
- Παρουσίαση της τέχνης του ψηφιδωτού από την καλλιτέχνιδα Φερενίκη Τσαμπαρλή
- Βιωματική εμπειρία: κατασκευή ενός ψηφιδωτού από τις ψηφίδες που έφτιαξαν τα παιδιά στην πρώτη συνάντηση
Η δημιουργία των ψηφιδωτών θα γίνει με την τεχνική της έμμεσης ψηφοθέτησης (ανάστροφα).
Τα έργα των παιδιών θα εκτεθούν δημόσια, σε ειδική θεματική έκθεση στη πόλη της Μυτιλήνης.
Μετά το πέρας του προγράμματος τα παιδιά θα λάβουν βεβαιώσεις συμμετοχής.
Ημέρα έναρξης 6/11/2021 ώρα 10:00, απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής
Λόγων των ιδιαίτερων συνθηκών και μέτρων κατά covid 19 είναι απαραίτητα:
- Η κράτηση θέσης
- Η έγγραφη δήλωση διενέργειας αυτοδιαγνωστικού ελέγχου (self-test), το τελευταίο εικοσιτετραώρο πριν την έναρξη κάθε συνάντησης.
- Η χρήση μάσκας καθ’ όλη τη διάρκεια της συνάντησης
Για κρατήσεις θέσεων επικοινωνήστε στο 6945267230
Το πρόγραμμα υλοποιείται με την αιγίδα και την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
[1] Με τον όρο δημιουργική ανακύκλωση (upcycling) αναφερόμαστε στη διαδικασία μετατροπής των απορριμμάτων ή άχρηστων υλικών σε νέα υλικά ή προϊόντα καλύτερης ποιότητας ή υψηλότερης περιβαλλοντικής αξίας. Ο όρος «upcycling» εμφανίστηκε δημόσια για πρώτη φορά το 1994, μέσα από ένα άρθρο του Reiner Pilz, ο οποίος μιλούσε για την πραγματική ανάγκη ανακύκλωσης και μεταμόρφωσης των παλιών, άχρηστων και πεταμένων υλικών σε ολοκαίνουριες μορφές. Εν συνεχεία, ο όρος άρχισε να επεκτείνεται σε Γερμανία και Αγγλία, με βιβλία να δημοσιεύονται έχοντας το «upcycling» ή «upsizing» ως βασικής του θεματολογία. Η επέκταση αυτή δεν άργησε να φτάσει μέχρι και την Αμερική στις αρχές του 2000, με δημοσιεύματα και βιβλία να ασχολούνται με το «remake» των προϊόντων τους (https://en.wikipedia.org/wiki/Upcycling).
Στη χώρας μας έχουν αρχίσει να γίνονται κατανοητοί οι λόγοι εναρμόνισης των διαδικασιών παραγωγής, αλλά και της καθημερινότητάς μας συνολικά, στις ιδέες της δημιουργικής ανακύκλωσης. Εμφανίζονται δειλά βήματα επαναχρησιμοποίησης για παράδειγμα ανενεργού τυπωμένου υλικού, παλιών αντικειμένων και υλικών σπιτιών, εργοστασίων, ξυλουργείων. Όλα αυτά δημιουργούν ολοκαίνουριες κατοικίες, κοσμήματα, ρούχα, προωθητικά και διαφημιστικά υλικά, και κυρίως μια εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα φιλική και ενσυνείδητη προς το περιβάλλον που ζούμε καθημερινά.
[2] Με τον όρο ψηφιδωτό – ψηφοθέτημα ή και μωσαϊκό περιγράφουμε την τέχνη εκείνη μέσω της οποίας σχηματίζονται εικόνες ή παραστάσεις με τη χρήση μικρών τεμαχίων διαφόρων υλικών όπως βότσαλα, γυαλί, μάρμαρο, πηλό, των λεγόμενων ψηφίδων τις οποίες ο τεχνίτης συναρμολογεί πάνω σε ένα στέρεο υπόστρωμα ώστε αυτές να συγκρατούνται εκεί με ασφάλεια[2].
Οι Ρωμαίοι, χρησιμοποίησαν αυτή την τέχνη σέ μεγάλη κλίμακα και στάθηκαν οι πρώτοι που κατασκεύασαν εντοίχια ψηφιδωτά, εισήγαγαν δε το ψηφιδωτό στην εκλεπτυσμένη μορφή του, τόσο στην αρχιτεκτονική της κατοικίας όσο και στους τόπους λατρείας τους (Κολέφα Γιάννη, Η τεχνική του ψηφιδωτού, ΕΟΜΜΕΧ, 1983).
Οι αιώνες της ρωμαϊκής κυριαρχίας αποτέλεσαν τη μεγαλύτερη περίοδο ειρήνης που γνώρισε ποτέ η Λέσβος. Εκείνη την περίοδο μάλιστα το νησί γνώρισε μεγάλη οικονομική άνθιση, την οποία μαρτυρούν τα μνημειώδη δημόσια έργα που κατασκευάστηκαν και σώζονται και σήμερα, όπως το υδραγωγείο στη Μόρια και το αρχαίο θέατρο της Μυτιλήνης, αλλά και οι πολυτελείς επαύλεις με τα ψηφιδωτά δάπεδά τους τα οποία σήμερα εκτίθενται στο νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Μυτιλήνης.
