Φάκελος δημόσια υγεία
Η δημοσιογράφος Μαρία Παπαπαναγιώτου εξειδικευμένη στο ιατρικό ρεπορτάζ (το οποίο και θεσμοθέτησε στην ιδιωτική τηλεόραση τη δεκαετία του ’90) αλλά και ειδική σύμβουλος του ΚΕΕΛΠΝΟ του Υπουργείου Υγείας, μιλάει σήμερα στα «ΠΟΛΙΤΙΚΑ για τον Αρμαγεδώνα των κινδύνων σχετικά με τα επιδημικά νοσήματα που ο τοπικός πληθυσμός αντιμετωπίζει εξαιτίας της αυξημένης ροής κυμάτων προσφύγων και μεταναστών που βρίσκει επίκεντρο στη Μυτιλήνη.
Αναλύοντας παρακάτω τους κινδύνους της δημόσιας υγείας που χαρακτηρίζονται ως «emergency risk» την περίοδο που διανύουμε, προτείνει μεν να μην υπάρξει πανικός αλλά πρόληψη και ενημέρωση, ενώ απορεί γιατί στο peak της δραματικής εξέλιξης με τους μετανάστες αποσιωπήθηκε στον τόπο μας το ΕΠΕΙΓΟΝ.
Παράλληλα τονίζει ότι η στάση των αρμόδιων φορέων σε ότι έχει να κάνει με τη δημόσια υγεία θα πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή επιτήρηση αφού οι ομάδες αυτών των μετακινούμενων πληθυσμών θα συνεχίζουν να έρχονται με αυξητική τάση.
- Η Μαρία Παπαπαναγιώτου είναι Υπεύθυνη συνεργάτης του ΚΕΕΛΠΝΟ για την επικοινωνία της δημόσιας υγείας και της ασφάλειας της δημόσιας υγείας στην Ελλάδα και το παγκόσμιο χωριό.
«Σε μια πόλη όπου οι κάτοικοι ξυπνάνε και βρίσκουν τις αυλές τους γεμάτες από κόπρανα αγνώστου αριθμού και προέλευσης μεταναστών, κανείς δεν τους ενημερώνει ακόμη και αν χρειάζονται για να τα καθαρίσουν μόνοι, μάσκες ή γάντια» μας λέει η δημοσιογράφος Μαρία Παπαπαναγιώτου και ειδική σύμβουλος του ΚΕΕΛΠΝΟ.
Όταν τη ρωτάμε αν θα πρέπει να ανησυχούμε για τον ανεξέλεγκτο αριθμό προσφύγων και μεταναστών και για ότι αυτό σημαίνει για τη δημόσια υγεία, μας εξηγεί τον κύκλο των μικροβίων ο οποίος ακόμη κι αν μας φαίνεται υπερβολικός είναι η ακριβής πραγματικότητα μιας ανεξέλεγκτης ,σήμερα αλυσίδας μολύνσεων που εξαιτίας των αριθμών των μετακινούμενων ομάδων που εύκολα αποκτούν μορφή επιδημίας.
«Κανείς δεν αναρωτήθηκε πόσο μολυσμένα είναι ήδη τα αδέσποτα σκυλιά τα οποία η τοπική κοινωνία είχε φροντίσει μέχρι σήμερα να εμβολιάσει σαν να ήταν οικόσιτα. Η πόλη περνάει όλες τις νύχτες της χωρίς σταγόνα νερό. Το λιμάνι ειδοποιήθηκε από το Δήμο, από ότι μάθαμε, και έκοψε επίσης πρόσφατα την παροχή νερού. Είναι περίεργο το ποιος αποφασίζει ότι αυτά είναι τα μέτρα αντιμετώπισης της αδιανόητης κρίσης που ζούμε, σίγουρα όμως δεν είναι αυτά τα μέτρα αντιμετώπισης μιας βαρύτατης Κρίσης Δημόσιας Υγείας που όμοια της δεν έχει αντικρίσει τοπική κοινωνία του δυτικού κόσμου.», τονίζει η δημοσιογράφος η οποία εδώ και είκοσι περίπου μέρες συλλέγει υλικό περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της πόλης αλλά και ταξιδεύοντας απέναντι για να ελέγξει ιδίοις όμμασι ,το κύμα που χτυπά ήδη κυριολεκτικά την πόρτα του σπιτιού μας .
«Περπατάς στα σοκάκια και ακούς παντού να αναρωτιούνται όλοι πόσο μολυσμένοι είμαστε. Οι φήμες μεγιστοποιούν τα σενάρια σε σημείο που μέσα από εμπορικά μαγαζιά ακούγονται δήθεν «κρούσματα έμπολα»…..
Η άγνοια, ο χειρότερος σύμβουλος
Η ειδική σύμβουλος του ΚΕΕΛΠΝΟ έχει καταγράψει κομμάτι κομμάτι όλη τη δραματική διαδρομή των βασανισμένων ψυχών που κατευθύνονται σε ένα δρόμο που δεν γνωρίζουν αν θα έχει αίσιο τέλος…. .Μέσα από το διαδικτυακό της πόρταλ greek2m.org μεγάλοι φωτορεπόρτερ διεθνών μέσων καταγράφουν την πραγματικότητα μέσα από το τσουνάμι της μετανάστευσης ,με φωτογραφίες που «μιλάνε» αλλά κυρίως σου κόβουν την ανάσα. Η ίδια μας λέει χαρακτηριστικά ότι οι άνθρωποι αυτοί (μετανάστες και πρόσφυγες )προέρχονται από συστήματα και ιστορικές συγκυρίες που ο όρος δημόσια υγεία δεν υπάρχει και κατά προέκταση είναι άνθρωποι που θα έπρεπε και οι ίδιοι ερχόμενοι εδώ να μπορούν να προστατευτούν.
«Όμως ποιος από όλους τους δήθεν αρμόδιους τόλμησε ποτέ να απαντήσει επισήμως, ή έστω σε έναν απλό πολίτη, για το αν το νησί της Μυτιλήνης μπήκε στη διαδικασία να συγκεντρώσει υγειονομικά περιστατικά προερχόμενα από τους μετανάστες, που θα έδιναν την αληθινή εικόνα; Να σηκώσει σημαία SOS και να ειδοποιήσει τους αρμόδιους οργανισμούς (π.χ. ΚΕΕΛΠΝΟ να σπεύσουν σε βοήθεια);» λέει η Μαρία Παπαπαναγιώτου;
Το πλύσιμο των χεριών, η καλύτερη πρόληψη
«Το σημαντικότερο, από την ώρα που υπάρχει πλήρης άγνοια και εγκληματική ολιγωρία, κανείς δεν θύμισε στους κατοίκους ότι χρειάζεται, αν μη τι άλλο, συστηματικό πλύσιμο των χεριών από όλους. Ντόπιους και μετανάστες», λέει χαρακτηριστικά η Μαρία και συνεχίζει «αυτό είναι το αδιανόητο, που δυναμιτίζει τον αδιανόητο βαθμό της κρίσης από την ώρα που για το πλύσιμο των χεριών δεν προβλέπεται να υπάρχει ούτε το νερό της πόλης!
Οι ιδιωτικοί πνευμονολόγοι αναφέρουν ακραία αύξηση περιστατικών φυματίωσης στους κατοίκους και μακάρι αυτό να αφορά τις ιάσιμες μορφές φυματίωσης και όχι την υπερανθεκτική μορφή της νόσου, η οποία έχει εντοπιστεί στο μεταναστευτικό κοινό της χώρας, και αποτελεί alert 1ου βαθμού για όλη την παγκόσμια κοινότητα. Για παράδειγμα αν τυχόν πέρασε από το νησί μετανάστης φορέας υπερανθεκτικής φυματίωσης, και ας πούμε υποθετικά διέμεινε στα Τσαμάκια, το Κέντρο Ελέγχου Λοιμώξεων θα έπρεπε να ελέγξει διαγνωστικά όχι μόνο όλο τον πληθυσμό των Τσαμακίων, και της γύρω γειτονιάς και της πλαζ, αλλά και όλους τους πελάτες που απλώς πέρασαν από τα καφέ του λιμανιού βάσει της διαδικασίας του ονομάζεται tracing.
Είναι αλήθεια ότι off the record, οι οδηγίες από παράγοντες της δημόσιας υγείας που γνωρίζουν καλά, για τους ανοσοκατεσταλμένους (δηλ. απλούς ηλικιωμένους πολίτες ή άτομα που έχουν περάσει έστω ένα απλό κρυολόγημα πρόσφατα) είναι, να μην κυκλοφορούν καθόλου στην πόλη γιατί ο αέρας, όπως προσωπικά μου έχει αναφερθεί, είναι δυνητικά μολυσμένος με σταγονίδια φυματίωσης που μεταδίδεται αερόβια.» αναφέρει η ειδική στην επικοινωνία της ασφάλειας της υγείας .
«Αλλά ας μη πάμε τόσο μακριά. Στα μικρά μαγαζάκια, μπακαλικάκια, τυροπιτάδικα, ψιλικατζίδικα, στα περίπτερα αλλά και τα ATM κυκλοφορούμε όλοι και ψωνίζουμε αμέριμνοι, είτε δούμε μέσα μετανάστες, είτε όχι. Συνήθως οι μετανάστες είναι παρόντες παντού όπου και αν βρεθούμε στην πόλη της Μυτιλήνης. Και αυτό είναι φυσικό, από την ώρα που ο πληθυσμός της Μυτιλήνης και των περιχώρων δε ξεπερνά τις 32.000, μια και μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου ο αριθμός των μεταναστών είχε αγγίξει τις 55.000 με βάση επίσημες πηγές.
Σας αναφέρω ένα παράδειγμα: ο μετανάστης μπορεί να μπει σε κάθε κατάστημα, να ανοίξει κάθε ψυγείο και να πάρει ένα μπουκάλι νερό. Κανείς δεν του λέει «σταμάτα» για να του το δώσει ο μαγαζάτορας, και μάλιστα με γάντι όπως θα έπρεπε να συμβαίνει. Αμέσως μετά πηγαίνει ένα παιδάκι, ανοίγει το ίδιο ψυγείο παίρνει ένα milko ή ένα παγωτό και το βάζει κατευθείαν στο στόμα. Αυτό είναι η πιο απλή και βέβαιη μόλυνση που μπορεί να περιγραφεί στην επιστήμη της δημόσιας υγείας.
Οι ίδιοι οι καταστηματάρχες κατήγγειλαν, όπως ενημερωθήκαμε από τη διεύθυνση του Βοστανείου, ότι παρατηρήθηκαν περιστατικά ψώρας σε καταστήματα ρούχων από μετανάστες που τα δοκιμάζουν και τα αφήνουν. Ποιος είναι υπεύθυνος για τη μη ενημέρωση των πολιτών;
Και αν όλα αυτά δεν αποτέλεσαν ποτέ ούτε υποψία, ούτε γνώση των τοπικών αρμοδίων αρχών, έτσι ώστε να μην ζητηθεί ποτέ επισήμως από τις αρχές η στενή και συστηματικά αρωγή του Κέντρου Ελέγχου Λοιμώξεων (κάτι που θα έπρεπε να έχει συμβεί από την πρώτη δεκάδα κιόλας μεταναστών που εμφανίστηκε στο νησί), δεν αναρωτήθηκε κανείς μήπως μια τυχαία μόλυνση ενός τουρίστα από πιο ενήμερη σε θέματα ασφάλειας υγείας -σίγουρα- χώρα από την ελληνική, εκθέσει το νησί για πάντα στα μάτια του παγκόσμιου χωριού;
Ήδη από τον Ιούνιο του 2014 έχει καταγραφεί, η σιωπηλή, από τότε, διοχέτευση ανεξέταστων μεταναστών στα δρομολόγια των πλοίων της γραμμής οι οποίοι αφήνονταν ελεύθεροι να χρησιμοποιούν τις κοινές τουαλέτες με τουρίστες και ταξιδιωτικό κοινό, μεταξύ των οποίων, θυμίζουμε, συχνά ταξιδεύουν ασθενείς, ηλικιωμένοι, ανοσοκατεσταλμένοι, μικρά παιδιά. Η διαδικασία αυτή αποσιωπήθηκε πεισματικά από την τότε κυβέρνηση με άρνηση σχολιασμού από τους υπουργούς Υγείας και Ναυτιλίας της κυβέρνησης Σαμαρά. Αν από τότε είχε αναχαιτιστεί αυτή η πρακτική, σήμερα ίσως δεν θα δρομολογείτο τόσα ανεξέλεγκτα η αθρόα μετάβαση των, ανεξέταστων, υπενθυμίζουμε, μεταναστών στην Αθήνα μαζί με όλους τους ταξιδιώτες Έλληνες και ξένους, που υποχρεούνται σήμερα να υποστούν τους κινδύνους και να ρισκάρουν την ασφάλεια της επιβίωσης τους για ένα δρομολόγιο Μυτιλήνη Πειραιά- όπως και αντίστροφα (μια και τα πλοία δεν απολυμαίνονται). Αξίζει να επισημανθεί ότι τα πλοία, κατά τις αρχές της διεθνούς Δημόσιας Υγείας αποτελούν το πιο επικίνδυνο «κλειστό κύκλωμα» για τη διασπορά ασθενειών για αυτό και οι οδηγίες προς τους ταξιδεύοντες και το πλήρωμα είναι αυστηρότατες. Φυσικά τίποτα δεν τηρείται σήμερα απ όλα αυτά, και το χειρότερο τίποτα δεν επιτηρείται…» κλείνει η δημοσιογράφος αφήνοντας για ακόμη μια φορά αναπάντητα τα ερωτήματα που μας καίνε.
