Γιώτα Πετριτζικλή- επαγγελματίας
Υποψήφια με το ΕΠΑΜ (Ενιαίο Παλαϊκό Μέτωπο)
Η Γιώτα Πετριτζικλή είναι μια νέα γυναίκα η οποία από πολύ μικρή έχει πάρει τη ζωή στα χέρια της. Δυναμική, προσγειωμένη, με όνειρα για μια καλύτερη Ελλάδα, ως ενεργή πολίτης ασχολείται με τα κοινά στοχεύοντας στο να προσφέρει στον τόπο της το καλύτερο. Συντάχτηκε με το ΕΠΑΜ επειδή θεωρεί ότι είναι ένα μέτωπο ξεκάθαρα δημοκρατικό, χωρίς σκοτεινούς διαδρόμους και ύποπτες διαδρομές, το οποίο απαρτίζουν όχι επαγγελματίες πολιτικοί άλλα άνθρωποι του μεροκάματου. Όπως ακριβώς είναι και η ίδια…
Γιατί επέλεξες να στηρίξεις ένα κόμμα όπως το ΕΠΑΜ το οποίο μέχρι στιγμής όπως όλα δείχνουν δεν έχει τη δυναμική ώστε να μπει στη βουλή και ως εκ τούτου να διαδραματίσει κάποιο καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις του τόπου;
Γ.Π.: Το ΕΠΑΜ (Ενιαίο Παλαϊκό Μέτωπο), όπως λέει και το όνομά του, είναι ΜΕΤΩΤΟ, πράγμα που σημαίνει ότι η δομή του είναι οριζόντια, τα μέλη είναι εκείνα που παίρνουν τις αποφάσεις και όχι κάποιο κονκλάβιο κρυμμένο στις σκιές της διαπλοκής. Επέλεξα να εμπλακώ ενεργά σε μία δομή που εκφράζει απόλυτα τη δημοκρατία, όπως την οραματίζομαι για τη χώρα μου. Στο ΕΠΑΜ, δεν υπάρχουν επαγγελματίες πολιτικοί, αλλά άνθρωποι που ξέρουν τι εστί μεροκάματο. Οι θητείες στα όργανα είναι περιορισμένες σε δύο το μέγιστο, άρα ελαχιστοποιούνται τα περιθώρια διαπλοκής και το κυριότερο υπάρχει ανακλητότητα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν επιτρέπονται οι κωλοτούμπες. Όσον αφορά το αν θα μπει στη βουλή ή όχι, αφήστε να το δούμε στην πράξη, γιατί όπως λέει ο λαός μας “η κάλπη είναι γκαστρωμένη” (χαχαχαχα)
Ποιες είναι οι βασικές θέσεις του ΕΠΑΜ;
Γ.Π: Το ΕΠΑΜ από ιδρύσεώς του έχει 5 βασικά προγράμματα, τα οποία αποτελούν τις κόκκινες γραμμές πίσω από τις οποίες δεν μετακινούμαστε:
α. Μη αναγνώριση του δημόσιου χρέους με βάση το διεθνές δίκαιο, που επιτρέπει σε ένα κυρίαρχο κράτος να αρνηθεί να πληρώσει όλα τα παράνομα, τοκογλυφικά και καταχρηστικά χρέη, που οδηγούν τον λαό και την χώρα στην χρεοκοπία.
β. Κατάργηση όλων των μνημονιακών δεσμεύσεων, με βάση το διεθνές δίκαιο. Πρέπει να ανατραπεί εδώ και τώρα ολόκληρο το οικοδόμημα των συμφωνιών, δεσμεύσεων, παρεμβάσεων και μέτρων που πάρθηκαν από την εποχή του πρώτου μνημονίου, έτσι ώστε η χώρα να αποκαταστήσει την εσωτερική έννομη τάξη της και να διεκδικήσει την κυριαρχία της από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ, που έχει εκχωρηθεί με τόσο άθλιο και προδοτικό τρόπο από το σύνολο του κυρίαρχου οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου με επικεφαλής την εκάστοτε κυβέρνηση.
γ. Αποχώρηση της χώρας μας από την Ε.Ε. με πρώτο βήμα την έξοδο από τη ζώνη του ευρώ και την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος, που να εκφράζει τη δυναμική μιας νέας οικονομικής πορείας της χώρας προς όφελος του λαού. Η καταστροφή δεν μας περιμένει αν φύγουμε από το ευρώ και από την Ε.Ε., αλλά όσο παραμένουμε υποτελείς τόσο στην Ε.Ε. όσο και στην ευρωζώνη. Η χώρα θα πάψει να είναι έρμαιο κάθε είδους πίεσης, εκβιασμού και επιδρομής της διεθνούς κερδοσκοπίας, θα πάψει να είναι αναλώσιμο είδος των αγορών, μόνο αν ανακτήσει τον έλεγχο του νομίσματος και της οικονομίας της. Η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα δεν είναι πανάκεια, αλλά αναγκαία αφετηρία για να αλλάξουμε πορεία. Όπως λέει ο λαός μας: “Τα εργαλεία κάνουν το μάστορα” και μια οικονομία χωρίς το εργαλείο που λέγεται “εθνικό νόμισμα”, δε μπορεί να είναι ανεξάρτητη και ακμάζουσα. Για να πετύχουμε την αναγκαία αναδιανομή πλούτου υπέρ των ασθενέστερων, αλλά και την άμεση γενναία ενίσχυση των λαϊκών εισοδημάτων, που είναι ο μόνος τρόπος για να επανεκκινήσει η οικονομία και να αρχίσει να βγαίνει από την ύφεση. Εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος (η οποία σήμερα είναι ιδιωτική) και πτώχευση των συστημικών τραπεζών, ώστε αφενός να διασφαλιστούν όσες αποταμιεύσεις έχουν απομείνει και αφετέρου να βρούμε τις διαδρομές του μαύρου χρήματος με σκοπό τον έλεγχο της οικονομίας, τον επαναπροσανατολισμό της πιστωτικής πολιτικής, το χτύπημα της χρηματιστικής αγυρτείας και τον έλεγχο της κίνησης των κεφαλαίων. Μόνο έτσι μπορούμε να εγγυηθούμε τις λαϊκές αποταμιεύσεις που διασπαθίζονται από το υπάρχον σαράφικο και τοκογλυφικό τραπεζικό σύστημα. Για να αναδειχθεί το κράτος σε βασικό μοχλό της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της χώρας με πρώτη την εθνικοποίηση των παλιών ΔΕΚΟ, των υποδομών και των υπηρεσιών που ιδιωτικοποιήθηκαν. Ένα κράτος που πρέπει να πάψει να αποτελεί φέουδο μιας παρασιτικής οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας η οποία σήμερα κυβερνά τη χώρα. Μόνο έτσι μπορεί να απελευθερωθεί και η ιδιωτική πρωτοβουλία του μικρού και μεσαίου επιχειρηματία από την καταδυνάστευση των τραστ, των καρτέλ, των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων της αγοράς. Για να εξασφαλίσουμε τις απαραίτητες επενδύσεις για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, η οποία δεν θα στηρίζεται σε ξένους και ντόπιους κερδοσκόπους επενδυτές, κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και μονοπώλια, αλλά στις ανάγκες και στο εισόδημα των εργαζομένων, στη δυναμική και στην πρωτοβουλία των ζωντανών παραγωγικών δυνάμεων του τόπου.
δ. Δικαιοσύνη, η πρώτη πράξη εξιλέωσης της ελληνικής κοινωνίας από τα ανομήματα των κυβερνώντων της είναι να καθίσει στο εδώλιο το σύνολο των φυσικών και νομικών προσώπων (κόμματα και επιχειρηματικά κυκλώματα) που συμμετείχαν στην διασπάθιση του δημόσιου χρήματος και της δημόσιας περιουσίας σε ολόκληρη την προηγούμενη περίοδο. Όχι για να στήσει κρεμάλες στο Σύνταγμα, ούτε για να γεμίσει τις φυλακές με ανάξιους και προδότες, αλλά για να κάνει κάτι καλύτερο, να δημεύσει άμεσα και υπέρ του δημοσίου το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων όσων φυσικών και νομικών προσώπων έχουν ανάμιξη στη διασπάθιση του δημοσίου, αλλά και στην εσχάτη προδοσία που έχει διαπραχθεί εναντίον του λαού και της χώρας με την επιβολή του καθεστώτος κατοχής και εκποίησης. Όσο για τους ενόχους μπορούμε να απασχοληθούν σε κοινωνικά ωφέλιμη εργασία, στην καθαριότητα και φύλαξη δημόσιων χώρων, στην συντήρηση υποδομών, κοκ. Γι’ αυτό και το πρώτιστο μέλημα του κινήματος δεν είναι να τα μαζέψουν και να φύγουν, αλλά να τους προλάβει πριν δραπετεύσουν για να τους δείξει πώς ο λαός τιμωρεί την εσχάτη προδοσία στην πράξη και πόσο χρήσιμοι μπορούν να γίνουν για το κοινωνικό σύνολο. Ίσως για πρώτη φορά στη ζωή τους.
ε. Νέο σύνταγμα, ώστε να γίνει επανεκκίνηση του κράτους, διότι η διάσωση της χώρας δεν μπορεί να επιτευχθεί με τον λαό στον «γύψο» ούτε με οικουμενικές και υπερκομματικές κυβερνήσεις εκφασισμού της πολιτικής ζωής. Η διέξοδος από την κρίση απαιτεί περισσότερη, βαθύτερη και όχι λιγότερη δημοκρατία. Απαιτεί το λαό διαρκώς στο προσκήνιο, όχι θεατή και θύμα των εξελίξεων. Απαιτεί μια νέα εξουσία με τον λαό στα κέντρα των αποφάσεων και όχι ένα διεφθαρμένο σύστημα κυβερνητικής απολυταρχίας. Απαιτεί την κατάκτηση της δημοκρατίας μέσα από την αυθεντική κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Κι αυτό μπορεί να συντελεστεί μέσα από μια συνολική πολιτειακή αλλαγή, μέσα από την εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης διευρυμένης αυθεντικής εκπροσώπησης του ίδιου του λαού με μοναδικό αντικείμενο την σύνταξη και ψήφιση ενός νέου δημοκρατικού Συντάγματος. Μόνο έτσι θα μπορέσει ο λαός να γίνει αφεντικό στον τόπο του, να οικοδομήσει ένα σύστημα διακυβέρνησης που θα βασίζεται σε μια λαϊκή αντιπροσώπευση με αιρετότητα από τα ανώτερα ως τα κατώτερα όργανα, δεσμευτική εντολή, διαρκή έλεγχο από τα κάτω, υποχρεωτική λογοδοσία των αιρετών εντεταλμένων προς τους εκλογείς τους, ανακλητότητα με κάθε αθέτηση εντολής, περιορισμένη θητεία, θέσπιση της εκ περιτροπής εναλλαγής σε αξιώματα-λειτουργίες.
Το μεταναστευτικό – προσφυγικό θέμα έχει απασχολήσει το τελευταίο χρονικό διάστημα και θα συνεχίσει να απασχολεί το Λεσβιακό λαό. Ποιες είναι οι θέσεις του ΕΠΑΜ ως προς το ζήτημα αυτό;
Γ.Π: Όσον αφορά τα θύματα του παγκόσμιου παιχνιδιού ελέγχου των πλουτοπαραγωγικών πηγών, το ΕπαΜ, λέει το αυτονόητο: Έξοδος της Ελλάδας από τις συνθήκες Σέγκεν και Δουβλίνου 1&2, που καθιστούν τη χώρα σκουπιδοτενεκέ ανθρώπινων ψυχών. Συνεργασία με την ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ για του πρόσφυγες, ώστε να ταυτοποιούνται, να περιθάλπονται, να παίρνουν χαρτιά από τον ΟΗΕ και την ευχή μας για να πάνε όπου εκείνοι επιθυμούν και όχι κάποιοι διορισμένοι καρεκλοκένταυροι…στας Ευρώπας. Περισσότερο από το 90% των ανθρώπων που μπαίνουν στη χώρα μας, θέλουν να κατευθυνθούν στη Βόρεια Ευρώπη, αλλά οι συνθήκες στις οποίες είμαστε εγκλωβισμένοι, δημιουργούν το αδιαχώρητο στην Ελλάδα. Τελευταία, έγινε μια πρόταση η οποία, όπως δείχνουν τα πράγματα, μάλλον θα υιοθετηθεί ως θέση του Μετώπου, να γίνει πρόταση στη Γενική συνέλευση του ΟΗΕ, όποια χώρα επιτίθεται σε άλλο κράτος, να είναι υποχρεωμένη να δεχτεί και τα θύματά της.
Αν καταφέρετε να σπάσετε το φράγμα του 3% και να μπείτε στη βουλή θα συμμετείχατε σε μια κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας πολλών κομμάτων;
Γ.Π.: Αν υπάρξει κάποια αρκούντως δημοκρατική και πατριωτική δύναμη, η οποία να προσυπογράψει τα 5 προγράμματα του ΕΠΑΜ, τότε ΝΑΙ, πολύ ευχαρίστως. Γνωρίζετε, εσείς, κάποιο από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα που να μη “γλύφει εκεί που έφτυνε”;
