Οι πολιτικοί διαφέρουν από τους οικονομολόγους. Συνήθως οι οικονομολόγοι και τεχνοκράτες, εννοώ οι πολιτικοί, περί άλλα τυρβάζουν και πολλές φορές δεν ταιριάζουν με τους οικονομολόγους, εννοώ τους τεχνοκράτες, γιατί αλλιώς βλέπουν τα πράγματα οι μεν και αλλιώς οι δε. Και η κυβέρνηση πρέπει να τα δει όλα αυτά, χωρίς κομματικές εμμονές και ιδεολογικές συνθέσεις και παρενθέσεις, χωρίς αλαζονεία και το κυριότερο με τον πατριωτισμό, διότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση εξυπηρετεί όλους τους Έλληνες και όχι μερίδες, κόμματα, πρόσωπα και ιδεολογίες.
Έπειτα όλα αλλάζουν σε αυτό τον μάταιο κόσμο. Και αυτό πρέπει να το έχουν υπόψη τους οι πολιτικοί, γιατί οι συνεργασίες μπορούν να γίνουν και με άλλα κόμματα που δεν έχουν την ίδια γραμμή και πορεία με τον πρωθυπουργό και το κόμμα της εξουσίας, αλλά όπως λέει και το ρητό «ανάγκα και θεοί πείθονται».
Έχουμε λοιπόν μια κυβέρνηση με 155 βουλευτές (ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ) που αύριο μπορεί να γίνουν λιγότεροι, γιατί πάντοτε υπάρχουν οι διαφωνίες, οι εμμονές, τα προσωπικά συμφέροντα και η πικρία ορισμένων που δεν έγιναν υπουργοί. Και λογικό και φυσικό είναι να μην ψηφίσουν τα προαπαιτούμενα, να διαφωνούν με τη γραμμή της κυβέρνησης και το νέο μνημόνιο, να δημιουργούν προβλήματα στη βουλή με τις αντιρρήσεις ή και τις αποχές τους και ο ηγέτης, ο πρωθυπουργός και το κομματικό επιτελείο πρέπει να προβλέψει τι θα γίνει αν δεν έχουμε την απαιτούμενη πλειοψηφία των 141.
Εκλογές δεν μπορούν να γίνουν γιατί σήμερα έχουμε το τροχάδην για να προλάβουμε την αξιολόγηση, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, το κούρεμα του χρέους και την εκταμίευση των χρημάτων που είναι απαραίτητα για την πληρωμή των δανείων, για μισθούς και συντάξεις, για χρέη του δημοσίου προς τους πολίτες και όλα αυτά που γράφονται στον προϋπολογισμό αλλά σπάνια τηρούνται. Όταν πήγε πρόσφατα στην Αμερική ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας και είδε τους επενδυτές, τον Μπιλ Κλίντον, την Γιάννα Αγγελοπούλου και τους ομογενείς όλοι αυτοί έδειξαν προθυμία, λιγότερο ή περισσότερο, για επενδύσεις στην Ελλάδα και όλοι τον παρότρυναν, έμμεσα, άμεσα πλην σαφώς, να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις για να μπορέσει η χώρα να βγει από το οικονομικό αδιέξοδο, για να επανέλθει στην σταθερότητα, όχι μόνο την οικονομική αλλά και την γεωπολιτική. Πως θα έρθουν λοιπόν οι επενδυτές εδώ όταν ακόμα δεν έχουμε καταλάβει τι πρέπει να κάνουμε; Υπάρχει κανένας ξένος ή ομογενής που θα κάνει επένδυση σε αυτή τη χώρα, όταν δεν ξέρει το φορολογικό σύστημα, όταν λειτουργούν τα capital control και όταν δεν έχουμε μπει στο δρόμο της ανάπτυξης; Η φωνή βοόντος προς τον κ. Τσίπρα ήταν «φτιάξτε τα και ερχόμαστε και σας βοηθάμε αν το θέλετε». Τα ίδια περίπου με διαφορετικό ύφος τους έλεγαν και οι δανειστές επί επτά μήνες στην κυβέρνηση της ριζοσπαστικής αριστεράς που όταν διασπάστηκε και έμεινε απλώς αριστερά με τη συνεργασία του δεξιού κ. Καμμένου μεταλλάχτηκε σταδιακά σε κεντροαριστερά γιατί αυτό λέει η πολιτική λογική και όχι ο κομματικός παραλογισμός. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα στην περίπτωση που θα αντιμετωπίσει πρόβλημα ηγεσίας και εξουσίας θα συνεργαστεί ή με τους κεντρώους του κ. Λεβέντη ή με το ΠΑΣΟΚ της κ. Γεννηματά ή και με τους δύο. Ο μεν κ. Λεβέντης έχει δηλώσει ότι δεν θέλει και κανένα υπουργείο και οι σχέσεις του με τον πρωθυπουργό δεν είναι μόνο φιλικά κομματικές αλλά και προσωπικές, όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, ο κορμός του ΣΥΡΙΖΑ είναι ΠΑΣΟΚ. Τώρα θα εξαρτηθεί από την κ. Γεννηματά πως θα δεχθεί ή όχι μια τέτοια πρόταση σε ώρα ανάγκης. Τα δε κομματικά της ΝΔ δεν επηρεάζουν επί του παρόντος τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρωθυπουργό, αλλά αφορούν και μόνο τη ΝΔ, γιατί όποιος και αν εκλεγεί σαν αρχηγός με τις κομματικές δημοκρατικές διαδικασίες, το θέμα και πρόβλημα είναι ο χρόνος που θα χρειαστεί ο νέος αρχηγός και το κόμμα για να προσαρμοστεί στις πολιτικές εξελίξεις της εποχής. Δηλαδή ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα γήπεδο, παίζει μόνος του μπάλα αρκεί να μη βάζει αυτογκόλ και μελλοντικά ο χρόνος, ο οποίος τα σιδερώνει όλα, θα αποδείξει πόσο μπορεί να τρέξει το τρένο του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να αντιμετωπίσει προβλήματα στους σταθμούς, στις ράγες και στις σήραγγες του πολιτικού τούνελ.
Δεν ξέρω πόσο γνωρίζει ο πρωθυπουργός το τι θα πει τροχάδην για να προλάβουμε, γιατί αν δεν το γνωρίζει και αν δεν το λάβει σοβαρά υπόψη, ο λαός που ψηφίζει και αποφασίζει για την τύχη της χώρας του έχει την δυνατότητα ή την ικανότητα και να ψεκάζει. Ψεκάζει με εξαφανιαζόλ, όχι με αεροζόλ και στέλνει στο σπίτι, στον κήπο ή στην εκδρομή όλους εκείνους, οι οποίοι αντί να λύσουν τα προβλήματα του λαού έλυσαν τα προσωπικά και τα κομματικά τους προβλήματα με συμφέροντα. Το παράδειγμα είναι μπροστά μας και είναι νωπό. Αποδεικνύει του γραπτού λόγου το αληθές και μπορούν να το μελετήσουν όσοι διαφωνούν ή προβληματίζονται γιατί στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου οι διασπαστές της ΛΑΕ, οι γνωστοί Λαφαζάνηδες, η Ζωή Κωνσταντοπούλου και όλοι οι άλλοι έμειναν εκτός βουλής. Και δεν χρειάζεται η αλαζονεία, ότι εμάς μας έβγαλαν και τους άλλους τους έδιωξαν, γιατί το ίδιο μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε αρχηγό και σε οποιοδήποτε κόμμα που προσβάλει τη νοημοσύνη και τη δημοκρατική αντίληψη του λαού, πέρα από τα κόμματα, τα πρόσωπα και τις ιδεολογίες.
Ε.Ε.Γ.
