Της Νικολέτας Μακριωνίτου
Μια δεκάδα με νόστιμες σπανιότητες
Λιχουδιές που βρίσκουμε στη Λέσβο και πουθενά αλλού στην Ελλάδα. Αν μου φέρνατε τυλιγμένες σε μια εφημερίδα φρέσκες παπαλίνες χοντρουλές, ή ένα σακούλι με μικρόσπερμα ρεβίθια Λισβορίου, ή ελιές σταφιδιασμένες ανάλατες κι απείραχτες, σας μιλώ ειλικρινά θα πέταγα τη σκούφια μου. Τέτοια σπάνια πεσκέσια κάνω κι εγώ με τη σειρά μου στους καλοφαγάδες φίλους που ξέρουν κι εκτιμάνε. Τέτοιες λιχουδιές έχω στη βαλίτσα της επιστροφής κάθε φορά που φεύγω από το νησί. Δώρα ανεκτίμητα.
1. Παπαλίνες Καλλονής – Φημισμένες, με σφριγηλή και νόστιμη σάρκα, οι παχιές σαρδέλες του κόλπου. Ψήσιμο μόνο στα κάρβουνα.
2. Ρεβίθια Λισβορίου – Μικρόσπερμα με συμπυκνωμένη γεύση, γήινη, αξέχαστη. Ρεβίθια με το κρέας είναι η αγαπημένη μου συνταγή.
3. Λαδοτύρι στο λάδι – Δεν μιλώ για τις μοντέρνες εκδοχές, τις αλάδωτες. Αλλά για το πρόβειο αψύ τυρί, που κιτρινίζει και «θυμώνει» μέσα σε ντόπιο λάδι.
4. Μπακλαβού – Ο πανύψηλος, βασιλικός μπακλαβάς του γάμου, ξεχειλίζει από αμύγδαλο και πρόβειο βούτυρο εκλεκτό. Καλύτερο δεν έχω φάει.
5. Ελιές ροπάδες – Έχουν μια ακατέργαστη γλύκα οι ροπάδες που τρώγονται όπως είναι, απείραχτες έτσι όπως πέφτουν από το δέντρο.
6. Ελαιόλαδο από Κολοβή – Ελαφρύ και μυρωδάτο, είναι το πιο κομψό ελαιόλαδο της χώρας. Το ξέρεις και με κλειστά μάτια.
7. Ούζο με γλυκάνισο Λισβορίου – Πιπεράτη μυρωδιά, επίμονη και δυνατή. Ο έξοχος γλυκάνισος νοτίζεται στη θάλασσα πριν μπει στο ούζο.
8. Βασιλόπιτα Αγιάσσου – Είναι πανύψηλη σαν τον Όλυμπο, το βουνό που βρίσκεται η Αγιάσσος. Φτιάχνεται παραμονές Πρωτοχρονιάς με μπαχάρια και μυζήθρα.
9. Χάχλες – Μόνο οι παλιές νοικοκυρές ξέρουν να σμιλεύουν τον τραχανό και να ζυμώνουν αυτά τα καλαθάκια πυκνής νοστιμιάς.
10. Μυζήθρα φουρνιστή – Ο παλιός τρόπος συντήρησης της μυζήθρας, περασμένης από τον φούρνο για να στεγνώσει. Σκληρή, ξεροψημένη, με γεύση συγκλονιστικ
