Το είπε και το έκανε.
Ο Μιχάλης Χιώτης μετά από μια επιτυχημένη 20ετία στον χώρο του κινηματογράφου και των τηλεοπτικών παραγωγών, επέστρεψε στα πάτρια εδάφη για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Εκεί, στο “Βουνάρι” όπως ονομάζεται χαρακτηριστικά η περιοχή, κοντά στην Φανερωμένη, μελέτησε το έδαφος και το αποφάσισε.
Δημιούργησε ένα δάσος με Παυλώνιες που κάθε εποχή είναι το ίδιο εντυπωσιακές. Με κόπο και σχεδιασμό, άλλαξε το χρώμα στο ηφαιστειογενές τοπίο του Σιγρίου και έδωσε το παράδειγμα σε νεότερους για να σκεφθούν πιο σοβαρά την δενδρώδη καλλιέργεια που αποτελεί σήμερα τόσο οικολογικά όσο και επενδυτικά το μέλλον των αγροτικών περιοχών. Η Παυλώνια συνδέεται ιστορικά με την Ιαπωνία, χρονολογείται πριν ακόμη από τον 2ο αιώνα μ.Χ. και κατά μία έννοια αποτελεί εθνική παράδοση της χώρας. Η παράδοση απαιτούσε ότι, όταν γεννηθεί κόρη στην οικογένεια, έπρεπε να φυτευτεί δέντρο Παυλώνιας. Όταν αυτή παντρευόταν, το δέντρο κοβόταν και από εκείνο έφτιαχναν το δικό της μπαούλο γάμου.
Εκτός απ΄αυτό πιστευόταν, ότι αν η Παυλώνια φυτευτεί κοντά στο σπίτι, το πουλί “Φοίνιξ” θα έρθει και θα φέρει τύχη. Η Παυλώνια χρησιμοποιείται στον κήπο, σε πάρκα, σε δενδροστοιχίες τόσο για καλλωπιστικούς – αισθητικούς λόγους όσο και για οικολογικούς, μιας και έχει την ικανότητα να δεσμεύει σημαντικές ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα ενώ και η ικανότητά της να “καθαρίζει” το έδαφος από τα βαρέα μέταλλα αξιοποιείται καταλλήλως.
Επίσης χρησιμοποιείται και για την δημιουργία δυναμικών φυτειών παραγωγής ξύλου με εξαιρετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά ή φυτεύεται ως ενεργειακό φυτό για την παραγωγή βιομάζας.
Κάπως έτσι ο Μιχάλης έβαλε ένα λιθαράκι στην ιστορία του τόπου. Εκείνη, που θέλει ανθρώπους να πιστεύουν στα όνειρά τους και να τολμούν ενάντια σε κάθε τι συμβατικό και πολυφορεμένο…
