Όμως, ακόμα και σήμερα, το ούζο της οικογένειας παράγεται με τη δικιά του περγαμηνή συνταγή, που ο γιος του Δημήτρης Σπέντζας χρησιμοποίησε όταν το 1948 ίδρυσε την ποτοποιία Σπέντζα στη Μυτιλήνη. Οι εμφιαλώσεις ξεκίνησαν τη δεκαετία του ’50 και, περίπου είκοσι χρόνια μετά, στην επιχείρηση μπαίνει και ο γιος του Γιώργος, ο οποίος αναβαθμίζει και εξελίσσει τις συνταγές και επιπλέον βάζει και καζάνι (άμβυκα), με στόχο, εκτός από ποτό ανάμειξης, να παραγάγουν και απόσταγμα.

Το 2013 ανέλαβε η τέταρτη γενιά, ο Δημήτρης και η αδερφή του η Μυρτώ, οι οποίοι εμφιάλωσαν για πρώτη φορά και δύο ούζα από 100% απόσταξη. Μικρή σε μέγεθος, η ποτοποιία χρησιμοποιεί για τις αποστάξεις γαλλικό καζάνι 600 λίτρων από το κονιάκ και αποκλειστικά και μόνο ντόπιο παραθαλάσσιο γλυκάνισο από το Λισβόρι, που έχει άρωμα μοναδικό. «Συγκριτικά με τον τούρκικο γλυκάνισο, ο δικός μας έχει ανώτερο άρωμα και πολύ δυνατή γεύση. Έτσι, χρειάζεται ελάχιστη ποσότητα για να μυρίσει το ούζο. Ο γλυκάνισος που σπέρνουν στο Λισβόρι είναι ντόπιος σπόρος, που τον κρατάμε σαν σπάνιο θησαυρό», εξηγεί ο Δημήτρης που είναι και πρόεδρος του Συνδέσμου Ποτοποιών Λέσβου, τονίζοντας μάλιστα ότι τα τελευταία χρόνια αυξάνεται παράλληλα η ζήτηση και η καλλιεργούμενη ποσότητα του ντόπιου γλυκάνισου.

Η ποτοποιία συνεργάζεται με έναν παραγωγό γλυκάνισου από το Σκαμνιούδι. Τα παραθαλάσσια χωράφια του δροσίζονται με τα μελτέμια, και έτσι το φυτό μένει καθαρό και στεγνό, με σπαρταριστά αρώματα. Παράγουν περί τους 30 τόνους ούζο ετησίως και εξάγουν σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες. Πρόκειται για ένα απόσταγμα ισορροπημένο, με πλούσιο σώμα, πυκνή και πικάντικη γεύση. Για την υπέρτατη γαστρονομική εμπειρία, συνδυάστε το με παστή παπαλίνα (σαρδέλα Καλλονής) στον καιρό της.

Αρίσταρχου 1, Μυτιλήνη, Λέσβος, Τ/22510-24.660

Σε επιλεγμένες κάβες και παντοπωλεία. Ενδεικτικά: Yolenis, Περί Λέσβου, Κάβα Κατσώνη (Δερβενακίων 71, Κορυδαλλός Τ/2130-38.15.54), Το Ελληνικόν (Στρ. Καλλάρη 9, Θεσσαλονίκη, Τ/2310-250.210)

Δείτε εδώ το βίντεο από τη βράβευση της ποτοποιίας Veto: