Ανήκουστα τα όσα συμβαίνουν σε αυτό το νησί (για άλλη μια φορά). Ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Π. Τσακύρης στοχοποιεί τα θεατρικά σωματεία της Λέσβου επειδή …άκουσον, άκουσον θέλανε το Δημοτικό Θέατρο για… πρόβες.Το θέμα ανέδειξε η ιστοσελίδα “Το Νησί”
Του Ανέστη Χατζηδιάκου
Επιτρέψτε μου 2-3 σχόλια για το ζήτημα του Δημοτικού Θεάτρου Μυτιλήνης, καθώς από το 2015 και μετά έχει τύχει να συνεργαστώ ως μέλος ομάδων που πραγματοποίησαν εκδηλώσεις εκεί με τους εκάστοτε Αντιδημάρχους και το προσωπικό.
Ξεκινάμε από τα βασικά:
Το Δημοτικό Θέατρο είναι… (ω τι έκπληξη) θέατρο και ως εκ τούτου και όπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο σχεδόν, υπάρχει εκεί για να φιλοξενεί κατά κύριο λόγο θεατρικές παραστάσεις και μουσικές εκδηλώσεις. Όπου θεατρική παράσταση και μουσική εκδήλωση συνεπάγεται αυτονόητα πρόβα και αυτό όχι μία ή δύο ημέρες, αλλά περισσότερες. Επίσης, τόσο η εκδήλωση (παράσταση ή μουσική) όσο και οι πρόβες κατά κανόνα πραγματοποιούνται απογεύματα και 9 στις 10 φορές Σαββατοκύριακο. Οτιδήποτε άλλο είναι ειδικού ενδιαφέροντος (πχ συνέδριο ή ημερίδα – κρατήστε το αυτό – ή απευθύνεται σε κοινό όπως σχολεία κλπ)
Με λίγα λόγια το Δημοτικό Θέατρο στέκεται εκεί που στέκεται όχι για να στεγάσει το γραφείο του εκάστοτε Αντιδημάρχου, αλλά για να υποστηρίξει αυτές τις εκδηλώσεις. Αν δεν μπορεί να το κάνει αυτό, κακώς στέκεται εκεί και “καίει” χρήματα, από το κόστος ρεύματος, νερού κλπ μέχρι τον μισθό του καθαριστή ή της καθαρίστριας ή και εκείνον του αντιδημάρχου (κρατήστε το και αυτό).
Για να υποστηρίξει αυτές τις λειτουργίες, όμως, ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει σωστός προγραμματισμός και ΠΡΕΠΕΙ να απασχοληθεί προσωπικό και τα απογεύματα (κάποιες φορές και λίγο πιο αργά από τις 9 ή και τις 10 το βράδυ) και τα Σαββατοκύριακα. Αυτή ΠΡΕΠΕΙ να είναι η δουλειά τους.
Σημαίνει αυτό, πως θα δουλεύουν υπερωρίες;
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ.
Σημαίνει ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ, πως ο προϊστάμενός τους έχει φροντίσει να στήσει ένα πρόγραμμα εργασίας, που καλύπτει αυτές τις ανάγκες, που τονίζω ξανά για να είμαι σαφής, ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΝΑ ΕΞΤΡΑΔΑΚΙ.
Διαχείριση χώρου πολιτισμού for dummies το λέμε αυτό στο χωριό μου, τα απολύτως βασικά, αν δεν μπορούμε να τα καλύψουμε αυτά, ας ασχοληθούμε με άλλα… χόμπι.
Τώρα, όσον αφορά τον Πολιτισμό σε τούτο το δύσμοιρο νησί, κάποιος που ασχολείται στοιχειωδώς με τον χώρο (πόσο μάλλον έχει σχετικό χαρτοφυλάκιο ως αυτοδιοικητικός) γνωρίζει πως αυτός παράγεται κατά 99% από ερασιτέχνες.
Ή για να το θέσω πιο απλά, αν δεν ήταν κάποιοι «κουλτουριάρηδες», εδώ στην εσχατιά της Ελλάδας και της Ευρώπης, δεν θα είχαμε παραστάσεις, μουσικές βραδιές, εκθέσεις φωτογραφίας και ένα σωρό άλλες εκδηλώσεις σε κάθε γωνιά του νησιού και θα εξαρτώμασταν από το αν χωράμε στο πρόγραμμα περιοδείας ενός θιάσου ή ενός μουσικού σχήματος και σε ριψοκίνδυνες οικονομικά κινήσεις ιδιωτών.
Οι «κουλτουριάρηδες», λοιπόν, αφιερώνουν χρόνο που πολλές φορές δεν έχουν, χρήματα, μεράκι, αγάπη και ενίοτε παλεύουν και με τις παραξενιές (για να μην το χαρακτηρίσω αλλιώς) του εκάστοτε αντιδημάρχου, για να υπάρχει πολιτιστική δράση και δημιουργία.
Θα ήταν φρόνιμο, λοιπόν, αφού τον τόπο δεν καταφέρατε να τον σώσετε (το αντίθετο μάλλον…) να σώσετε τουλάχιστον τα προσχήματα.
Υστερόγραφο για τις παραπάνω σημειώσεις:
– το μόνο “ατού” του ΔΘ για ημερίδες ή συνέδρια είναι η χωρητικότητά του. Από εξοπλισμό του λείπουν ακόμη και τα στοιχειώδη.
– ένας αντιδήμαρχος Πολιτισμού δεν είναι Διευθυντής του ΔΘ, πρέπει να είναι πολλά περισσότερα από αυτό. Εδώ στη Μυτιλήνη δυστυχώς το ξεχνάμε.
