Την ίδια στιγμή που σε πολλά σχολεία δεν υπάρχει ψυχολόγος, κοινωνικός λειτουργός και βασικές υποδομές, τη στιγμή που για να έρθουν σε επαφή αυτές οι ειδικότητες με τα παιδιά χρειάζεται γραπτή συγκατάθεση των γονέων, για να εγκριθεί ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα και να επισκεφθεί το σχολείο ένας επιστήμονας απαιτείται ειδική διαδικασία αίτησης και έγκρισης, τη στιγμή που νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί με μισθούς πείνας επιμορφώνονται εκτός ωραρίου για να μη χαθούν, υποτίθεται, ώρες διδασκαλίας, ιερείς μπαίνουν στα σχολεία με συνοπτικές διαδικασίες εντός ωρολογίου προγράμματος για να εξομολογήσουν ανήλικα ( ! ), θυμίζοντας σκοτεινές εποχές και κοινωνίες.
Μετά από επικοινωνία μας με τους διευθυντές των σχολείων που πραγματοποιήθηκαν οι εξομολογήσεις των ανηλίκων, λάβαμε την απάντηση ότι τα σχολεία συμμετέχουν προαιρετικά στο πρόγραμμα της Ιεράς Μητρόπολης για Εξομολογήσεις-Εκκλησιασμού και Θ. Μεταλήψεως το οποίο κοινοποιείται στα σχολεία ενημερωτικά, από τη Δευτεροβάθμια Διεύθυνση Εκπαίδευσης. Επιπλέον η συμμετοχή στην κοινωνία αφορά μόνο βαφτισμένα οπωσδήποτε παιδιά, αυτό αναφέρεται ρητά και στην επιστολή της Μητρόπολης politikalesvos.gr/…ds/2023/04/ΣΧΟΛΕΙΑ.pdf ενώ, όπως ενημερωθήκαμε οι εξομολογήσεις έχουν πιο πολύ “συμβουλευτικό” χαρακτήρα.
Η ΕΛΜΕ ΛΕΣΒΟΥ μετά από ερωτήματα συναδέλφων σχετικά με την πραγματοποίηση εξομολογήσεων μα-θητών, μέσα στις σχολικές μονάδες -ακόμα και εντός του διδακτικού ωραρίου-, επισημαίνει το παιδαγωγικό και θεολογικό σκεπτικό παλαιότερης εγκυκλίου του Υπουργείου Παιδείας επί υπουργίας Μαριέτας Γιαννά-κου με υπ’ αρ. πρωτ. 76992/Γ2/27.7.2006:
«Η τέλεση του μυστηρίου της εξομολόγησης, ενός από τα επτά μυστήρια της Εκκλησίας, προϋποθέτει διακριτικότητα, ήρεμο περιβάλλον και κατάλληλη ψυχική προετοιμασία. Επιπλέον, λόγω της ιδιαίτερης σημασίας του μυστηρίου, το οποίο σημειωτέον δεν αποτελεί μέρος της γνωστικής διαδικασίας ούτε ξεχωριστή δραστηριότητα που υπάγεται στο μάθημα των θρησκευτικών, η τέλεσή του απαιτεί την εκούσια και συνειδητή προσέλευση του μαθητή, καθώς και την επιλογή κατάλληλου ιερέα, ο οποίος να ανταποκρίνεται στις υποκειμενι-κές πνευματικές του ανάγκες.
Για τους παραπάνω παιδαγωγικούς αλλά και θεολογικούς λόγους, κι επειδή στα σχολεία δεν υπάρχει ο κατάλληλος χώρος ώστε να εξασφαλίζεται γαλήνη και εχεμύθεια κατά την τέλεση του μυστηρίου, η εξομολόγηση δεν μπορεί να τελείται μέσα στις σχολικές μονάδες.»
Ως ΕΛΜΕ θεωρούμε ότι η εξομολόγηση ως θρησκευτική ανάγκη του πιστού έχει, προφανώς, φυσικό χώρο τέλεσης το Ναό της Εκκλησίας. Για πολλούς -και επίσης προφανείς- λόγους το σχολείο πρέπει να μείνει μακριά από την όλη διαδικασία, διατηρώντας το διακριτό του ρόλο να αναπαράγει τη συσσωρευμένη γνώση και να δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε να παράγεται νέα, να φροντίζει για την ευρύτερη μόρφωση και την κοινωνικοποίηση του συνόλου των μαθητών.
Και προκύπτει το ερώτημα: Η ΔΔΕ Λέσβου πάλι δεν γνωρίζει τίποτα; Πώς επιτρέπει να διαταράσσεται η ροή της διδακτικής διαδικασίας με τη μεταβολή της σύνθεσης της τάξης, τόσο για τους ίδιους τους μαθητές που επιθυμούν να εξομολογηθούν όσο και για τους συμμαθητές τους, ενώ σε αντίστοιχες περιπτώσεις χαμένων ωρών τιμωρεί σπεύδοντας να δώσει οδηγίες για “τηλεκπαιδεύσεις”, αναπληρώσεις ωρών κλπ; Και σε δεύτερο επίπεδο: Οι πολιτικοί της προϊστάμενοι σε ΠΔΕ Β. Αιγαίου και υπουργείο γνωρίζουν την εγκύκλιο Γιαννάκου μετά από σχετική διαμεσολάβηση του Συνηγόρου του Πολίτη;