Βρεθήκαμε στο καμίνι του τελευταίου παραδοσιακού αγγειοπλάστη στον Άγιο Στέφανο Μανταμάδου. Σ’ ένα διατηρητέο οικισμό, στην άκρη του πουθενά, σε μια γαλήνια τοποθεσία, ο Δημήτρης Κουβδής είναι ο μοναδικός παραδοσιακός αγγειοπλάστης που απέμεινε, ο οποίος κρατά στις πλάτες του ένα από τα πιο δυνατά κομμάτια της ιστορίας του τόπου και της αγγειοπλαστικής τέχνης.
Ο ίδιος διαιωνίζει την τέχνη αυτή για 4η γενιά σε έναν κύκλο από πατέρα σε γιο και που υπηρετεί πιστά 57 ολόκληρα χρόνια.
Εκεί μπορείς να αφουγκραστείς την αγγειοπλαστική στην αρχέγονη μορφής της, με τον παραδοσιακό τρόπο παρασκευής κι επεξεργασίας του πηλού, που βγάζει από τη γη ο ίδιος, καθώς και την κατασκευή αγγείων τα οποία όλα τα ψήνει στο παραδοσιακό καμίνι.
Δίπλα του, η κα Παρασκευή ζωγραφίζει τα γνωστά μοτίβα και μας προσκαλεί να μας κεράσει έναν καφέ.
Χαμογελαστοί και ευδιάθετοι οι δύο τους, αρχίζουν να μας μιλούν για τη διαδικασία και την τεχνοτροπία αλλά και για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στο δικό τους τέρμα στον Άγιο Στέφανο, καθώς και για την πικρία τους, αφού ενώ είχε «μπει το νερό στ΄ αυλάκι», δεν δημιουργήθηκε εν τέλει σχολή αγγειοπλαστικής προκειμένου να διδάξει όλα αυτά που έμαθε από παιδί και που τελικά ίσως να μην καταφέρει να μεταλαμπαδεύσει στις νεότερες γενιές.
Ο κυρ Δημήτρης παρόλα τα εμπόδια, του αρέσει αυτό που κάνει και ενάντια στις σύγχρονες τάσεις, εξακολουθεί να λειτουργεί τον ποδοκίνητο τροχό παράλληλα με τον ηλεκτρικό, συνεχίζει να ψήνει στον πετρόχτιστο φούρνο στην ύπαιθρο με καύσιμη ύλη, ξύλα και πυρήνα. Όλες οι πρώτες ύλες του πηλού είναι από τη γύρω περιοχή και ο ίδιος ετοιμάζει τα υλικά που θα χρησιμοποιήσει. Τα έργα του είναι λαγίνια, κουμάρια, τσουκάλια, κουμπαράδες, κούπες, γιουβέτσια και όλα τα χρηστικά αντικείμενα από πηλό, ενώ η διακόσμηση γίνεται με απλά μοτίβα δεμένα με την παράδοση της περιοχής από τα χέρια της γυναίκας του.
