Search

ΛΟΑΚΤΙ+ τουρισμός σε… macho νησί, γίνεται; Τι μπορεί και τι πρέπει να αλλάξει

Φέτος το καλοκαίρι η Λέσβος της νέας εποχής και το ολόφρεσκο εγχείρημα των ανθρώπων της για να διαδοθούν οι ομορφιές της έπιασε τόπο! Με προσιτές τιμές, ποιοτικές παροχές τόσο σε διαμονή όσο και σε εστίαση, οι επιχειρηματίες του τουρισμού στη Λέσβο, κατάφεραν να προσελκύσουν τουρισμό τόσο από το εξωτερικό όσο και από την Ελλάδα. Επιπλέον η Λέσβος αναδείχθηκε ως ασφαλής και φιλικός προορισμός για τους ΛΟΑΤΚΙ+ ταξιδιώτες, μετά από την επίσκεψη της Βρετανίδας influencer Cora Harrison τον Ιούλιο. Στο ταξίδι (fam trip) που συνδιοργανώθηκε από το παράρτημα Ηνωμένου Βασιλείου και Ιρλανδίας του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ) και την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, η Harrison επισκέφθηκε τα πολλά αξιοθέατα του νησιού, όπως τις όμορφες παραλίες, τα ιστορικά μνημεία, τα παραδοσιακά χωριά και έζησε την έντονη νυχτερινή ζωή του. Κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά την ολοκλήρωση του ταξιδιού της στην Λέσβο, η κ. Harrison πραγματοποίησε αναρτήσεις στο TikTok με περισσότερες από 89.000 προβολές μέχρι σήμερα, και στο Instagram, όπου τα σχετικά stories αναπαράχθηκαν σε περισσότερους από 11.000 λογαριασμούς χρηστών, ενώ τα τέσσερα video reels υπερβαίνουν έως τώρα τις 16.000 προβολές. Την ίδια στιγμή στο νησί πραγματοποιείται το μεγαλύτερο και αρχαιότερο σε όλη την Ευρώπη Διεθνές Φεστιβάλ Γυναικών, εδώ και 23 χρόνια στην Ερεσό, ένα φεστιβάλ με ξεχωριστή σημασία τόσο για την διαφορετικότητα, την αγάπη και τη μοναδικότητα των απανταχού γυναικών, όσο και για τον τουρισμό και τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας

Καλά όλα αυτά αλλά με τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που ζουν στο νησί τι γίνεται; Έχουν τα μωρά αυτά έναν χώρο να εκφραστούν; Καθώς φαίνεται, πέρα από τα τουριστικά μέρη του νησιού, όπως για παράδειγμα στην Ερεσό στο υπόλοιπο νησί  δεν κάνουμε κανενός είδους αγώνα για να νικήσουμε την ομοφοβία και την τρανσοφοβία.
Σίγουρα η Λέσβος δεν είναι η πλέον συντηρητική και ομοφοβική επαρχία ούτε έχει τέτοια παράδοση. Ωστόσο αν θυμηθούμε και την περίπτωση της Δήμητρας της Συκαμνιάς και την κατάληξή της έχουμε πολύ δρόμο ακόμη να διανύσουμε.
Η λεκτική ή και σωματική βία, τα ενοχικά σύνδρομα, η αποξένωση στο σχολείο, είναι συνηθισμένες καταστάσεις ενώ οι αυτοκτονίες ή οι απόπειρες αυτοκτονίας ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων δυστυχώς δεν είναι σπάνιες σε μέρη όπου ο συντηρητισμός και η θρησκοληψία δημιουργούν ένα περιβάλλον εχθρικό ως προ την διαφορετικότητα και δεν αφήνουν περιθώρια έκφρασης. Αυτό δεν θα έπρεπε ως κοινωνία να μας αφήνει αδιάφορους  και ειδικά όταν θέλουμε να προσελκύσουμε ΛΟΑΤΚΙ+  τουρισμό. Γιατί τέτοιου είδους τουρισμός σε macho νησί δεν γίνεται!
Συνομιλώντας με ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που ζουν στο νησί ανακαλύπτει κανείς πως η αυτοοργάνωση είναι η μόνη τους λύση ωστόσο και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι οι ηλεκτρονικές εφαρμογές γνωριμιών δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την αίσθηση της κοινότητας, ή να διαμορφώσουν συνειδήσεις.
Κι ενώ όλο και περισσότερα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και περισσότεροι γονείς ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιών τολμούν να βγουν προς τα έξω αναζητώντας συμβουλές και στήριξη δεν υπάρχει στο νησί κανένας χώρος έκφρασης, καμία πρόνοια, καμία συμβουλευτική γραμμή υποστήριξης όπου τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα να μπορούν να μιλήσουν, να αναζητήσουν συμβουλές και στήριξη, να διεκδικήσουν σεβασμό, αναγνώριση, ορατότητα και ισοπολιτεία ενώ πουθενά δεν φαίνεται να διασφαλίζεται η εκπροσώπησή τους σε διάφορα ζητήματα δημόσιας διαβούλευσης. 
Ελπίζουμε κάποτε, δηλαδή σύντομα αυτό να αλλάξει! Μα πάνω απ όλα πρεπει να αλλάξει η νοοτροπία μας!