Search

Ελμπάν Ντερβισμπεχάι:«Κέρδος για όλους, η λειτουργία των αλβανικών σχολείων στη Λέσβο»

Ο Πρόεδρος της Αλβανικής Κοινότητας Λέσβου Ελμπάν Ντερβισμπεχάι με το νεοσύστατο σύλλογο, μιλάει στα ΠΟΛΙΤΙΚΑ για την ενσωμάτωση των Αλβανών στην τοπική κοινωνία αλλά και για την επιτυχία των δυο σχολείων αλβανικής γλώσσας που λειτουργούν από πέρυσι στο νησί και έχουν μεγάλη συμμετοχή παιδιών ηλικιών από 6 εως 16. «Ο Σύλλογός μας, είναι ένας νεοσύστατος Σύλλογος που μετράει σχεδόν δύο χρόνια εντατικής δράσης στα κοινωνικά δρώμενα του τόπου. Εμείς ως αλβανική κοινότητα, ζούμε, εργαζόμαστε και προσφέρουμε στον τόπο αυτό, τα τελευταία 32 χρόνια σε καθημερινή βάση. Και τώρα πλέον, μέσω του συλλόγου μας, είμαστε οργανωμένοι για να προσφέρουμε ακόμη περισσότερο στην κοινωνία που ζούμε” .

Σχολείο  Gjergj Fishta

“Η προτεραιότητα του συλλόγου από την αρχή της ίδρυσης του, ήταν να καταφέρουμε να ανοίξουμε ένα αλβανικό σχολειό όπου θα γινόταν συμπληρωματικά μαθήματα αλβανικής γλώσσας για τα παιδιά μας που έχουν γεννηθεί εδώ ή που έχουν έρθει πολύ μικρά στο νησί. Έτσι ώστε να μάθουν την μητρική τους γλώσσα καθώς και την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας.

Αυτό τον στόχο τον καταφέραμε χάριν της βοήθειας του Δημάρχου Μυτιλήνης και άλλων συντελεστών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης το Νοέμβριο του 2022.

Με μεγάλη χαρά ανοίξαμε τις πόρτες του αλβανικού σχολείου για γονείς και μαθητές όπου τους υποδεχτήκαμε και έτσι η ζήτηση ήταν τόσο μεγάλη που λίγες μέρες μετά καταφέραμε και ανοίξαμε το δεύτερο σχολειό του οποίου δώσαμε το όνομα «Gjergj Fishta»στο Πλωμάρι. Αξίζει τα αναφέρουμε ότι πέρυσι παρακολούθησαν τα μαθήματα στα αλβανικά σχολεία του νησιού περίπου 65 άτομα, ηλικίας 6 με 16 ετών.

Γι αυτό ευχαριστούμε θερμά όλους τους φορείς που συνεργάστηκαν μαζί μας μέχρι ην επίτευξη αυτού του πολύ σημαντικού στόχου για την κοινότητά μας”.

«Αξίζει τα αναφέρουμε ότι πέρυσι παρακολούθησαν τα μαθήματα στα αλβανικά σχολεία του νησιού περίπου 65 άτομα, ηλικίας 6 με 16 ετών»,

 

Κοινές δράσεις και εθελοντισμός

“Από τότε που ιδρύσαμε τον σύλλογο μας έχουμε λάβει μέρος σε πολλές κοινές δράσεις με την τοπική κοινωνία και έχουμε προσφέρει τη βοήθεια μας σε κάποιες άτυχες στιγμές του νησιού μας, όπως για παράδειγμα στις φωτιές το 2022.

Ενεργή ομάδα συμπατριωτών μου λάβαμε δράση δίπλα στους πυροσβέστες, προμηθεύοντας τροφές και νερό και σβήνοντας φωτιές σε δύσκολα πύρινα μέτωπα.

Παράλληλα έχουμε συμπαρασταθεί στην πρώτη γραμμή σε πορείες με διάφορους συμπολίτες μας για τα εργατικά δικαιώματα που αφορούν όλους μας, καθώς και σε ελληνικές εθνικές εορτές παραθέτοντας στεφάνια στους πεσόντες και διαμαρτυρόμενοι σε άλλες περιπτώσεις στις πορείες του εργατικού κέντρου”.

Στόχος η απόλυτη συνεργασία

“Όλη η πορεία του συλλόγου μας και οι δράσεις του μέχρι τώρα αλλά και στο μέλλον, στοχεύουν σε μια απόλυτη συνεργασία με τα ντόπια δρώμενα του νησιού μας καθώς και η συνέχιση της κουλτούρας μας με τα ήθη και τα έθιμα μας. Και το σημαντικότερο, η εκμάθηση της αλβανικής γλώσσας στις επόμενες γενιές, προκειμένου να παλέψουμε μέσω της παιδείας την απόλυτη αφομοίωση μας ως κοινότητα και τα παιδιά μας που πλέον φοιτούν στα ελληνικά θρανία να ενσωματωθούν απόλυτα στα πολιτικά δρώμενα όχι μόνο του νησιού μας αλλά και σε όλη την Ελλάδα.

Είμαστε ανοιχτοί να συνεργαστούμε και να προσφέρουμε με ποικίλους τρόπους στο νησί μας και να αναπτύξουμε περαιτέρω τον σύλλογό μας στην ντόπια κοινωνία”.

Γιατί «Gjergj Fishta»;

Ο Γκέργκι Φίστα (αλβαν. Gjergj Fishta, 23 Οκτωβρίου 1871 – 30 Δεκεμβρίου 1940) ήταν Αλβανός ποιητής, Φραγκισκανός μοναχός, δάσκαλος, μεταφραστής και συγγραφέας εν γένει. Ως ένας από τους πρωτεργάτες της Αλβανικής εθνικής αφυπνίσεως (rilindas), θεωρείται από πολλούς ως εθνικός ποιητής της Αλβανίας, με εμβληματικό έργο του το επικό ποίημα Η Λύρα των Βουνών (Lahuta e Malcís). Υπήρξε συντάκτης δύο εκ των εγκυρότερων περιοδικών της χώρας μετά την ανεξαρτησία της, των Posta e Shypniës και Hylli i Dritës.]

Ο Φίστα, παρότι μοναχός, ήταν δημόσιο και πολιτικό πρόσωπο: Διετέλεσε πρόεδρος της επιτροπής του Συνεδρίου του Μοναστηρίου, η οποία επεκύρωσε τη χρήση του αλβανικού αλφαβήτου, και μέλος της αλβανικής αντιπροσωπίας στη Συνδιάσκεψη ειρήνης των Παρισίων το 1919. Το 1921 έγινε μέλος, ακόμα και αντιπρόεδρος του Αλβανικού Κοινοβουλίου, ενώ κατά τις επόμενες δύο δεκαετίες, μέχρι τον θάνατό του, ήταν μία από τις πνευματικές και λογοτεχνικές μορφές με τη μεγαλύτερη επίδραση στη χώρα του. Μετά την ανάληψη της εξουσίας στην Αλβανία από το κομμουνιστικό καθεστώς, απαγορεύθηκε η κυκλοφορία όλων των λογοτεχνικών έργων του, μια απαγόρευση που διάρκεσε μέχρι την πτώση του κομμουνισμού στην Αλβανία. Το 1931 είχε τιμηθεί με το ελληνικό παράσημο Τάγμα του Φοίνικος.