Νίκος Μπουχλής: Με αγάπη και σεβασμό για τα ζώα

Η φιλοζωία αποτελεί στάση ζωής, όταν ο σεβασµός προς τα ζώα και τη φύση, είναι σεβασµός προς τον ίδιο µας τον εαυτό. Και αυτή ήταν η κινητήριος δύναμη που οδήγησε και τον Νίκο Μπουχλή (που προέρχεται από οικογένεια μηχανικών) να περάσει αρχικά με επιτυχία στο Πανεπιστήμιο Πάτρας ως πολιτικός μηχανικός, αλλά το ένστικτό του να τον οδηγήσει ώστε να κάνει αυτό που του έλεγε η καρδιά του… Να γίνει κτηνίατρος.

Με πείσμα και επιμονή, βρέθηκε στη Γερμανία, έμαθε γερμανικά και έδωσε κατατακτήριες καταφέρνοντας να μπει με επιτυχία σε ένα από τα καλύτερα Πανεπιστήμια της Βιέννης ( University of Veterinary Medicine Vienna).
Συνέχισε με ειδικότητα ορθοπεδικής μικρών ζώων στην ευρωπαϊκή σχολή ανωτέρων κτηνιατρικών σπουδών (ορθοπεδικής μικρών ζώων της ESAVS (European School for Advanced Veterinary Studies) ενώ παράλληλα παρακολούθησε Visitorships στην Οφθαλμολογία, Καρδιολογία και Ορθοπεδική στο Πανεπιστήμιο Κτηνιατρικής της Βιέννης καθώς και σεμινάρια Ορθοπεδικής και Υπερήχου/ Ακτινογραφίας στην Αθήνα.

Από κει και πέρα, είχε μπει «το νερό στ’ αυλάκι» για να καταφέρει αυτό που πραγματικά ήθελε στη ζωή του. Να προστατεύει τα αδύναμα αδέσποτα και να τους προσφέρει ποιότητα ζωής. Άλλωστε ο ίδιος, ως παιδί, μάζευε πάντα αδέσποτα από τον δρόμο για να τα γιατρέψει και να τα προστατέψει, ενώ κατόρθωσε μέσα σε αυτό το πάρε – δώσε, να κάνει και τους γονείς του φιλόζωους πραγματικά. Σήμερα, μαζί με Μπέλα, τον Θορ και τον Ηρακλή, τα σκυλιά του και μερικά ευτυχισμένα άλογα, δεκάδες αδέσποτες γάτες βρίσκουν την αγάπη και την φροντίδα στα χέρια του, μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος ιδιοκτήτης.

Η προσωπική μου εμπειρία με το Νίκο αλλά και η πρώτη μας γνωριμία έγινε εξαιτίας ενός ζώου εντελώς συμπτωματικά αλλά καθόλου τυχαία τελικά. Ένα ζώο που κατόρθωσε στα χέρια του να ζήσει ποιοτικές στιγμές, γεμάτες νοιάξιμο και αγάπη. Και μέσα σε αυτή τη συναναστροφή, είδα έναν άνθρωπο πραγματικά φιλόζωο που έβγαζε στην άκρη τα επιχειρηματικά στάνταρντ για να καταφέρει να κάνει το κάθε ζώο να τον εμπιστευθεί.

Ο Νίκος είναι από τους πιο φιλόζωους ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Αν πάλι βάλεις και τις γνώσεις μαζί, θα μπορούσα να πω ότι ο ίδιος είναι ίσως από τους πιο φιλόζωους κτηνιάτρους. Αν και νεαρός, η επιλογή του ήταν πάντα να επιστρέψει στο νησί, να ζήσει στο περιβάλλον που μεγάλωσε, να έχει μια ποιοτική καθημερινότητα, αλλά και να προσφέρει αυτό που επέλεξε να κάνει με αγάπη.

Η φιλόζωη Λένα

Μαζί του, σε αυτό το νέο ταξίδι και η Λένα, το ίδιο φιλόζωη (αφού με τη μητέρα της υιοθέτησαν ένα σκύλο, την Κίρρα από τη Ρουμανία όταν ψηφίστηκε ο νόμος περί ευθανασίας των αδέσποτων σώζοντας την και κρατώντας την μέχρι σήμερα μαζί της). Η Λένα, μεγάλωσε στη Βιέννη, την πόλη που τους έφερε κοντά με το Νίκο ως φοιτητές και ένωσε τα φιλοζωικά τους ένστικτα σε μια κοινή πορεία. Σήμερα και μετά από ένα διάλλειμα στην Καβάλα σε μια κλινική ζώων, ο Νίκος και η Λένα είναι στη Μυτιλήνη, σε μια σύγχρονη κλινική ζώων, με στόχο να σώσουν όσα περισσότερα ζώα μπορούν, αλλά και να προσφέρουν το ευ ζην σε εκείνα τα τυχερά που έχουν ιδιοκτήτες. Ο Νίκος χαίρεται να βλέπει τη γενέτειρά του ως έναν τόπο που η φιλοζωία αυξάνεται σταθερά σαν τάση με αποτέλεσμα περισσότερους χαρούμενους ανθρώπους μαζί με τα ζώα που επέλεξαν να έχουν ή ακόμη κι εκείνα που τους έτυχαν… Όσο για τη Λένα, εκτός από τον ήλιο και τη θάλασσα, της αρέσει το παραδοσιακό φαγητό ενώ μέσα σε μερικούς μήνες κατόρθωσε να μάθει ελληνικά σαν μια ελληνίδα…

Η φιλοζωία ισοδυναµεί µε την αγάπη και την ενσυναίσθηση, για αυτά τα πλάσµατα που θεωρούµε ασθενέστερα και είναι χρέος µας να τα προστατεύουµε. Και αυτό αρκεί για να συνεννοηθούν οι φιλόζωοι μεταξύ τους. Άλλωστε, όλοι οι φιλόζωοι μιλούν μια παγκόσμια γλώσσα που δεν χρειάζεται να την ξέρεις ή πόσω μάλλον να την μιλάς. Και αυτή τη γλώσσα κατάφερα να την μιλήσω με ευφράδεια με τον Νίκο και τη Λένα…