Η συμμετοχή του ντοκιμαντέρ για τη ζωή του TERIADE στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης απέσπασε πολύ καλές κριτικές. Πολλοί ήταν εκείνοι που δεν γνώριζαν το μεγαλείο της προσωπικότητάς του αλλά και το ταλέντο του να συγκεντρώσει, να εμπνεύσει και να αναδείξει όλα τα ιερά τέρατα της τέχνης στα μισά του περασμένου αιώνα. Αυτή ήταν η μία πλευρά του νομίσματος την οποία ως ομάδα καταφέραμε να αναδείξουμε μετά από πολλά χρόνια έρευνας.
Το κοινό, αν και από τη μια χειροκρότησε την ιστορία και το έργο του διάσημου τεχνοκρίτη, από την άλλη κατήγγειλε την απουσία της κρατικής μηχανής σε ότι έχει να κάνει με την πολιτιστική μας κληρονομιά. Το TERIADE σήμερα, ακόμη και μετά την υπερσύγχρονη ανακατασκευή του- που ακόμη και αν δεν συμφωνώ εξ’ ολοκλήρου με τη νέα του μορφή- παραμένει κλειστό αφού δεν υπάρχει αρκετό προσωπικό προκειμένου να μπορεί να ανταπεξέλθει στη λειτουργία του.
Στην Ελλάδα δυστυχώς τα Μουσεία δεν φαίνεται να αποτελούν προτεραιότητα των εκάστοτε Υπουργών Πολιτισμού που ξοδεύουν παχυλά κονδύλια σε μεγαλόπνοα σχέδια αφήνοντας μικρούς πολιτιστικούς θησαυρούς να χαθούν. Το TERIADE όμως στη δική μας περίπτωση αποτελεί ιστορικά το πρώτο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Ελλάδα το οποίο ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε με τον σεβασμό που θα έπρεπε. Σήμερα μετά τη δημιουργία του ντοκιμαντέρ της προσωπογραφίας του, απαιτούμε πλέον να δοθεί από τους αρμόδιους τοπικούς φορείς η απαραίτητη προσοχή.
Ιδιαίτερα σε μια περίοδο που η Λέσβος εξαιτίας του προσφυγικού έχει γίνει πόλος έλξης χιλιάδων εθελοντών από όλο τον κόσμο που θα μπορούσε να τους ενδιέφερε και αυτό το πολιτιστικό κομμάτι του νησιού. Για ακόμη μια φορά το τουριστικό προϊόν είναι στην πόρτα μας και εμείς πολύ απλά δεν δεχόμαστε να το δούμε ….
