“Πολλοί άνθρωποι έχουν φτάσει στις ακτές του νησιού μας ακολουθώντας τους ανέμους της ζωής, από μακρινά ή όχι και τόσο μακρινά μέρη. Οι περισσότεροι από αυτούς συνέχισαν το ταξίδι τους για άλλους τόπους, κάποιοι ωστόσο αποφάσισαν να μείνουν. Έκαναν το νέο αυτό κόσμο πατρίδα τους, γύρω του έχτισαν τη νέα τους ζωή και έγιναν από τότε ένα αναπόσπαστο κομμάτι του” μας έλεγε ο Άρης Σπέρκος που πάνω στα βήματα της δημοφιλούς σελίδας Humans of New York, δημιούργησε το Aliens of Lesvos για όλους τους “ξενομπάτηδες”, τους “ξένοι”, αυτούς που “είτε από επιλογή είτε από… βίτσιο έκαναν τη Λέσβο σπίτι τους.
Σήμερα με την άδεια της σελίδας παρουσιάζουμε τα δύο πρώτα μέρη της ιστορίας του Γιώργου Τυρίκου Εργά! Για το τρίτο ανατρέξτε αυριο στη σελίδα https://www.facebook.com/aliensoflesvos
“Ήρθα στη Λέσβο πριν 21 περίπου χρόνια, σαν ερωτικός μετανάστης. Η γυναίκα μου είχε αποφασίσει να γυρίσει στο νησί και στην οικογένειά της. Από τότε που γνωριστήκαμε, ακολουθούσα την Κατερίνα όπου και να πήγαινε. Κύπρο, Γαλλία, Λέσβο… Μια χαρά περνούσαμε και κάθε φορά είχαμε αντικείμενο στους τόπους αυτούς.
Στη Λέσβο ωστόσο βρήκα δουλειά εκτός του αντικειμένου των σπουδών μου, στην οικογενειακή επιχείρηση (κρεοπωλείο – σούπερ μάρκετ) της Κατερίνας. Βρέθηκα έξω από τα νερά μου, αλλά οι επιλογές μας ήταν η δουλειά αυτή ή να φύγουμε εξωτερικό. Αποφάσισα παράλληλα να κάνω διδακτορικό στην Ελλάδα, οπότε δούλευα και σπούδαζα. Όταν τέλειωσα το διδακτορικό, παρουσιάστηκε μία ευκαιρία να δουλέψω στο αντικείμενο των σπουδών μου, αλλά πάλι θα έπρεπε να φύγω εξωτερικό. Προτίμησα να μείνω Ελλάδα – απόφαση που πήραμε από κοινού με την Κατερίνα.
Η Λέσβος είναι τόσο όμορφος τόπος – δε νομίζω κάποιος να έχει τη δυνατότητα να ζήσει εδώ και να μην το κάνει. Επειδή έχω αγαπημένους ανθρώπους, όπως τον αδερφό μου, στο εξωτερικό και επειδή το έχω βιώσει, το ξέρω καλά: Tα ξένα είναι πικρά. Για πολλά χρόνια δούλευα και σπούδαζα, έγραφα, ζωγράφιζα. Κάποια στιγμή κατάφερα να αλλάξω αντικείμενο βιοπορισμού, το οποίο τα τελευταία χρόνια είναι και το κύριό μου επάγγελμα: Η ερασιτεχνική αλιεία. Πλέον δουλεύω μέσα από το youtube και το εργαστήρι χειροποίητων τεχνητών δολωμάτων που έχω καθώς και την εταιρία Nerdfishing που έχουμε συνιδρύσει με δυο καλούς φίλους.
Είμαι απίστευτα τυχερός που ζω σε ελληνικό νησί και μάλιστα στη Λέσβο, που συνδυάζει απίστευτες ομορφιές βουνού και θάλασσας – και δεν μετανιώνω γι’ αυτό. Δε θέλω να κοιτάω πίσω. Το να μετανιώνεις για κάτι στο παρελθόν δεν έχει νόημα. Άλλοι έχουν ξενιτευτεί για πάντα, τι να πουν και εκείνοι… Είμαι από την Κάλυμνο και τα βιώματά μου εκεί ήταν πολύ δυνατά. Δε μπορώ να νιώσω καλά αν δεν είμαι σε νησί. Υπάρχει βέβαια το θέμα της διπλής εξορίας που έλεγε και ο Καμύ. Kατά κάποιον τρόπο δηλαδή, είμαι «ξένος» και στην Κάλυμνο, την οποία άφησα στα 19 μου και «ξένος» και εδώ, αφού δεν είμαι «σωστός» Μυτιληνιός. Νομίζω όμως πως αυτό περισσότερο στο μυαλό μου είναι. Και οι Καλύμνιοι και οι Μυτιληνιοί δεν έχουν θέμα να με καλωσορίσουν ως δικό τους. Ίσως τελικά στο μέλλον δε θα το βλέπω ως διπλή εξορία αλλά ως διπλή πατρίδα…”
(2/3) ” Η φύση της Λέσβου και η γεωγραφία της, είναι τα δυνατά σημεία του νησιού. Η ακτογραμμή στα βορειοδυτικά του νησιού ειδικά, είναι το αγαπημένο μου κομμάτι. Απάτητα μέρη, απίστευτης ομορφιάς. Τα έχω ψαρέψει σπιθαμή σπιθαμή. Όταν τα σκέφτομαι ανατριχιάζω από δέος και βουρκώνω από συγκίνηση. Έχω ζήσει και ζω ακόμα πολύ όμορφα πράγματα εκεί. Η Λέσβος είναι από τους πιο όμορφους και ζωντανούς ψαρότοπους της Μεσογείου. Είναι η πατρίδα μου για την οποία (κυριολεκτικά) έχω ματώσει για να ζήσω.
Οι αδυναμίες της από την άλλη πολλές, κυρίως κοινωνικές και πολιτικές. Δε βοηθάνε ούτε ο τρόπος που μας μεγαλώνουν, ούτε η νοοτροπία μας, ούτε οι πολιτικές μας επιλογές. Λίγο πολύ βρισκόμαστε σε αδιέξοδο – οι δομές εξουσίας βαστάνε καλά και μας βαστάνε καλά σκυμμένους σε έγνοιες καθημερινές. Δεν έχουμε καιρό και ενέργεια για το «εμείς». Παγκόσμιο το πρόβλημα βέβαια μα έχει και δυνατό τοπικό χαρακτήρα.
Μετά από τόσα χρόνια, είναι πολλές οι ξεχωριστές στιγμές που έχω βιώσει εδώ. Κάθε άνοιξη στη Λέσβο ξαναγράφεται το βιβλίο της ζωής. Οργιάζουν όλα. Κάθε άνοιξη στη Λέσβο είναι μια επανεκμάγευση. Έχω δει πολλά κοντά στη θάλασσα, φαινόμενα, πλάσματα, κρυφές γωνιές. Έχω δει πολλά μαζί με την Κατερίνα, τη γυναίκα μου και τα έχουμε θαυμάσει μαζί καθώς κάνουμε βόλτες στην εξοχή, πιασμένοι χέρι χέρι. Μικρές στιγμές που αντικρίζεις ένα άφατο κάλλος και το μόνο που μπορείς να πεις είναι κάτι χαζό όπως «α, κοίτα τι όμορφο». Είναι τόσα πολλά αυτά στη Λέσβο. Ακόμα τα ανακαλύπτω. Η Λέσβος σε μαθαίνει να ξεχωρίζεις την ομορφιά.”
