Ο φίλος μου ο Μαρτένς είναι από το Κονγκό. Ζει στη Μυτιλήνη περίπου 7 χρόνια. Μιλάει Λινγκάλα και Γαλλικά αλλά τραγουδάει στα ελληνικά! Από τα πρώτα μέλη της διαπολιτισμικής χορωδίας Cantalaloun, ο Μαρτένς έμαθε ελληνικά περισσότερο μέσα από τα τραγούδια. Μαθητής του Mosaik και μετέπειτα του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας, ο Μαρτένς ονειρεύεται να συνεχίσει την εκπαίδευση του στα ΕΠΑΛ ενώ τρεις φορές την εβδομάδα προσφέρει εθελοντική εργασία στα γραφεία του συλλόγου “Συνύπαρξη και Επικοινωνία στο Αιγαίο”, σερβίροντας τσάι και καφέ είτε βοηθώντας όπου αλλού χρειαστεί. Ο Μαρτένς που θεωρεί την Ελλάδα δεύτερη πατρίδα του θέλει να συνεχίσει τις σπουδές του εδώ ως μηχανικός. “Η οικογένειά μου βρίσκεται στο Κονγκό. Εδώ η χορωδία και οι φίλοι μου είναι σαν οικογένεια για μένα. Με τους Cantalaloun έχω πάει παντού στο νησί, στην Αγία Παρασκευή, στην Καλλονή τον Μανταμάδο. Μου αρέσει η ηρεμία και η ασφάλεια εδώ.Θελω να βρω μια δουλειά και να μείνω στην Ελλάδα. Όταν τραγουδάω ακούω μόνο τη μελωδία της μουσικής και όχι τις ριπές των όπλων. Εδώ δεν ακούω τη “μουσική” του πολέμου. Στην πατρίδα μου μπορούσα να ξεχωρίσω από τον ήχο τα όπλα. Εδώ τραγουδάω για να ξεχάσω”. Μου λέει ο φίλος μου ο Μαρτένς και μου τραγουδά Γιάννη Πάριο! Ένα τραγούδι που ομολογουμένως συμπάθησα ακούγοντας το από εκείνον. “Καλημέρα τι κάνεις να ‘ σαι πάντα καλά όταν είσαι κοντά μου κι όταν είσαι μακριά…”
