Μαθήματα υφαντικής από τον Αργύρη Χατζημαλλή στο “Πολύτροπον”

Στο δίμηνο σεμινάριο που θα πραγματοποιηθεί, οι συμμετέχοντες θα μάθουν την πανάρχαια τέχνη του αρματώματος του αργαλειού, δηλαδή αρχικά το διάσιμο του στημονιού. Θα τραβήξουν τις κλωστές προκειμένου να δημιουργήσουν τον σκελετό του υφαντού και θα περάσουν τις κλωστες μέσα απο το χτένι και τα μιτάρια.
Τέλος θα τυλίξουν το στημόνι στο “αντί” και θα ξεκινήσουν να υφαίνουν. Παράλληλα, θα μάθουν απλές αλλα με πολλές προεκτάσεις τεχνικές ύφανσης σε ατομικά τελάρα, οι οποίες μπορούν να μεταφερθούν και στον αργαλειό. Το πρόγραμμα θα έχει ως εξής: Δύο παρασκευές προετοιμασία του στημονιού και δύο Παρασκευες ύφανση στο τελάρο.
O Αργύρης Χατζημαλλής γεννήθηκε και μεγάλωσε στο νησί της Λέσβου. Σπούδασε στην Αθήνα Βιβλιοθηκονομία και συντήρηση έργων ζωγραφικής.
Όλα ξεκίνησαν πριν τριάντα δυο χρόνια, όταν στα 13 του αποφάσισε να πάει σε έναν σύλλογο παραδοσιακών χορών. Από τότε και μέχρι σήμερα ο χορός αποτελεί τη μοναδική σταθερά στη ζωή του. Μέσα από τον παραδοσιακό χορό, έμαθε και κυρίως φόρεσε αυθεντικές φορεσιές ή αυθεντικά αντίγραφα φορεσιών, για τις ανάγκες παραστάσεων που συμμετείχε.
Παρατηρώντας την ομορφιά και την τεράστια ποικιλία των ρούχων αυτών, του μπήκε η ιδέα να τα αποδομήσει και να μάθει τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να δημιουργηθούν. Έτσι, έμαθε στην αρχή να πλέκει με το βελονάκι και τις βελόνες, στη συνέχεια να κεντάει, και κατόπιν να ράβει με τη ραπτομηχανή της γιαγιάς του που ήταν ονομαστή μοδίστρα στην πόλη της Μυτιλήνης . Για το τέλος άφησε το δυσκολότερα αλλά και συνάμα πιο γοητευτικό, που ήταν ο αργαλειός. Στην αρχή προσπάθησε να βρει ανθρώπους στην ύπαιθρο της Λέσβου που θα τον βοηθούσαν να μάθει να υφαίνει. Άλλωστε η Λέσβος υπήρξε ένα πολύ σημαντικό υφαντουργικό κέντρο παλαιότερα. Μετά λύπης του πολύ γρήγορα κατάλαβε ότι αυτή η τέχνη έχει πεθάνει, τουλάχιστον στο νησί.
Βρήκε έναν αργαλειό κάποια στιγμή που θα πετιόταν, βρήκε και ένα ξεχασμένο «αντί με στημόνι» επάνω του και ξεκίνησε δειλά – δειλά να πειραματίζεται. Αυτό όμως πολύ γρήγορα τον οδήγησε σε ένα τέλμα. Για το λόγο αυτό, αποφάσισε να κάνει στοχευμένα μαθήματα στην Αθήνα με δασκάλα την τεχνολόγο αρχαίου υφάσματος, Σοφία Τσουρινάκη. Έτσι από τον Οκτώβρη του 2019 και για πέντε περίπου χρόνια, μια φορά το μήνα ταξιδεύει στην Αθήνα για το σκοπό αυτό.
Στην πορεία αυτών των μαθημάτων συνειδητοποίησε πόσο συναρπαστικός είναι ο αργαλειός, πόσο συγκινητικό είναι να βλέπεις να δημιουργείται μπροστά σου το ύφασμα. Ο ίδιος λέει ότι από τη στιγμή που μυήθηκε στην τέχνη του αργαλειού, γνώρισε τον έρωτα της ζωής μου, γι΄ αυτό και από τότε δεν ασχολήθηκε ξανά με τίποτε άλλο.
Τον Απρίλιο του 2022 παρακολούθησε ένα σεμινάριο για το ύφασμα στο Textile Research Centre στο Leiden της Ολλανδίας.
Τον Ιούνιο του 2022 παρακολούθησε ένα σεμινάριο φυτικών βαφών της κυρίας Τσουρινάκη.
Σήμερα, ύστερα από όλα αυτά, βρίσκεται στο στάδιο δημιουργίας της δικής του επιχείρησης με την επωνυμία LEBADES. Έχει ένα εργαστήριο με τρείς καθιστούς αργαλειούς, με τέσσερα, έξι και οκτώ μιτάρια, καθώς και έναν κάθετο αργαλειό για χαλί του κόμπου και κιλίμια. Πάντα τον εμπνέει η υφαντική παράδοση των Βαλκανίων, χωρίς όμως να αντιγράφει πιστά αυτό που βλέπει. Προσπαθεί να φέρει στην εποχή μας την υφαντική και να καλύψει σημερινές ανάγκες, προκειμένου να γίνει κάτι σύγχρονο και φρέσκο.