Με μια συγκινητική ανάρτηση η Μαρία Χαλκίδη μας πληροφορεί ότι γράφεται δυστυχώς ο επίλογος του βιβλίου της ιστορίας του αγαπημένου βιβλιοπωλείου της Μυτιλήνης.
“Ήρθε η ώρα, να κλείσει το βιβλιοπωλείο του πατέρα μου Θεόδωρου Χαλκίδη, με έτος ίδρυσης 1955, που τα τελευταία 30 χρόνια το δούλευε ο αδελφός μου Γιώργος. Τα συναισθήματα πολλά ίσως και αντικρουόμενα. Εκεί μέσα μεγαλώσαμε, ωριμάσαμε, διαμορφώσαμε χαρακτήρα, ακόμα και πολιτική αντίληψη. Η κουβέντα του πατέρα μου ήταν «διάβαζε». Πόσο δίκιο είχε! Καθημερινά από μικρή στο βιβλιοπωλείο, αυτό άκουγα. Όταν έφτασα στην εφηβεία, μου κόλλησε το «μικρόβιο» της συστηματικής ανάγνωσης (χαριτολογώ). Την εποχή εκείνη , έβλεπα να αγοράζουν πολλά βιβλία, άνθρωποι που δεν είχαν την οικονομική άνεση, τσάντες τα βιβλία.
Έρχονταν για ένα κι έφευγαν με 10. Άκουγα συζητήσεις πελατών με τον πατέρα μου, έχοντας ορθάνοιχτα τα αυτιά μου, άλλα καταλάβαινα και άλλα όχι, ήταν σχολείο ζωής για μένα. Ο πατέρας μας, δύσκολος άνθρωπος, έκανε παρατηρήσεις στους πελάτες, έθετε όρους και κανόνες, «Το βιβλίο δεν το ξεφυλλίζουμε σαν να είναι ρομάντζο(το περιοδικό της εποχής του εννοούσε). Δεν το ανοίγουμε διάπλατα γιατί σπάει η ράχη, κοιτάμε τον τίτλο, το συγγραφέα, διαβάζουμε την περίληψη στο οπισθόφυλλο και μετά τα περιεχόμενα. Να σκέφτεσαι ότι δεν είναι απλά ένα βιβλίο αυτό που κρατάς, να σκέφτεσαι ότι κρατάς στα χέρια σου έναν άνθρωπο.» Απαγορευόταν να τρως και να πιάνεις βιβλίο. Ο ιδιόρρυθμος βιβλιοπώλης Χαλκίδης όμως, δημιούργησε αναγνώστες, συμπεριλαμβανομένης και εμού.
Είδα ανθρώπους να ξοδεύουν για βιβλία το μήνα, όσα αναλογούσαν για να πληρώσουν ένα ενοίκιο . Οι εποχές άλλαξαν, το βιβλίο ακρίβυνε ήρθε το διαδίκτυο, με τις μεγάλες εκπτώσεις, πώς να αναμετρηθείς με τα θηρία; Οι κύκλοι κάποτε κλείνουν. Ευχαριστούμε από καρδιάς τους πελάτες που στήριξαν το βιβλιοπωλείο όλα αυτά τα χρόνια! Αγαπάμε τα βιβλία και τα μικρά βιβλιοπωλεία που αγωνίζονται να σταθούν στη σημερινή εποχή και τα στηρίζουμε.
ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ!”
