Γράφει ο Ορέστης Μεταξάς
Κάθε διαδρομή με τον Ορειας έχει τη δική της ιστορία. Σήμερα η πορεία ήταν από Σκαλοχώρι, προς Αρχαία Αντισσα και μπάνιο στον Γαβαθα.
Μπορεί οι διαδρομές κάθε εβδομάδα να διαφέρουν όμως σε όλες υπάρχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά.
Πάντα μετά από ώρες θεωρείς ότι έχεις φτάσει στο μισό της διαδρομής και πάντα προσγειωνεσαι απότομα όταν μαθαίνεις ότι έχεις διανύσει το ένα τρίτο.
Πάντα βλέπεις τον τελικό προορισμό να πλησιάζει και πάντα ενώ βρίσκεσαι στην τελική ευθεία και το καραβάνι ικανοποιημένο χαλαρώνει, έρχεται ο καμηλιέρης και σου δείχνει μια ανηφόρα με αγκάθια και αξιστες από όπου πρέπει να περάσεις για να φτάσεις στο τέλος. Και μόλις περάσεις το τοπίο το γεμάτο αγκάθια και ξαναχαλαρώνεις, παρουσιάζεται μια έξτρα ανηφόρα με αστβες για επιδόρπιο.
Σήμερα περάσαμε και Σαχάρα και στέπα και κατακιτρινο ανοιξιάτικο,τοπίο,όπου οι μέλισσες τρυγουν το κίτρινο λουλουδάκι και ξεφορτώνονται ένα παράσιτο( ζουζούνι) που τους κάνει τη ζωή δύσκολη. Έτσι λένε αυτοί που ξέρουν.
Ώσπου πραγματικά φτάνεις στο τέλος και νιώθεις ευχαριστημένος και ικανοποιημένος με την ευχαρίστηση που προσδίδει η προσπάθεια και οι συνεχείς διαψεύσεις για το τέλος που δεν ερχόταν..Γιατί το τέλος για να είναι σημαντικό πρέπει πάντα να υπάρχει ενδιαφέρουσα δύσκολη πορεία.
Διότι η πορεία είναι το παν και το τέλος είναι πάντα η αρχή για την επόμενη ευχάριστη ταλαι-πορεία.
