Λίγο πριν την επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου βρεθήκαμε στο ανοιχτό κέντρο φιλοξενίας του Καρά Τεπέ. Μαζί μας χωρίς βέβαια να το γνωρίζουμε ήταν και οι απεσταλμένοι του που επισκέφθηκαν το κέντρο με σκοπό να επιλέξουν τις οικογένειες οι οποίες και ταξίδεψαν μαζί του στο Βατικανό. Όλα ήταν τακτοποιημένα και γυαλισμένα γι αυτόν το σκοπό…
Οι 12 πρόσφυγες από τη Συρία, 2 οικογένειες από τη Δαμασκό που έχασαν τα σπίτια τους από βομβαρδισμό και μία από την Ντέιρ αλ Ζορ, τη μεγαλύτερη πόλη στην ανατολική Συρία την οποία έχει καταλάβει ο ISIS. Ανάμεσα στις τρεις μουσουλμανικές οικογένειες που επιλέχθηκαν με τη διαδικασία της κλήρωσης μέσα από τις πολλές οικογένειες με παιδιά και άτομα με αναπηρία που φιλοξενούνται στο χώρο και που ήταν οι αρχικοί “υποψήφιοι”, επιλεγμένοι από τους απεσταλμένους του Πάπα για να ταξιδέψουν στο Βατικανό, βρίσκονται 6 παιδιά, ένα από αυτά με αναπηρία καθώς ένας άντρας που χρειαζόταν επειγόντως εγχείριση στη μέση.
Δύο μέρες πριν την επίσκεψη όλοι περίμεναν τον “Μπάμπα Μπατικάνο” όπως μας είπε ο Fadee, ο 24χρονος Σύρος κουρέας που έφυγε από το Αλέπο για να σώσει τη ζωή του. Μόνος στο Καρά Τεπέ μας μίλησε για τα όνειρά του αλλά και για την επίσκεψη του Πάπα. “Θέλω να συνεχίσω τη δουλειά μου. Ήμουν κουρέας. Εδώ στο Καρά τεπέ κάνω λίγη δουλειά και τώρα ο Σταύρος μας είπε ότι θα μας φέρει και καθρέφτες για να κάνουμε καλύτερα κουρέματα. Θέλω να πάω στη Γερμανία. Η οικογένειά μου είναι μακριά. Βλέπω πολύ συμπαθητικά την επίσκεψη του Πάπα. Δεν ξέρω πιο είναι το καλύτερο. Εγώ είμαι Χριστιανός. Είμαστε μόνο τέσσερις σε όλο το κέντρο . Όλοι είναι ενθουσιασμένοι με την επίσκεψη του Πάπα. Μπάμπα Μπατικάνο, ναι έτσι τον λέμε!”.
Ο Fadee ήταν και ο άνθρωπος που μας ξενάγησε στον Καρά Τεπέ, έναν από τους πρώτους χώρους φιλοξενίας στο νησί στον οποίο έχουμε βρεθεί πολλές φορές. Το κέντρο έχει αλλάξει κατά πολύ από την εποχή που σε αυτό υπήρχαν μόνο οι πορτοκαλί σκηνές και η λάσπη. Καθημερινά η εικόνα στον Καρά Τεπέ αλλάζει. Όμως σε γενικές γραμμές είναι ένα φιλόξενο περιβάλλον γεμάτο οικογένειες και άλλες ευάλωτες ομάδες. Οι πρόσφυγες εδώ είναι «φιλοξενούμενοι ταξιδιώτες», όπως λέει συχνά στους επισκέπτες ο υπεύθυνος του κέντρου Σταύρος Μυρογιάννης. Τις τελευταίες εβδομάδες επισκέπτες και δημοσιογράφοι πρέπει πρώτα να λάβουν μια ειδική άδεια από το Δήμο για να εισέλθουν σε αυτό. Στον Καρά τεπέ το φαγητό δεν σερβίρεται όπως το συσσίτιο σε ουρά αλλά απευθείας στα σπιτάκια της Ύπατης Αρμοστείας όπου διαμένουν οι οικογένειες. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψή μας χαρούμενες φωνές ακούγονταν από παντού. “Δεν θέλω να γυρίσω πίσω στην Τουρκία. Εκεί κινδυνεύουμε”, μου λέει ο Fadee και με προσκαλεί σε έναν χώρο όπου παιδιά τρέχουν γύρω γύρω και παίζουν. Εκεί αναρτημένες πάνω σε ένα κοντέινερ είναι και οι ζωγραφιές τους.
Ανάμεσα στις ζωγραφιές των παιδιών, θα δει κανείς τον Μπομπ Σφουγγαράκη, μεγάλα κτίρια και γέφυρες, ζωάκια, η μαμά και ο μπαμπάς, αλλά και μία βάρκα σαν αυτή που ίσως τους έφερε στη Λέσβο. “Κοίτα”, μου λέει ο Fadee “ένα λουλούδι που ματώνει” , δείχνοντάς μου μια παιδική ζωγραφιά με ένα πληγωμένο άνθος…
