Search

Βάσω Τζιβόγλου: Η φωτογραφία με βοηθάει να δραπετεύω στον μικρόκοσμό μου

 Η Μυτιληνιά Βάσω Τζιβόγλου ασχολείται με τη φωτογραφία 30 ολόκληρα χρόνια. Σε αυτά τα χρόνια ενασχόλησής της, την κέρδισε η καλλιτεχνική φωτογραφία ως μια μορφή τέχνης που χρησιμοποιεί τη φωτογραφία σαν μέσο έκφρασης, δημιουργώντας εικόνες που ξεπερνούν τη λειτουργική καταγραφή και αποσκοπούν στη διέγερση των συναισθημάτων, των  σκέψεων και τελικά της αισθητικής απόλαυσης. Πρόσφατα την είδαμε σε ένα σχήμα 23 φωτογράφων, Ελλήνων και Ευρωπαίων σε μια έκθεση φωτογραφίας στην Αθήνα και αντλήσαμε πληροφορίες τόσο για το γεγονός, το θέμα, την προσωπική της σχέση με ένα χόμπυ που ενώνει την τεχνική της φωτογραφίας με το συναίσθημα και την αισθητική, αποτελώντας έναν μοναδικό τρόπο επικοινωνίας και εξερεύνησης του κόσμου.

Η ίδια μας είπε χαρακτηριστικά: “Το σχήμα αυτό που συμμετείχα είναι η φωτογραφική ομάδα του δασκάλου μου και επιμελητή της έκθεσης Λουκά Βασιλικού. Στην έκθεση παρουσιάσαμε 23 φωτογράφοι από διαφορετικά μέρη της Ελλάδας και της Ευρώπης τη δουλειά των 3 τελευταίων χρόνων με θέμα το «οικείο», όπως αυτό μεταφράζεται για τον κάθε φωτογράφο. Η οικογένεια και ο περίγυρός της, ο τόπος που κατοικεί η καθημερινότητά του, ο κόσμος του, εξωτερικός και εσωτερικός. Επίσης παρουσιάσαμε και τα προσωπικά μας φωτογραφικά βιβλία (DUMMΥ ΒΟΟΚ ) που την εκδοτική επιμέλεια είχε ο Στράτος Καλαφάτης. Το  δικό μου πρότζεκτ μου είχε τον τίτλο “not a seed anymore” και αποτελεί  την προσωπική μου ανάγκη να μοιραστώ την ιστορία μου και τα συναισθήματα μου αλλά και να δω τις αντιδράσεις του κοινού σε αυτό που δημιουργώ.

Θα πρέπει να τονίσω ότι η σχέση μου με την φωτογραφία ξεκίνησε πριν 30 χρόνια όταν απέκτησα την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή. Από τότε θυμάμαι να αποθανατίζω την κάθε στιγμή της οικογενειακής μας ζωής. Η πραγματική όμως ενασχόλησή μου ξεκίνησε το 2016 όταν παρακολούθησα τα μαθήματα – σεμινάρια της φωτογραφικής εταιρείας. Εκεί γνώρισα και τον πρώτο μου δάσκαλο τον Στρατή Τσουλέλη, που με μύησε στην καλλιτεχνική φωτογραφία. Στην εποχή τη πανδημίας που είχαμε άπλετο χρόνο στη διάθεσή μας, είδα στο διαδίκτυο τη δημοσίευση του Λουκά Βασιλικού για το σεμινάριο καλλιτεχνικής φωτογραφίας κι έτσι κάπως, θέλοντας να κάνω κάτι δημιουργικό, δήλωσα συμμετοχή και το ταξίδι ξεκίνησε…

Για μένα η φωτογραφία είναι ένας τρόπος έκφρασης. Μέσα από το φακό δημιουργείς κάτι μοναδικό. Μπορείς να δεις έναν διαφορετικό κόσμο και να αφηγηθείς ιστορίες. Οι ιστορίες αυτές δεν ακολουθούν κάποια τάση γιατί φωτογραφίζω ενστικτωδώς και με το συναίσθημα. Φωτογραφίζω ότι είναι όμορφο με την δική μου αισθητική. Το παιχνίδι με τα χρώματα, το φως, τις σκιές, τις υφές, με εμπνέει και με βοηθάει να δω τον κόσμο με έναν τρόπο που μόνο η φωτογραφία μου επιτρέπει να αποθανατίσω…»

.