Κάτω από τον καταγάλανο αττικό ουρανό με φόντο τις κεραίες των πολυκατοικιών και τα πανύψηλα δέντρα του κέντρου, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι ντυμένοι από πάνω ως κάτω με στολή μελισσοκομίας μάς χαμογελούν από το μπαλκόνι τους, κάπου στου Ζωγράφου. Και ήταν αυτή η παράξενη εικόνα που γέμισε το timeline μου το περασμένο καλοκαίρι, αυτή η εκκεντρική φωτογραφία του ηλεκτρονικού «βήματος», που έκανε γνωστή στο ευρύ κοινό την ιστορία της «Αστικής μέλισσας». Μιας εργατικής μέλισσας που ζει στην …Κυψέλη και που κουβαλά ωστόσο στην κυτταρική της μνήμη τη λεσβιακή ύπαιθρο! Και αυτό, γιατί πίσω από την ιδέα της «Αστικής μέλισσας», https://astikimelissa.gr/ βρίσκεται -όχι τυχαία – ένας Λέσβιος! Ο μελισσοκόμος και εκπαιδευτής μελισσοκομίας Νίκος Χατζηλίας, γιος του σκαλοχωρίτη φιλόλογου, διδάκτορα Κοινωνικών Επιστημών και συγγραφέα πολλών και σημαντικών ερευνών για τον πολιτισμό και την αρχιτεκτονική του νησιού, Χρήστου Χατζηλία που μαζί με τη σύζυγό του Μαρίλη Καρρά, επίσης μελισσοκόμο και ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας κατάφεραν και παράγουν το πρώτο βιώσιμο ελληνικό μέλι από τις γειτονιές της Αθήνας!
«Μεγάλωσα στη Μυτιλήνη και όπως ήταν φυσικό από μικρός είχα σχέση με τη φύση, εξαιτίας βέβαια και του πατέρα μου ο οποίος με έμαθε να παίρνω τα δώρα που μας δίνει η κάθε εποχή. Πάντοτε θυμάμαι ότι θα πηγαίναμε για ψάρεμα, για μανιτάρια, θα βγαίναμε την Άνοιξη για σπαράγγια, θα καλλιεργούσαμε κλπ. Είχα από μικρός λοιπόν επαφή με τη φύση και γνώριζα τη φυσική διαδικασία, δεν ήμουν από τα παιδιά της πόλης να πιστεύω ότι… οι ντομάτες φυτρώνουν στο σούπερ μάρκετ» μου λέει αστειευόμενος ο Νίκος θίγοντας παράλληλα και τα «σημεία των καιρών» μας, όπου παιδιά αποκομμένα από τη φύση αδυνατούν να κατανοήσουν τη λειτουργία του φυτικού και ζωικού βασιλείου και τη σημασία της τροφικής αλυσίδας. Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός της Αστικής Μέλισσας να μας φέρει πιο κοντά με το φυσικό μας περιβάλλον και «να αποκαταστήσει τη σχέση του ανθρώπου της πόλης με τη φύση εντός του αστικού ιστού μέσω του μαγικού κόσμου των μελισσών».
Μέσα από μια σειρά εκπαιδευτικών δράσεων που έχουν δημιουργήσει ο Νίκος με την Μαρίλη οι συμμετέχοντες έρχονται βιωματικά σε επαφή με τη μέλισσα αλλά και τα υπόλοιπα έντομα επικονιαστές, μαθαίνουν για τη βιολογία και τις συνήθειες τους καθώς και για τα είδη της αστικής χλωρίδας το οποία προτιμούν για την τροφή τους..
Έτσι και ο Νίκος, ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τον κόσμο της μέλισσας μέσα από ένα σεμινάριο και έκτοτε δεν σταμάτησε να σκέφτεται πως θα μπορούσε να πάρει τα δώρα των μελισσών και όχι μόνο το μέλι!
«Με τις μέλισσες δεν είχα ασχοληθεί ώσπου έκανα ένα σεμινάριο και έπαθα πλάκα Καταρχάς αυτί που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση είναι το πόσο εργατικές είναι και οργανωμένες. Σε αυτό το σεμινάριο κατάλαβα πως υπάρχει ένας αλτρουισμός στο σύστημα που οργανώνονται, είδα πως μια μέλισσα μπορεί να βάλει στην άκρη τις «ιδιωτικές της ανάγκες» με σκοπό να εξυπηρετήσει το κοινό καλό του μελισσιού, το καλό του συνόλου. Κατάλαβα ότι έχουν πολλά να μας διδάξουν και πως το σύστημά τους είναι βαθιά δημοκρατικό, [ως αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις με ολιστικό τρόπο και αυτό με εντυπωσίασε. Έπειτα, είναι το κλειδί για την ισορροπία του οικοσυστήματος και της τροφικής αλυσίδας. Με την ενασχόλησή μου αργότερα με τη μελισσοκομία κατάλαβα ότι ήταν ένα δώρο που ήθελα να μοιραστώ και με άλλους.
Έτσι το 2020 (εποχή του πρώτου lockdown) το ζευγάρι πήρε τα πρώτα του μελίσσια, και τα τοποθέτησε στον Υμηττό ενώ την επόμενη άνοιξη φιλοξένησαν 2 μελίσσια στο μπαλκόνι του σπιτιού τους.
Το ημερολόγιο της αστικής μέλισσας όπως δημοσιεύεται στο site των παιδιών έχει τρομερό ενδιαφέρον:
«Παρόλες τις αρχικές μας επιφυλάξεις ως προς την ασφάλεια, διαπιστώνουμε ότι οι μέλισσες είναι ήρεμες και δεν φαίνεται να τις απασχολεί η παρουσία η δική μας ή των κατοικιδίων μας. Περνάμε χρόνο στο μπαλκόνι διαβάζοντας, πίνοντας καφέ, τρώγοντας ή απλώνοντας μπουγάδα χωρίς να μας ενοχλούν ή να τις ενοχλούμε. Ξαφνικά βρεθήκαμε με χιλιάδες νέα κατοικίδια να ζουζουνίζουν χαρούμενα δίπλα μας (και δίχως να χρειάζεται να τα βγάζουμε βόλτα). Προς μεγάλη μας χαρά συνειδητοποιούμε ότι το ζουζούνισμα και το θέαμα των μελισσών μας συνδέει σταθερά με τη φύση ενώ βρισκόμαστε στο σπίτι μας στην πόλη. Γρήγορα βλέπουμε ότι τα μελίσσια του μπαλκονιού, έχουν ξεπεράσει τα προβλήματά που είχαν και προοδεύουν καλύτερα από τα μελίσσια που έχουμε στο βουνό. Αρχίζουμε να ψάχνουμε πληροφορίες και εξηγήσεις, ενώ παράλληλα τοποθετούμε μελίσσια σε άλλα δύο φιλικά σπίτια. Στις αρχές του Ιουλίου΄του 2021 τρυγάμε το πρώτο αστικό μέλι και μένουμε έκπληκτοι από το πόσο ιδιαίτερο και εύγευστο είναι, ενώ οι χημικές αναλύσεις δείχνουν ότι είναι απολύτως απαλλαγμένο από ρύπους. Εδώ είναι που αρχίζουμε να σκεφτόμαστε πως υπάρχει κάτι ξεχωριστό σε αυτή την ιστορία: Αν έχουμε μια δραστηριότητα η οποία δεν απαιτεί πολύ χρόνο από εμάς, μας κρατά καθημερινά συνδεδεμένους με τη φύση, τα μελίσσια αναπτύσσονται ήρεμα και υγιή και στο τέλος παίρνουμε και μέλι…Ε, τότε αυτό είναι κάτι που αξίζει να το μοιραστούμε με άλλους!»
Αλήθεια μπορείς να έχεις όντως ένα μελίσσι στο μπαλκόνι σου;
Αν είσαι υπεύθυνος και γνωρίζεις τα πάντα για τη φροντίδα τους και λαμβάνεις όλους τους κανόνες ασφαλείας η απάντηση είναι ναι!
Αστική μέλισσα- το Κατάστημα
Από τον Ιούλιο του 2023 ανοίξε και λειτουργεί και το κατάστημά της Αστικής μέλισσας στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης, το οποίο είναι αφιερωμένο στο μέλι και τα υπόλοιπα μελισσοκομικά προϊόντα. Σε αυτό θα βρείτε ξεχωριστές ποικιλίες ελληνικού μελιού από μικρούς παραγωγούς, ολοκληρωμένες διατροφικές προτάσεις για σνακ και μοναδικές προτάσεις για δώρα.
Ενδεικτικά, στο κατάστημά θα βρείτε μέλι Πεύκου, Ελάτου, Ελάτης Βανίλια, Θυμαρίσιο, Ρίγανης, Λυγαριάς, Κουμαριάς, Πορτοκαλιάς, Ερείκης, Ανθέων, Δάσους, Βελανιδιάς και Κηρήθρα με μέλι Ανθέων. Θα βρείτε επίσης γύρη, βάμμα πρόπολης, βασιλικό πολτό, κεραλοιφές και τα σπιτικά βούτυρα καρπών “Από Στόμα Σε Στόμα” από αμύγδαλο, φουντούκι, φυστίκι, κάσιους, φυστίκι Αιγίνης κ.α. Και ο κατάλογος συνεχώς εμπλουτίζεται.
