γράφει η Μαριάννα Κωφοπούλου
Γεννήθηκε στον Μανταμάδο της Λέσβου και είναι γόνος μιας γενιάς αγγειοπλαστών που χάνεται στο χρόνο. Από στοιχεία ξέρουμε για τον προπάππο του ότι ήταν γεννημένος πριν το 1880 και ήταν αγγειοπλάστης και ο πατέρας του και ο παππούς του.
Έτσι η τέχνη από πατέρα σε γιο έφτασε και στα χέρια του Στέλιου. Γεννήθηκε σχεδόν μέσα στο ¨καμίνι¨ του πατέρα του Ευστρατίου Σταμάτη (1915-1975). Ακόμα δεν είχε πάει σχολείο και άρχισε να βοηθάει στο κουβάλημα του νερού, του κλαδιού, και του χώματος.
Όταν ήταν 10-11 χρονών άρχισε παράλληλα να μαθαίνει τον τροχό που τότε ακόμα ήταν ποδοκίνητος.
Δύσκολα τότε τα χρόνια γι’αυτό όταν τελείωσε το Δημοτικό δε συνέχισε το σχολείο και άρχισε να δουλεύει με τον πατέρα του. Έφτιαχναν τα παραδοσιακά κουμάρια, λαγήνια, κουντρούπια, που διακοσμούσε η μητέρα του με την παλιά τέχνη και τον ασβέστη.
Το 1975 πέθανε ο πατέρας του και ανέλαβε μόνος του τη δουλειά.
Το 1978 αγόρασε ηλεκτρικό καμίνι και τα απαραίτητα υλικά και άρχισε να φτιάχνει εμφιαλωμένα κεραμικά.
Τώρα είναι επαγγελματίας Αγγειοπλάστης – Κεραμίστας, κατασκευάζει αντικείμενα κυρίως οικιακής χρήσης όπως ποτήρια, πιάτα, κανάτες, κούπες. Επίσης φτιάχνει και τα παλιά παραδοσιακά εμφιαλωμένα αντικείμενα και μη, τα οποία διακοσμούν περίτεχνα η γυναίκα του και η κόρη του.
(Μόνο θαυμασμό για τους δημιουργούς και συνεχιστές της τέχνης του τόπου μας τον ευχαριστώ για την τιμή)
