Search

Ο «Αόριστος» της Ελευθερίας Παπουτσάκη «φωτίζει» βαθιές μας αλήθειες

Η Ελευθερία Παπουτσάκη σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης, με μεταπτυχιακό στη Νεότερη Ιστορία. Από το 2009 εργάζεται ως καθηγήτρια στη Μέση Εκπαίδευση.

Η ίδια κάνει ψυχοθεραπεία χρόνια και πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Νήσος το πρώτο της βιβλίο «Αόριστος – Ιστορίες και στιγμιότυπα απ’ την ανάποδη»: «Ακόμα έως σήμερα όποιος κάνει ψυχανάλυση φέρει κοινωνικό στίγμα. Αν έσπαγε κάποιος το πόδι του, δεν θα πήγαινε στον γιατρό; Γιατί να μην ισχύει το ίδιο για την ψυχή μας;» μας απαντάει. «Πρέπει να βρεις τι σε ενώνει και όχι τι σε χωρίζει με τους άλλους. Αυτό είναι πολιτική, κοινωνική και προσωπική στάση ζωής. Αυτό φαίνεται και από το βιβλίο, καθώς πρόκειται για δώδεκα πραγματικές ιστορίες ψυχοθεραπείας, αλλά από τη μεριά του ψυχοθεραπευόμενου αυτή τη φορά».

Οι ιστορίες είναι πραγματικές, από τρεις άνδρες και τρεις γυναίκες 35-75 ετών (η μία είναι η ίδια). Οι ίδιοι καταθέτουν τις εμπειρίες τους, και η συγγραφέας τις μεταφέρει σε πρώτο πρόσωπο. Οπως ακριβώς κάνει και στη ζωή της εκτός βιβλίου: οι πράξεις της είναι συλλογικές, αλλά σε πρώτο πρόσωπο. Γι’ αυτό και το βιβλίο είναι τόσο αληθινό, γεμάτο χιούμορ μαζί με την οδύνη. Ακριβώς γιατί το βλέμμα της Ελευθερίας ως συγγραφέως είναι το ίδιο όπως και ως δασκάλας και ως μέλους της κοινωνίας, δηλαδή ως πολιτικού όντος.

Η πορεία της εξάλλου το καταδεικνύει ξεκάθαρα: στην Κάλυμνο όπου δίδαξε (παρά τα 670 ευρώ μισθό, με όλους τους καθηγητές επί τρία χρόνια, ώς το 2015, να τρώνε στο συσσίτιο της Εκκλησίας) έκαναν το πρώτο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, στήριξαν τη φωτογραφική και θεατρική ομάδα, έφτιαξαν τη βιβλιοθήκη στο Νικηφόρειο Γυμνάσιο που, από ανενεργή σχεδόν, τώρα είναι από τις μεγαλύτερες των Δωδεκανήσων και παράλληλα έφερε τους μαθητές της σε επαφή με περιβαλλοντικά και έμφυλα ζητήματα, για τα οποία δεν γινόταν καν λόγος.

Πλέον είναι σε σχολείο της Γκράβας και μαζί με τους μαθητές της («ήταν από τα πιο δύσκολα τμήματα» μας λέει) έβγαλαν το βιβλίο «Τα χαϊκού της Γκράβας» (εκδ. Book Lab, 2022), με πρόλογο της ίδιας και επίμετρο του Γιώργου-Ικαρου Μπαμπασάκη. «Τα παιδιά μετά την πανδημία δεν μπορούσαν ούτε να κάτσουν στο θρανίο – καθημερινά αδιάβαστα, στο σπίτι τους δεν είχαν ούτε ένα βιβλίο τα περισσότερα. Μια μέρα τούς διάβασα χαϊκού του Σεφέρη και τα έβαλα να γράψουν. Ένα κορίτσι μου έφερε αυτό: “Χθες γελούσες. Σήμερα χτυπιέσαι εσύ. Αύριο θα ‘μαι εγώ”. Τρελάθηκα. Έτσι βγάλαμε το βιβλίο. Όλα αυτά τα λέω γιατί οι δυνατότητές μας, το τι υπάρχει μέσα μας και πώς αυτό θα διαμορφωθεί δεν είναι μόνο προσωπική μας υπόθεση – κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα και στο βιβλίο “Αόριστος”» καταλήγει. Και πόσο δίκιο έχει…

ΠΗΓΗ :ΕΦΣΥΝ

Της Νόρας Ράλλη