Η ξενιτιά μέσα από το χορό και τη μουσική
Μια πανδαισία μουσικής και χορού είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει την περασμένη εβδομάδα το κοινό της Μυτιλήνης στην παράσταση χορού που παρουσίασε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ταξιαρχών «Η Πρόοδος» με τίτλο «Ξένος ο τόπος κι ο καιρός κι οι άνθρωποι όλοι ξένοι». Στην εκδήλωση συμμετείχαν η Ομάδα μελέτης και διάδοσης του Μικρασιατικού Πολιτισμού «Ανατολής Ίχνη» και η Εταιρία Ορχηστρικής Τέχνης «Βάκχαι» ενώ φιλική συμμετοχή είχαν η θεατρική Ομάδα «ΑΣΤΕΓΟΙ» και η σχολή χορού “A petit pas”.
Το κλίμα αυτής της όμορφης βραδιάς το μετέφερε ανάγλυφα η υπεύθυνη του χορευτικού τμήματος του συλλόγου Ταξιαρχών «Η Πρόοδος» Σοφία Μαστέλλου γράφοντας τα εξής:
«Τώρα που τα φώτα χαμήλωσαν κι οι αποστολές πήραν τον δρόμο του γυρισμού, κατάλαβα τι είναι αυτό που μας κάνει να φωτίζουμε την καθημερινότητα, και να χρωματίζουμε το γκρίζο με χρώματα λαμπερά, του βουνού και της θάλασσας…
Τι είναι αυτό που μας κάνει να δίνουμε τα χέρια σε πανάρχαιους “χορούς κυκλωτικούς” στον ήχο της μουσικής, των δημοτικών τραγουδιών που άντεξαν αιώνες, όσο κανένα άλλο και θα ξεσηκώνουν τους Έλληνες, όσο κι αν “πολιτισμοί” εισβάλλουν άτσαλα από κάθε σημείο του ορίζοντα…
Βρήκα λοιπόν, πως είναι η ίδια η ζωή μας!
Είναι το ίδιο κέφι που συναντάς σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του ελληνισμού.
Είναι ο ίδιος πόνος, το ίδιο μαράζι που φέρνει η ξενιτειά. Είναι η ίδια χαρά που φέρνει η αγάπη, ο έρωτας…
Είναι η ίδια έκφραση, ο δημοτικός χορός, που συνεπαίρνει όλους μας στη δίνη του. Γέρους και (ευτυχώς!) και νέους!…
Συμμεριζόμαστε τα αισθήματα, συμμεριζόμαστε την έκφραση! Δεν είναι στείρα προγονολατρεία, δεν είναι “μοδάτη παράδοση” Είναι απλώς η καθημερινότητα που προτιμήσαμε χωρίς να γυρίσουμε πίσω το ρολόι του χρόνου ούτε λεπτό!…Αυτό που ζήσαμε το Σάββατο, αυτό που είδαν οι φίλοι μας στο κατάμεστο Δημοτικό Θέατρο, μοιάζει να θέλει κόπο…Λάθος!!!
Θέλει κέφι και επιλογή στην καθημερινή σου ζωή…Εμείς, σηκώσαμε κεφάλι και το αποφασίσαμε. Μήπως, κι αυτοί που τα πρωτοτραγούδησαν και τα πρωτοχόρεψαν εκεί στη ξενιτειά του αφιερώματος, δεν σήκωναν έτσι το κεφάλι τους, στην δική τους γκρίζα καθημερινότητα;…Κι εμείς μαζί τους, λοιπόν!…Και συνεχίζουμε!…
Θέλω να χειροκροτήσω για μία ακόμη φορά τους νέους φίλους από Αθήνα και Θεσσαλονίκη, τους «Βάκχες» και τα «Ανατολής Ίχνη» που τίμησαν την πρόσκλησή μας και έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, σεβόμενοι το απαιτητικό κοινό της Μυτιλήνης που τους τίμησε με την παρουσία του!.
Θέλω να χειροκροτήσω τους «Άστεγους» και τον Κλεομένη Τζαννέτο που με την σκηνοθεσία του μετέτρεψε σε θεατρικό έργο μια παράσταση χορευτικού συγκροτήματος !
Θέλω να χειροκροτήσω τον Δάσκαλο, τον Αργύρη μας, για την ιδέα που είχε να προτείνει μια συνάντηση Συλλόγων σε τόσο υψηλό επίπεδο!
Θέλω να χειροκροτήσω όλους και όλες που τρέξανε για να συντονίσουν αυτή την πανδαισία, μα πάνω απ όλα θέλω να χειροκροτήσω το κοινό μας, τους Μυτιληνιούς και τις Μυτιληνιές, που γέμισαν το Δημοτικό Θέατρο, επειδή αποφάσισαν να μοιραστούν μαζί μας έναν μοναδικό τρόπο ζωής.
Τέλος, ευχαριστούμε τον Δήμο Μυτιλήνης για την σπουδαία συμπαράσταση στην οργάνωση της φιλοξενίας και την διάθεση του Δημοτικού Θεάτρου και τους χορηγούς μας που εμπιστεύτηκαν το όνομά τους στην εκδήλωσή μας…Να είστε όλοι καλά!…».
Από την πλευρά του ο χοροδιδάσκαλος του συλλόγου Αργύρης Χατζημαλλής στον απόηχο της επιτυχημένης εκδήλωσης δήλωσε τα εξής:
«…και τώρα που μπόρεσα να ξεκουραστώ λίγο από την ένταση και τη σωματική κούραση των τελευταίων ημερών, έχω την ανάγκη να ευχαριστήσω ένα προς ένα τα μέλη του συλλόγου μας για την υπέροχη αυτή σύμπραξη του Σαββάτου. Η αγάπη και η ομαδικότητα που ένιωσα δεν περιγράφονται. Θέλω να είστε πολύ περήφανοι για τον εαυτό σας και για το αποτέλεσμά μας και να συνεχίσετε με την ίδια αγάπη και θέρμη. Δεν είμαστε επαγγελματίες, ούτε έχουμε να αποδείξουμε κάτι, εγώ προσωπικά χορεύω για τη σωτηρία της ψυχής μου και θα πρότεινα να κάνετε κι εσείς το ίδιο, είναι απίστευτα απελευθερωτικό.
Άπειρα ευχαριστώ στον αφανή ήρωα, φίλο και δάσκαλο Kleomenis Tzannetos».
