Τον γύρο του διαδικτύου κάνει εδώ και λίγες μέρες, το ντοκιμαντέρ του 39χρονου σκηνοθέτη Ταλάλ Ντερκί “Ωδή στη Λέσβο” που υποστηρίζεται από την Johnnie Walker Storyline – μιας πρωτοβουλίας που έχει ως σκοπό να αναζητά και να διηγείται τις πιο εκπληκτικές ιστορίες ανθρώπινης προόδου.
Στη διάρκεια του προηγούμενου χρόνου, οι τοπικές ειδήσεις επικεντρώθηκαν, όπως ήταν φυσικό, στις τραγικές πτυχές του ανθρώπινου δράματος που εκτυλισσόταν στο Αιγαίο και την Μεσόγειο. Η «Ωδή στη Λέσβο» ρίχνει φως σε μια λιγότερο ειπωμένη ιστορία, στη συγκινητική ανταπόκριση των νησιωτών που άνοιξαν την καρδιά τους στους πρόσφυγες και που, με τη θετική τους διάθεση, έσπευσαν να διασώσουν ανθρώπους από τη θάλασσα, να τους προσφέρουν καταφύγιο, φαγητό και νερό.
Το ντοκιμαντέρ που παρουσιάστηκε επίσημα σε παγκόσμιο επίπεδο στις 21 Σεπτεμβρίου (Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης)και έχει μέχρι στιγμής έχει πάνω από 1,7 εκατ. views, αποτίει φόρο τιμής στους Έλληνες νησιώτες που ζουν στην Συκαμιά και έχουν σώσει τη ζωή χιλιάδων προσφύγων.
Όταν οι οικογένειες προσφύγων άρχισαν να καταφθάνουν στο χωριό τους, την Σκάλα Συκαμνιάς, η Αιμιλία, η Μαρίτσα και η Κωνσταντίνα τις φρόντιζαν κάθε μέρα. Η ιστορία τους αποτελεί μία από τις τέσσερις ταινίες μικρού μήκους που καταγράφουν το χρονικό αυτών των αξιοθαύμαστων ανθρώπων του νησιού της Λέσβου, οι οποίοι, χωρίς δεύτερη σκέψη, βοήθησαν σχεδόν μισό εκατομμύριο πρόσφυγες που κατέφθασαν στο νησί τους το 2015.
https://www.youtube.com/watch?v=6IKYPxGEMik
“Η «Ωδή στη Λέσβο» είναι η ιστορία του χωριού Συκαμιά στη βόρεια ακτή της Λέσβου, μόλις λίγα χιλιόμετρα από την ακτή της Τουρκίας . Η ιστορία λίγων, εξαιρετικών ανθρώπων που δε μπόρεσαν να αγνοήσουν τους χιλιάδες ανθρώπους που τράπηκαν σε φυγή εξαιτίας ενός εμφυλίου πολέμου και βρέθηκαν στις ακτές τους. Άνθρωποι γεμάτοι κουράγιο και ελπίδα, που σε μια στιγμή ανάγκης άνοιξαν τις πόρτες τους και τις καρδιές τους. Η Σκάλα Συκαμιάς είναι ένα χωριό 150 κατοίκων. Φανταστείτε αυτούς ενώπιον 150.000 προσφύγων. Η Ελλάδα μπορεί να μην έχει τους ήρωες των παλαιών χρόνων — Αἴας, Αχιλλέας, Έκτορας — αλλά όταν εκείνη η μέρα έφτασε, αυτοί οι λίγοι άνθρωποι ξεσηκώθηκαν και αντιμετώπισαν την πρόκληση. Και ποιοι ήταν; Λίγες ηλικιωμένες γυναίκες. Ένας ψαράς. Ένας φούρναρης και ένας περιπτεράς. Ένας ντόπιος ιερέας και ένας ιδιοκτήτης ξενοδοχείου. Αυτή είναι μια ποιητική ιστορία γεμάτη ελπίδα και έμπνευση”…είναι τα λόγια με τα οποία ο Ντεκρί περιγράφει τη δουλειά του.
Παρακολουθείστε ολόκληρη την μικρού μήκους ταινία.
