Οι φόβοι πως το αποτέλεσμα των ΗΠΑ νομιμοποιεί την ευρωπαϊκή ακροδεξιά, πως αποδυναμώνει την επίτευξη συνεργασίας Ευρώπης-ΔΝΤ και την επίλυση του χρέους και πως ανατρέπονται οι διμερείς συμφωνίες σύγκλισης Αμερικής- ΕΕ κυριαρχούν αυτή τη στιγμή στις πρώτες αντιδράσεις των χώρων μελών.
Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς εξέφρασε στο γαλλικό ραδιόφωνο «Europe1 » την «έκπληξη και την απογοήτευσή του» για το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, αναγνωρίζοντας ότι «μετά το Brexit ένα κύμα διαμαρτυρίας και στην Αμερική έφερε τελικά τον Τραμπ στον Λευκό Οικο».
Εξήγησε ότι η έκπληξή του για το αποτέλεσμα οφείλεται στο ότι «μέχρι τελευταία στιγμή ήλπιζε σε μια νίκη της Κλίντον, για να αποφευχθεί μια πλειοψηφία στον Τραμπ ο οποίος κατά την εκστρατεία κινητοποίησε με τρόπο αρνητικό και επιθετικό τα συναισθήματα και ο οποίος ισχυρίζεται ότι δεν έχει ανάγκη από οποιοδήποτε συμβουλευτικό θεσμό, πράγμα επικίνδυνο για ένα πρόεδρο των ΗΠΑ».
Ο Μάρτιν Σουλτς είναι παράλληλα απογοητευμένος, « διότι οι δυνάμεις των Δημοκρατικών δεν έπεισαν και δεν κινητοποίησαν όπως έπρεπε τις μειονότητες ώστε να εμποδιστεί η νίκη Τραμπ»
Ο πρόεδρος του ΕΚ θεωρεί ότι είναι δυνατή η μελλοντική συνεργασία με τον Ντόναλντ Τραμπ εφ’ όσον υπάρξει σεβασμός στις δημοκρατικές αρχές της ΕΕ.
Έκπληξη στην Αυστρία
Για έκπληξη, σοκ και τρόμο, που συνοδεύουν τη διαγραφόμενη νίκη του υποψήφιου των Ρεπουμπλικάνων στις αμερικανικές εκλογές, Ντόναλντ Τραμπ, κάνουν λόγο πολιτικοί αναλυτές και σχολιαστές που συμμετέχουν στις σημερινές πρωινές συζητήσεις στο δεύτερο πρόγραμμα της δημόσιας Αυστριακής Τηλεόρασης, η οποία — όπως παράλληλα και το πρώτο πρόγραμμα της Αυστριακής Ραδιοφωνίας — ήδη από χθες το απόγευμα παρακολουθεί την εξέλιξη της εκλογικής διαδικασίας, σε συνεχή μαραθώνια εκπομπή με το δημοσιογραφικό επιτελείο της στη Βιέννη, τους ανταποκριτές και τους απεσταλμένους της στις ΗΠΑ.
Στην εκπομπή υπήρχαν αναλυτικές παρουσιάσεις των πορτρέτων και των προγραμμάτων των υποψηφίων και των κομμάτων τους, όπως επίσης αναδρομές στο “αλλοπρόσαλλο” της εκστρατείας για τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές που είχε συγκεντρώσει ήδη τις προηγούμενες ημέρες και εβδομάδες το ενδιαφέρον του αυστριακού κοινού, ενώ μεγάλη τηλεθέαση φέρεται να είχαν στην Αυστρία οι τηλεοπτικές αναμετρήσεις των δύο “αμφιλεγόμενων” υποψήφιων, Χίλαρι Κλίντον και Ντόναλντ Τραμπ.
Σε καθημερινή βάση ήταν τις τελευταίες εβδομάδες τα μακροσκελή δημοσιεύματα, οι αναλύσεις και τα σχόλια στις αυστριακές εφημερίδες, που παρουσιάζαν τις διακυμάνσεις και το “χάος” ή το “θρίλερ” των δημοσκοπήσεων, τις αλληλοκατηγορίες μεταξύ των υποψηφίων, τις συνωμοσιολογικές θεωρίες, τις έξωθεν παρεμβάσεις, τις πιθανότητες και τα ενδεχόμενα διαδοχικής ανατροπής των συσχετισμών δυνάμεων.
Ενδεικτικοί ήταν και οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιούνταν, ενόψει της εκλογικής αναμέτρησης, για την περιγραφή της προεκλογικής ατμόσφαιρας, όπως : “αηδιαστικά τρικ στον προεκλογικό αγώνα”, “βρώμικη σφαγή στην τελική ευθεία”, “παράλογο βίντεο από το επιτελείο του Τραμπ για τη Γερμανία ως ισλαμικό κράτος”, όπως επίσης “ένα φινάλε με πολλά ερωτηματικά και μεγάλους κινδύνους”, ή το ερώτημα “πόσο βαθιά μπορεί να κατέβει ακόμη το επίπεδο για την προσέλκυση αναποφάσιστων”.
Γερμανία: Έντονη επιφυλακτικότητα
Η χριστιανοδημοκράτης υπουργός Άμυνας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν χαρακτήρισε τη διαφαινόμενη νίκη Τραμπ μεγάλο σοκ για την ίδια στο πρώτο δημόσιο γερμανικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο ARD και πρόσθεσε : “Και εμείς οι Ευρωπαίοι γνωρίζουμε φυσικά ως εταίροι στο ΝΑΤΟ ότι ο Τραμπ ως πρόεδρος θα μας ρωτήσει τι κάνουμε εμείς για τη Συμμαχία. Αλλά και εμείς θα ρωτήσουμε, τι προσφέρετε εσείς στη Συμμαχία;”
“Νομίζω επίσης ότι ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ξέρει πως αυτή η εκλογή δεν ήταν υπέρ του, αλλά κατά του κατεστημένου της Ουάσινγκτον (…) Η γερμανική κυβέρνηση πρέπει να ψάξει να βρει ποιοι θα είναι οι συνομιλητές της στην κυβέρνηση Τραμπ και ποιές από τις προεκλογικές εξαγγελίες προτίθεται να εφαρμόσει. Πολλά θέματα είναι ανοικτά”, τόνισε η φον ντερ Λάιεν.
Ο Νόρμπερτ Ρέτγκεν των Χριστιανοδημοκρατών (CDU), του κόμματος της Γερμανίδας καγκελαρίου Άγγελα Μέρκελ, επεσήμανε ότι «η φρασεολογία και ο τρόπος συμπεριφοράς του Τραμπ είναι μια παράλογη παρακαταθήκη, την οποία δεν μπορεί τόσο εύκολα να αποτινάξει (…) Πιστεύω ότι θα πρέπει να τον εκλάβουμε έτσι όπως μας έχει παρουσιαστεί». Ο ίδιος επισήμανε ότι δεν έχουμε καμιά ιδέα τι θα κάνει ο Τραμπ ως πρόεδρος των ΗΠΑ σε μια πολύ αβέβαιη γεωπολιτική κατάσταση.
Ο Μπερντ Ρίξινγκερ, επικεφαλής του κόμματος Die Linke, εκτίμησε ότι ο Τραμπ «δεν θα μπορέσει να προσφέρει τίποτε στους ανθρώπους στους οποίους έχει υποσχεθεί ό,τι ήταν δυνατό (…) Θα κινηθεί προς μια απολυταρχική κοινωνία». Τέλος ο Τσεμ Εζντεμίρ των Πράσινων δήλωσε ότι η νίκη Τραμπ σηματοδοτεί «μια διάσπαση με την μέχρι τώρα παράδοση, ότι η Δύση υποστηρίζει τις φιλελεύθερες αξίες».
Η επικεφαλής της γαλλικής ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν συνεχάρη μέσω του Twitter «τον νέο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ και τον ελεύθερο αμερικανικό λαό». Η πρόεδρος του Εθνικού Μετώπου, η οποία είχε τη θέση «οτιδήποτε εκτός της Χίλαρι Κλίντον» κατά τη διάρκεια της αμερικανικής προεδρικής εκστρατείας πανηγυρίζει μαζί με τους οπαδούς της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου ο αντιπρόεδρος του κόμματός της Λουί Αλιό έγραψε:«κ….δάχτυλο σε μία αλαζονική ελίτ».
Ο Ραλφ Στέγκνερ, αναπληρωτής πρόεδρος του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος (SPD) έγραψε στον λογαριασμό του στο Twitter: “Παίξε μου το τραγούδι του θανάτου, ο άνθρωπος με τη φυσαρμόνικα. Το μήνυμά μου σε όλους εκεί έξω οι οποίοι βρίσκονται σε ψηφιακή τροχιά:-) ”
Kαι συμπλήρωσε στη συνέχεια : “Εάν γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ αυτός ο δεξιός λαϊκιστής και κήρυκας του μίσους των φύλων, τότε θα υποστούμε μια πολιτική ψυχρολουσία”.
Μεταξύ 16.6.15 και 8.12.15, ακολουθώντας την συγκεκριμένη φόρμουλα, ο Τραμπ ανέβηκε περίπου 30 μονάδες στις δημοσκοπήσεις. Κάθε μια από τις παρακάτω ατάκες έστελνε σε περεταίρω ανοδική πορεία την γραμμή στο δημοσκοπικό του διάγραμμα:
- 16.6.15 Ο Τραμπ ανακοινώνει την αρχή της καμπάνιας του, με τα λόγια «Δεν χρειάζομαι τα λεφτά κανενός. Βάζω τα δικά μου λεφτά. Είμαι πάρα πολύ πλούσιος. Δεν με ενδιαφέρει».
- 18.7.15 Σχολιάζοντας το ότι ο γερουσιαστής John McCain, είχε αιχμαλωτιστεί και βασανιστεί στον πόλεμο του Βιετνάμ: «Εμένα μου αρέσουν όσοι δεν έχουν πιαστεί αιχμάλωτοι».
- 6.8.15 Για τα αμερικανικά σύνορα με το Μεξικό: «Σας είπα, χρειάζεται να χτίσουμε ένα τείχος και πρέπει να το κάνουμε γρήγορα».
- 7.8.15 Απευθυνόμενος σε μια γυναίκα που έπαιρνε μέρος στο πρώτο debate του κόμματος: «Μπορούσες να δεις ότι έβγαινε αίμα από τα μάτια της. Έβγαινε αίμα από … το τέτοιο της»
- 25.8.15 Για την Κίνα: «Σκεφτείτε το, μας έχουν πάρει τα λεφτά, τις δουλειές, την παραγωγή μας, τα πάντα. Είναι μια από τις μεγαλύτερες κλοπές στην παγκόσμια ιστορία».
- 11.10.15 Για τους πρόσφυγες από την Συρία: «Αυτοί είναι ο μεγαλύτερος Δούρειος Ίππος. Ο Δούρειος Ίππος θα είναι ασήμαντος μπροστά τους αν αποδειχθεί ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι του ISIS».
- 20.11.15 Στο δίκτυο NBC: «Οι μουσουλμάνοι πρέπει να εγγραφούν σε πολλά συστήματα εκτός των βάσεων δεδομένων (σ.σ. να φακελωθούν)…Θα εγγράφονται σε διαφορετικές περιοχές… Πρέπει να γίνει. Θα το εφαρμόσω απολύτως αυτό το μέτρο».
- 22.11.15 Για έναν Αφροαμερικανό που διέκοψε ομιλία του διαμαρτυρόμενος: «Ίσως θα έπρεπε να φάει ξύλο γιατί αυτό που έκανε ήταν αηδιαστικό».
- 8.12.15 Ανακοινώνει «Να υπάρξει πλήρης και ολοσχερής απαγόρευση της εισόδου οποιουδήποτε μουσουλμάνου στις ΗΠΑ».
Αν κοιτάξουμε τις δηλώσεις του Τραμπ στην διάρκεια των μηνών, είναι ολοφάνερο ότι είναι τόσο ακραίες που δεν αντέχουν στην κριτική. Ο Τραμπ απλούστατα γνωριζε καλά τι ηθελε το «κοινό» του και τους το έδωσε…
Όσο για εμάς, ο Μιχάλης Ιγνατιου αναφέρει στην προσωπική του ιστοσελιδα: “Δεν χρειάζεται να ωραιοποιούμε την κατάσταση, ούτε να προσπαθούμε να τετραγωνίσουμε τον κύκλο. Διότι τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, οι θέσεις ή οι μη θέσεις του κάθε υποψήφιου είναι δημόσιες. Την απάντηση λοιπόν στο ερώτημα μπορούμε να την «κλείσουμε» σε μία λέξη: Τίποτα. Η εκλογή του κ. Τραμπ, αναμένεται ότι θα ανατρέψει πολλές εκ των πολιτικών της Αμερικής, που θεωρούνταν «αδιαπραγμάτευτες» και αφορούν την εξωτερική και την αμυντική της πολιτική. Εάν οι ανατροπές αυτές ωφελήσουν την Ελλάδα και την Κύπρο είναι άγνωστο. Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών δείχνει μία τάση να συμπαθεί τους αυταρχικούς ηγέτες, όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν, με τον οποίο -όπως είπε- θα προχωρήσει και σε συνεργασία. Αυταρχικός ηγέτης είναι και ο Ερντογάν, με τον οποίο όμως δεν δέχθηκε να συναντηθεί τον Σεπτέμβριο, στην έδρα του ΟΗΕ. Προτίμησε να συναντήσει τον πρωθυπουργό Νετανιάχου και τον στρατηγό Σίσι, στον οποίο φαίνεται να είπε ότι θα βασίσει την πολιτική του αναφορικά με τη Μεσόγειο στο Κάιρο και τα Ιεροσόλυμα. Η θέση αυτή είναι «θετική» για την Ελλάδα και την Κύπρο αλλά ουδείς μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σε ένα αλλοπρόσαλλο άνθρωπο”.
