Ό,τι γυαλίζει δεν είναι χρυσός, Ούτε Χριστουγεννιάτικα στολίδια, είναι άνθρωποι κουλουριασμένοι κάτω από κουβέρτες επιβίωσης έξω από το καμπ της Μόριας όπου χθες χάθηκαν δύο ζωές.
Ξημέρωσε και η Black Friday. Όχι η εμπορική, άλλα η άλλη, που ακολουθεί τη νύχτα, όπου δυο ακόμη ζωές χάθηκαν στην αρένα του προσφυγικού. Είναι αδιανόητο, κι όμως συμβαίνει, στην Ευρώπη του 2017 (σχεδόν) να υπάρχουν «φυλακές», όχι για εγκληματίες, για ανθρώπους που χρειάζονται σωφρονισμό ή έστω την πιο σκληρή τιμωρία (για χάρη της συζήτησης…), άλλα και για παππούδες, για γιαγιάδες και παιδιά, για οικογένειες, που για να μη ξεκληριστούν… πατήσαν στα «χωράφια»μας. Και μην ξανακούσω για διαχείριση. Όσο χάνονται ζωές με αυτόν τον τρόπο, «διαχείριση» δεν υπάρχει.
Για τις επισφαλείς συνθήκες στο hot spot της Μόριας έχουμε γράψει επανειλημμένως. Εκθέσεις και καταγγελίες επίσημων φορέων, γιατρών, εθελοντών έχουν καιρό τώρα καταδείξει τις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης των εγκλωβισμένων στα νησιά προσφύγων μετά την συμφωνία του Μαρτίου. Ταραχές, συμπλοκές, απόπειρες αυτοκτονίας και σεξουαλικές παρενοχλήσεις έχουν καταγραφεί στο κέντρο κράτησης της Μόριας τους τελευταίους μήνες όπου πρόσφυγες και μετανάστες περιμένουν την απάντηση από την υπηρεσία Ασύλου για το μέλλον τους κι ενώ οι ροές έχουν αυξηθεί. Πάνω από 200 άτομα έχουν φτάσει στο νησί από την Τουρκία μόνο την περασμένη εβδομάδα, ενώ εθελοντές στην Συκαμιά έχουν βρεθεί ξανά στα διασωστικά πόστα.
Χθες φτάσαμε στη Μόρια ενώ η φωτιά ακόμη έκαιγε. Όλοι μιλούσαν για μια γυναίκα : “Οι άνθρωποι πεθαίνουν, όπως πάντα”. μου λέει ένα παιδί από το Πακιστάν έξω από το στρατόπεδο. Παρακάτω , τυλιγμένοι σε ισοθερμικές κουβέρτες γυναίκες και παιδιά προσπαθούσαν να ζεσταθούν τσουβαλιασμένοι πάνω στο πεζοδρόμιο. Τραγικός απολογισμός, δύο νεκροί και τουλάχιστον οκτώ τραυματισμοί. Δεκάδες, ωστόσο, πέρασαν τη νύχτα στο κρύο, καθώς μεγάλες είναι οι καταστροφές στον καταυλισμό από τη φωτιά.
Νεκροί, μία γυναίκα κουρδικής καταγωγής 60 ετών και το εγγονάκι της -ένα αγοράκι 6 ετών-, ενώ σοβαρά τραυματίστηκαν η νύφη της 25 ετών και το δεύτερο παιδάκι της οικογένειας -ένα αγοράκι 4 ετών. Η 25χρονη τραυματίας φέρει εγκαύματα β’ και γ’ βαθμού και μαζί με το 4χρονο αγοράκι μεταφέρθηκε με στρατιωτικό μεταγωγικό αεροσκάφος C-27j στην Ελευσίνα και από εκεί με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ σε νοσοκομείο της Αθήνας. Δεκάδες άλλοι πρόσφυγες γέμισαν τις αίθουσες αναμονής στο Γενικό Νοσοκομείο Μυτιλήνης «Βοστάνειο» αγωνιώντας για την πορεία της υγείας των ανθρώπων που έχουν τραυματιστεί.
Οι ροές αυξάνονται. Οι άνθρωποι παραμένουν έως και εφτά μήνες εγκλωβισμένοι. Άνθρωποι που γλίτωσαν από πόλεμο, όχι εγκληματίες ούτε παράνομοι, αλλά γυναίκες και παιδιά βρίσκονται φυλακισμένοι δίπλα μας. Ως πότε θα μετράμε νεκρούς;
