Ευγενία Δρεκόλια – Yπεύθυνη δημοσίων σχέσεων Clara HOTEL- Πύργος Μυτιλήνης- Αρχοντικό Πέτρας: «Μπροστά στα παιδιά και την προστασία τους δεν υπάρχουν δικαιολογίες και αρνήσεις»
Ήταν από τους πρώτους που επένδυσαν στο τουριστικό προϊόν στο νησί μας και ασχολήθηκαν δυναμικά με επιχειρήσεις που αφορούσαν τον τουρισμό γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά της διαχείρισης του. Με πρωτοπόρες ιδέες αλλά ταυτόχρονα με επαγγελματισμό έχουν αποδείξει τα τελευταία τριάντα χρόνια ότι «όταν αγαπάς τον τόπο σου, υπάρχουν τρόποι να τον βοηθήσεις αλλά και να τον πας ένα βήμα μπροστά». Το μεράκι που χαρακτηρίζει τις τουριστικές τους μονάδες αλλά και στα καταστήματα εστίασης και αναψυχής που διατήρησαν κατά το παρελθόν, είναι δείγμα ότι η οικογένεια Δρεκόλια με οτιδήποτε καταπιάνεται αφήνει την σφραγίδα του επαγγελματισμού ενώ διατηρεί πάντα τη συνέπεια απέναντι στους πελάτες της και τον τόπο.
Τις τελευταίες ημέρες όμως μπήκε στο «μάτι του κυκλώνα» επειδή φιλοξένησε σε ένα από τα ξενοδοχεία τους στο «Clara» στο Αυλάκι της Πέτρας 22 παιδιά (από έξι μηνών μέχρι 12 χρόνων ), τα περισσότερα από αυτά ασυνόδευτα, επτά γονείς και δύο μεταφραστές διότι η απεργία των καραβιών δεν τους επέτρεψε να φύγουν στην Αθήνα όπως ήταν και το αρχικό σχέδιο. Στη Μυτιλήνη τα ξενοδοχεία και τα καταλύματα ήταν γεμάτα κι έτσι η Ύπατη Αρμοστεία επικοινώνησε με τους υπευθύνους του ξενοδοχείου προκειμένου να φιλοξενηθούν άμεσα τα ασυνόδευτα παιδιά και κάποιοι γονείς εκεί για δυο ημέρες μέχρι να λήξει η απεργία.
Να σημειώσουμε ότι τρία από τα ασυνόδευτα παιδιά αντιμετώπιζαν προβλήματα υγείας και το ένα από αυτά χρήζει μέχρι σήμερα άμεσης χειρουργικής επέμβασης. Αυτοί ήταν άλλωστε και οι λόγοι που έκαναν την Ύπατη Αρμοστεία να κινηθεί ταχύτατα προς αυτήν την κατεύθυνση εξεύρεσης καταλύματος σε χωριό της Λέσβου.
Η είδηση μόλις κυκλοφόρησε στην Πέτρα αλλά και στην ευρύτερη περιοχή δημιούργησε πανικό και αναίτιες αντιδράσεις. Οι πληροφορίες που διέρρευσαν δεν είχαν σχέση με την πραγματικότητα και μερίδα πολιτών της περιοχής (που πρωτοστατούν τα τελευταία χρόνια σε ένα είδος «εμφυλίου» στην περιοχή σε ότι έχει να κάνει με το προσφυγικό), έδωσαν μια απερίγραπτη διάσταση στο θέμα, κάνοντας κακό τόσο στον τόπο με τις ψευδείς ειδήσεις που έκαναν τον γύρο του κόσμου όσο και στην προβολή του νησιού. Δυστυχώς το τουριστικό προϊόν από κάτι τέτοιες ενέργειες δυσφημίζεται περισσότερο από το ίδιο το προσφυγικό θέμα και πρόβλημα που έχει ανάψει το σκηνικό. Εικόνες με ντόπιους να κυνηγάνε να δείρουν τους πρόσφυγες που βγήκαν για βόλτα με τα πόδια στην είσοδο του χωριού, δεν ταιριάζουν στο προφίλ του νησιού που θέλει να λέγεται φιλάνθρωπο και φιλόξενο ενώ μερίδα ντόπιων κατέφθασε και στο ξενοδοχείο ζητώντας να βγάλουν τους πρόσφυγες απέξω τονίζοντας ότι οι ίδιοι ευθύνονται για την καταστροφή της φήμης του τόπου ….Αυτό το σκηνικό δε, το δυναμίτισε με τις δηλώσεις του ο Φορέας Τουρισμού Μολύβου αλλά και η Ένωση Ξενοδόχων με την απουσία της, που τα τελευταία χρόνια επιβιώνει με τις κρατήσεις όλων των εμπλεκομένων με το προσφυγικό.
Επειδή λοιπόν τις τελευταίες ημέρες ακούγεται μόνο η μια πλευρά του νομίσματος, η εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΙΚΑ» επικοινώνησε με την υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων των επιχειρήσεων κα Ευγενία Δρεκόλια η οποία δεν έκρυψε τη θλίψη της για την έκταση που πήρε το μεμονωμένο αυτό περιστατικό αλλά και για το πώς αντιμετώπισαν την οικογένεια της και την ίδια διάφοροι, μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης…
Συγκεκριμένα η κ. Δρεκόλια ανέφερε χαρακτηριστικά:
“Ως οικογένεια δραστηριοποιούμαστε τα τελευταία 30 χρόνια στο χώρο των ξενοδοχειακών υπηρεσιών και του τουρισμού. Το μότο μας ήταν και παραμένει ο σεβασμός στον τόπο και τους πελάτες μας και η παραγωγή πρωτοπόρων ιδεών. Να θυμίσω ότι ο πατέρας μου Ευθύμιος Δρεκόλιας δημιούργησε την Ένωση Ξενοδόχων Λέσβου με πολύ μεγάλο προσωπικό κόστος. Άνοιξε δίοδο σε νέες αγορές όπως το Ισραήλ και την Κύπρο και έδωσε φωνή και βήμα στους Ξενοδόχους της Λέσβου σε όλα τα σημαντικά γεγονότα καθώς και σε εκθέσεις που λάμβαναν χώρα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Καθοριστική επίσης ήταν η συνεισφορά του στην επικοινωνία με σημαντικούς φορείς του τουρισμού.
Όσον αφορά στο συγκεκριμένο γεγονός είναι κοινώς αποδεκτό πως η ευρύτερη περιοχή έχει πληγεί τουριστικά από τις προσφυγικές ροές, αυτό όμως δεν σημαίνει πως μια ευαίσθητη ομάδα όπως τα παιδιά μέσα σε τέτοιες καιρικές συνθήκες θα γίνουν «θύματα» αποφάσεων και τακτικισμών. Μπροστά στα παιδιά και την προστασία τους δεν υπάρχουν δικαιολογίες και αρνήσεις. Τηρούμε την άτυπη συμφωνία μεταξύ των Ξενοδόχων για την άρνηση φιλοξενίας μεταναστών και προσφύγων στην περιοχή μας, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση ακόμη και οι επικριτές μας θα ενέδιδαν.
Με λυπεί το γεγονός ότι δεν ερωτηθήκαμε από κανένα επίσημο μέλος του Φορέα Μολύβου για το τι πραγματικά συνέβη, παρά μόνο εκ των υστέρων. Δημοσιεύθηκε μία επίσημη ανακοίνωση η οποία ανέφερε πως «θέσαμε σε κίνδυνο τους πρόσφυγες και δημιουργήσαμε την έκρυθμη κατάσταση στους κατοίκους της περιοχής», ενώ κατά την ταπεινή μου άποψη συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Λυπάμαι που ξαφνικά βόλεψε κάποιους να γίνουμε το μαύρο πρόβατο και να βγάλουν την ουρά τους απ’ έξω… Λυπάμαι που θα τους απογοητεύσω αλλά που ήταν εδώ και δύο χρόνια να πολεμήσουν έμπρακτα για τις επιχειρήσεις που ψυχορραγούσαν και συνεχίζουν να ψυχορραγούν εντός και εκτός Μυτιλήνης;
Είναι πολύ εύκολο να στέλνουμε υπομνήματα και να καθόμαστε στο καναπέ μας και να κρίνουμε, όταν δεν κρίνουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας και τα σοβαρά λάθη που κάνουμε και συνεχίζουμε να κάνουμε. Δυστυχώς θα συμφωνήσω ότι το τουριστικό προϊόν από κάτι τέτοιες ενέργειες δυσφημίζεται περισσότερο από το ίδιο το προσφυγικό θέμα. Με προβληματίζει επίσης το γεγονός ότι ιδιοκτήτης τοπικού μέσου πυροδότησε ακόμη περισσότερο την κατάσταση αναρτώντας στο διαδίκτυο ψευδείς πληροφορίες, για τις οποίες ουδέποτε ερωτηθήκαμε. Δεν θα σας μιλήσω για τις απειλές και τους τραμπουκισμούς που δεχθήκαμε σαν οικογένεια και σαν επιχείρηση αλλά και ούτε για την τόσο άδικη κριτική από κάποιους, ενώ πολλοί απ’ αυτούς είναι γνωστό ότι συνεργάζονται με ΜΚΟ. Επίσης, ενημερωθήκαμε για τα δύο άτομα που διέρρευσαν τις ψευδείς πληροφορίες εκ των οποίων ο ένας συνεργάζεται με ΜΚΟ! Φυσικά όλα αυτά και πολλά άλλα θα διερευνηθούν και θα πάρουν το δρόμο της δικαιοσύνης.
Όμως εγώ αναρωτιέμαι πώς μια τέτοια ευπαθής ομάδα θα μπορούσε να βλάψει την κοινωνία της Πέτρας και του Μολύβου; Θα τους «ρήμαζαν τα σπίτια» όπως κάποιοι είπαν ή θα χαλούσε το τουριστικό προϊόν σε χειμερινή περίοδο;
Λυπάμαι που θα το πω αλλά η κατάσταση όπως έχει δημιουργηθεί είναι μια: Ζούμε με το προσφυγικό και πρέπει να μάθουμε ως κοινωνία να το αντιμετωπίζουμε χωρίς εκρήξεις, μίσος, σπασμωδικές κινήσεις και «εμφύλιους». Η αλήθεια πάντα είναι κάπου στη μέση.
Μάλλον δείξαμε για άλλη μια φορά το ποσό μικροπρεπείς είμαστε με τον όρο «φιλοξενία» κάπου ξεχασμένο στο ράφι.
Αυτή τη στιγμή η κατάσταση των ξενοδόχων και των λοιπών συνυφασμένων επαγγελματιών με τον τουρισμό που λειτουργούν εκτός Μυτιλήνης, αντιμετωπίζουν όπως και εμείς άλλωστε σοβαρότατα προβλήματα βιωσιμότητας. Η ανάκαμψη που όλοι περιμένουμε και προσδοκούμε δεν μπορεί να γίνει με αυτό τον τρόπο.
Θα μου πείτε λοιπόν, τι έγινε και κατέρρευσε το τουριστικό προϊόν του νησιού; Δυστυχώς μια σειρά από λάθη.
H τουριστική εικόνα του νησιού μας αυτή τη στιγμή είναι δραματική και σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης!
Μιλώντας με νούμερα
Οι μειώσεις των charters από τον Απρίλιο, Μάιο, Ιούνιο, Ιούλιο, Αύγουστο, Σεπτέμβριο και Οκτώβριο κινήθηκαν σε πρωτόγνωρες μειώσεις 58%, 65%, 67,89%, 62,77%, 51,30%, 44,75% και 56,32% αντίστοιχα. Φυσικά δεν μιλάμε για τη δραματική πτώση του μεμονωμένου τουρίστα, όπως για παράδειγμα στην Ελληνική ή στην Τουρκική Αγορά.
Η Σάμος κατάφερε να μειώσει τη διαφορά από 50% που ήταν στην αρχή και το πάει στο 23% δηλαδή με 17 χιλιάδες επισκέπτες λιγότερους όπως επίσης και να αυξήσει το μερίδιό της στην Τουρκική Αγορά κατά 70,43%. Η Κως ξεκίνησε με μείωση από 80% έως και 60% και κατάφερε να το μειώσει στο 11,2% δηλαδή με 110 χιλιάδες επισκέπτες λιγότερους ενώ εμείς είχαμε την απίστευτη μείωση της τάξεως του -57,3%! Δηλαδή με 43 χιλιάδες επισκέπτες λιγότερους. Τα νούμερα και μόνο δείχνουν την λάθος πορεία που έχουμε πάρει ως νησί.
Η Κως έχει άνοδο στις προκρατήσεις της για το 2017 σε αντίθεση με μας που προβλέπεται για ακόμη μια φορά δυσοίωνο, με μια μικρή αύξηση σε σχέση με πέρυσι. Πώς τα άλλα νησιά κατάφεραν να μειώσουν αισθητά την πτώση και εμείς δεν μπορέσαμε; Οι παράγοντες αυτού του νησιού τι έκαναν για όλο αυτό; Τι έπρεπε λοιπόν να γίνει;
Εδώ έπρεπε να πιέσουν όλα τα θεσμικά όργανα του νησιού, την κυβέρνηση, για να αποζημιωθούν οι Ξενοδόχοι και όλα τα άμεσα τουριστικά εμπλεκόμενα επαγγέλματα, να επιδοτηθούν πτήσεις charters ώστε να μην χαθούν οι ήδη υπάρχουσες αγορές που με τόσο κόπο έχουμε κατακτήσει ως νησί. Να γίνει μέριμνα ελάφρυνσης ακτοπλοϊκών και αεροπορικών ναύλων και έξυπνες πρακτικές με κίνητρα τακτικών-έκτακτων charters και χαμηλού ναύλου πτήσεων (low cost carriers τύπου Ryanair) αλλά και επανασύνδεση με τη Θεσσαλονίκη. Επίσης έπρεπε να παρθούν αντισταθμιστικά μέτρα όπως πάγωμα χρεολυσίων και δανείων, αναστολή πλειστηριασμών, πάγωμα του Φ.Π.Α., μείωση εργοδοτικών εισφορών, προστίμων και λοιπών επιβαρύνσεων, αντιστοιχίζοντάς τις με την αποδοτική ικανότητα των επιχειρήσεων, κάτι που μετά λύπης μου βλέπω ότι δυστυχώς δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής.
Κάποιοι λένε ότι επωφελήθηκαν οι Λέσβιοι από το γεγονός. Ναι, όντως επωφελήθηκαν μερικές επιχειρήσεις γύρω από τις τουριστικές υπηρεσίες, αλλά κυρίως στην πόλη της Μυτιλήνης και τα περίχωρά της. Η πόλη της Μυτιλήνης έχει μικρό αριθμό κλινών, που δεν ξεπερνάει τις 1.000 σε σχέση με τις τουριστικές περιοχές, όπως Μόλυβο, Πέτρα, Πλωμάρι, Ερεσό και Βατερά και που υπερβαίνουν τις 8.500 κλίνες. Μιλάμε για μια πλασματική αύξηση που όμως δεν έχει να κάνει τίποτα με την υγιή τουριστική αύξηση που ένας τουριστικός προορισμός θέλει και πρέπει να έχει. Εάν συνεχιστεί αυτή η καταστροφική πτώση των κρατήσεων, η ζημιά θα περάσει τα 20 εκατομμύρια ευρώ, παραλύοντας όλες τις τουριστικά εμπλεκόμενες επιχειρήσεις και δημιουργώντας ακόμη περισσότερη οικονομική ασφυξία στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις και φυσικά περισσότερες απολύσεις εργαζομένων!
Το νησί μας αυτή τη στιγμή είναι αναγνωρίσιμο σε όλο τον κόσμο, είναι ένα θετικό γεγονός το οποίο θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε και να το γυρίσουμε υπέρ μας. Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται μια ομάδα από επαγγελματίες πάνω στη προώθηση του τουριστικού μας προϊόντος. Χρειαζόμαστε μια ομάδα Task Management, κάτι που έχουμε προτείνει άπειρες φορές ως Ένωση Ξενοδόχων στους αρμόδιους φορείς. Μέσω αυτής της ομάδας μπορεί να γίνει διαχείριση σε ένα μεγάλο κομμάτι όπως είναι το άνοιγμα σε καινούριες αγορές, φιλοξενία travel bloggers, δημιουργία fam trips, επαφή με tour operators και celebrities που μπορούν να φιλοξενηθούν στο νησί, τα οποία μπορούν να επιβεβαιώσουν από μόνα τους την ασφάλεια που αυτό παρέχει αλλά και να διαφημίσουν τις ομορφιές και ιδιαιτερότητές του. Χρειαζόμαστε επίσης μια ομάδα διαχείρισης κρίσης (Risk Management), που θα κάνει σωστή διαχείριση της εικόνας μας, με αποκατάσταση του αισθήματος ασφαλείας για τους επισκέπτες μας και θα αναστρέψει την κακή ψυχολογία και εσωστρέφεια που αυτή τη στιγμή υπάρχει αλλά και θα αποτρέψει τέτοιους είδους περιστατικά όπως έγινε με το πρόσφατο γεγονός.
Διάφορες Ευρωπαϊκές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και μέσα ενημέρωσης μιλούσαν για τραγικές καταστάσεις στις ακτές της Λέσβου, με στόχο τις χορηγίες και τις πωλήσεις ενώ δημοσίευαν παλιές φωτογραφίες από ναυάγια και αφίξεις λέμβων που μήνες τώρα είναι παρελθόν. Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν σοβαρές ΜΚΟ, που βοήθησαν και συνεχίζουν να βοηθούν και δεν τα βάζω όλα μέσα σε ένα τσουβάλι, αλλά έπρεπε να υπήρχε ένας έλεγχος από τους τοπικούς εμπλεκόμενους φορείς.
Χρειαζόμαστε έξυπνες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και ειδική αντιμετώπιση μέσω της Περιφέρειας όπως για παράδειγμα τη μεταφορά μας στο νέο ΕΣΠΑ στην Πρώτη Ζώνη περιφερειών, όπου βρίσκεται η Θράκη, η Ανατολική και Κεντρική Μακεδονία, η Ήπειρος και η Θεσσαλία απ’ την Δεύτερη Ζώνη που είμαστε σήμερα, μαζί με την Κρήτη, τα Ιόνια και την Πελοπόννησο! Όσον αφορά στον Αναπτυξιακό Νόμο που βγήκε, είναι απόλυτα απαγορευτικός και απογοητευτικός για το νησί μας, αφού ένα από τα οποία ζητάει από τις επιχειρήσεις για να τις μοριοδοτήσει είναι η αύξηση τζίρου των προηγούμενων ετών και η διατήρηση προσωπικού.
Πρέπει να προσπαθήσουν οι υπεύθυνοι στην αποσυμφόρηση του Μεταναστευτικού, με επαναπατρισμό των Μεταναστών και αναλογικό επιμερισμό των Προσφύγων εντός της Χώρας και πιο συγκεκριμένα στην ενδοχώρα και όχι στα νησιά, μέχρι να ανοίξουν τα ευρωπαϊκά σύνορα. Γιατί αυτή τη στιγμή όλο το τουριστικό κομμάτι των νησιών έχει πληγεί, αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο. Ο τουρίστας ακούει «Αιγαίο» και ότι συνεπάγεται μ’ αυτό οπότε επιλέγει άλλους τουριστικούς προορισμούς.
Αυτή τη στιγμή πρέπει να επιστρατεύσουμε όλους τους φορείς μέσα σ’ αυτούς και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, το οποίο με τις ερευνητικές του ομάδες και το πλούσιο έργο τους θα μπορούσε να βοηθήσει με πολλούς τρόπους το τουριστικό μας προϊόν. Να ανοίξει επιτέλους ένας εποικοδομητικός διάλογος μεταξύ του Πανεπιστήμιου, όλων των εμπλεκόμενων φορέων αλλά και του ιδιωτικού τομέα που αφορά όλες τις τουριστικές επιχειρήσεις.
Πρέπει επιτέλους να δοθεί μια ταυτότητα στο τουριστικό μας προϊόν. Να χτιστεί η τουριστική συνείδηση στην προώθηση τουριστικών προϊόντων μέσα από τις υπηρεσίες μας (πρακτορεία, ταβέρνες, καταλύματα και ούτω καθεξής). Η συνείδηση του εστιάτορα ή του ξενοδόχου, του παραγωγού αλλά κυρίως του ντόπιου πολίτη γίνεται μέσα από σεμινάρια, επιμόρφωση και συζήτηση. Ένα ιδανικό παράδειγμα είναι η Τοσκάνη όπου ακόμη και το πιο μικρό μαγαζάκι διαθέτει πάντα τα γνωστά σε όλους προσούτο και παρμεζάνα προωθώντας έτσι την τοπική κουζίνα και τα τοπικά της προϊόντα στον ταξιδιώτη. Η Λέσβος δεν έχει τίποτα να ζηλέψει αφού διαθέτει, ντόπια προϊόντα, τοπική κουζίνα, πολιτισμό και πολλά είδη εναλλακτικού τουρισμού.
Χρειαζόμαστε μη πολιτικά πρόσωπα που να εμπνέουν και νέους ανθρώπους με γνώσεις, που το νησί μας διαθέτει αλλά δεν εκμεταλλεύεται. Χρειαζόμαστε τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις και το «know how» που υπάρχει, επιτέλους να το προσαρμόσουμε στα δικά μας μέτρα και σταθμά!
Πρότυπο νησί
Το παράδειγμα του νησιού μας θα μπορούσε να γίνει πρότυπο και σε Εθνικό Επίπεδο. Παρατηρούμε πως οι αφίξεις της Ελλάδας είναι δυσανάλογες με τον αναμενόμενο τζίρο που θα πρέπει να ‘χει. Ένας από τους σοβαρότερους λόγους είναι η εξόντωση του τουριστικού προϊόντος μας από την υπερφορολόγηση, την αύξηση του ΕΝΦΙΑ, την αύξηση του εργατικού και λειτουργικού κόστους, την έλλειψη ρευστότητας και την αύξηση του συντελεστή του ΦΠΑ από 6% σε 13% κατατάσσοντας την Ελλάδα στην πρώτη θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών μεσογειακών τουριστικών προορισμών, με την υψηλότερη φορολογική επιβάρυνση στο τουριστικό πακέτο.
Σε τελική ανάλυση θέλουμε ποιοτικό τουρισμό, αλλά χρειάζεται ανάπτυξη και προώθηση του ελληνικού τουριστικού προϊόντος και όχι μέτρα ανάσχεσης.
Όμως αυτή η τουριστική πολιτική θέλει ψυχραιμία, να μάθουμε να αφουγκραζόμαστε και να μην βγάζουμε τόσο εύκολα συμπεράσματα. Το προσφυγικό θα είναι στις επάλξεις για πολύ καιρό απ’ όσο φαίνεται και πρέπει να πάρουμε σωστά παραδείγματα σαν κοινωνία από άλλους τουριστικούς προορισμούς για τη σωστή αντιμετώπισή του.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους προπάντων με υγεία!”
