Έπεσαν τα τηλέφωνα. Κάλεσα και µε κάλεσαν. «Πρέπει να τα πούµε. Έκτακτο θέµα» Στην έκτακτη, λοιπόν, …µάζωξη, Λιόστες και Λιόστρες κάναµε έναν κύκλο κι αµίλητα και στο ξαφνικό, ο καθένας έκανε την …έκπληξη στους άλλους, παρουσιάζοντας …το δικό του φυλλάδιο.
Α, στο καλό µας, δεν τον περίµενα τέτοιο συντονισµό… Συγκινήθηκα… σπίρτα µου… Όµως, τι λέτε, αητόπουλά µου, έχει ξαναδεί καµµία ή κανένας από ’σας τέτοιο ερωτηµατολόγιο να έχει εκδοθεί από τον Δήµο, που να δίνει λόγο στον Δηµότη; Εµ, πιο αναπάντεχο είναι τούτο από το να προέβαινε στο γκρέµισµα του µπλούκου.Σε αυτή µας την επιΘεώρηση, µοναδικέ µου αναγνώστη, έχουµε να σου πούµε για µεγάλα πράγµατα.
Τι; Οτι κλείσαµε την πρώτη κατοστάδα σε άρθρα επικοινωνίας µαζί σου και βρισκόµαστε στο εκατοστό πρώτο; Ε, όχι δα και µεγάλο πράγµα, τούτο… Εδώ αδερφέ µου, ο ιδρυτής των «Π» έχει πατήσει την εκατοστάδα προ µηνών …συν δυόµισι χιλιάδες άρθρα, ο τίγρης· πού να κουνηθούµε εµείς τα γατάκια… Δεν πρόκειται, επίσης, για κάτι µεγάλο σε υλικό επίπεδο, όπως ας πούµε για την κατεδάφιση του µπλούκου στου Καλαµάρη, αλλά για µία τοµή στα δηµοτικά πράγµατα, ήτοι σε πράξη της Αρχής. Η περιπέτεια ξεκίνησε πριν λίγες µέρες, όταν φτάνοντας ο µεγάλος µου από το σχολειό του, µου έριξε πάνω στο γραφείο ένα φυλλάδιο. «Κοίτα. Έχεις µαταξαναδεί τέτοιο …άνθος;» Να, και πνεύµα το φυντάνι µου… «Ρε συ, δεν σου έχω πει να είσαι πρωτότυπος; Γιατί χρησιµοποιείς εκφράσεις άλλων και µάλιστα δικές µου;» τον αποπήρα, χωρίς να δω τι µου έφερε. «Σε πειράζω, ρε πατέρα, κοίταξε όµως το …άνθος» Χµ, πάλι καλά που δεν είπε «ρε γέρο µου» ας είναι… θα ’ρθει ο καιρός που θα το ακούσουµε κι αυτό, αλλά …τι βλέπουν τα µατάκια µου; Μα φυσικά δεν …µαταξανάγινε!
Με σύνθηµα «Όλοι µαζί µπορούµε!» και προσωπική επιστολή του Δηµάρχου προς τον συνδηµότη, ο κυρ Σπύρος, µοναδικέ µου, σου έβαλε φωτιές. Όχι, που θα γκρινιάζεις, όπως έχεις αποκτήσει τη συνήθεια εδώ και χρόνια… Τώρα τίθεσαι προ των ευθυνών σου. Μπορεί η συµπλήρωση τούτου εδώ του ερωτηµατολογίου να µην έχει τη βαρύτητα …ψηφοδελτίου, αλλά …τσούζει, µοναδικέ µου. Δεν µπορούµε να πούµε ότι αποτελεί και τόσο αµεσοδηµοκρατική πράξη, αλλά πάντως, είναι κάτι περισσότερο από την «εν λευκώ» …ανάθεση διαχείρησης. Τώρα πρέπει να σκεφτεί καλά ο καθένας µας για το πού θα ρίξει το …τικ µαρκ του. Άλλο ο «σταυρός» κι άλλο το «ιεραρχήστε από το 1 ως το 9». Δεν είναι και κακιά ιδέα, τούτες οι αποφάσεις για την επιλογή του κάθε τσεκαρίσµατος να παρθούν συλλογικώς, µε όλη την παρέα, στο καφενείο, στην οικογένεια και όπου αλλού γίνεται να µαζευτούν …πολλά µυαλά. Όσο για τον άτυπο όµιλό µας, αποφασίσαµε να το κρατήσουµε λίγο και µετά να …τα ρίξουµε του Δηµάρχου. (µε την καλή έννοια) Είναι, βλέπεις, η πρακτική που όχι µόνον εφαρµόζουµε, αλλά και σου προβάλλουµε: Σκέψου ατοµικά, δράσε συλλογικά. Και σ’ αυτό. Γιατί όχι;
Με αυτή σας την κίνηση, Άρχοντές µας, σας εύχοµαι …να µπλέξετε… µε την καλή έννοια… Ή, µήπως, το κάνατε για να …ξεµπλέξετε …πετώντας το µπαλάκι στους Δηµότες; Ακόµα κι αυτό, όµως, δεν είναι κακό. Είναι µεγαλειώδες να ζητάς τη γνώµη του άλλου, ιδίως αν πρόκειται για σχεδιασµό της ίδιας του της διαβίωσης, για προγραµµατισµό των επόµενων δικών του χρόνων. Από εµάς, πάντως, και πριν ακόµα συµπληρώσουµε το δελτίο τούτο, επειδή λιώµαστε χρόνια στη Μυτιλήνη και το νησί κι επειδή είµαστε του δόγµατος «νοιάζοµαι», σας αφιερώνουµε το παρακάτω: Επειδή …µας κακοµαθαίνετε, σκοπεύουµε να µην σας αφήσουµε σε χλωρό κλαρί, ξανάµανά µε την καλή έννοια.
Από το πόστο που υπηρετούν οι «Λιόστρες», σε ό,τι φαίνεται, ό,τι λειτουργεί κι ό,τι µπορεί να γίνει καλύτερο, έχουµε να σας θυµίσουµε, αγαπητοί νέοι Άρχοντες …και της Αντιπολίτευσης, ότι έχουµε κρατούµενα εδώ και δυο χρόνια, που δεν τακτοποιήθηκαν, …αλλά κράζουν (εννοείται, από την πρώην …διαχείρηση). Εσείς, είµαστε σίγουροι, θα δώσετε λύσεις και θα κάνετε τις απαιτούµενες (µικρές, όντως) παρεµβάσεις, για να έρθουν στα ίσια τους τα µικρά …στραβά. (ολίγες από τις επιΘεωρήσεις µας είναι αναρτηµένες µέσα στο διαδικτυακό χώρο των «Π», έτσι για…φρεσκάρισµα) Για να έρθουµε στο Περιβάλλον του Δήµου (καθαριότητας, ποιότητας ζωής, υπεύθυνε δραστηριοτήτων γύρω από την ερώτηση 2 του εντύπου «ποιες παρεµβάσεις θεωρείτε σηµαντικές για τη βελτίωση της επισκεψιµότηταςκαι της προβολής του δήµου»), Άρχοντα επιφορτισµένε µε την όποια σχετική ευθύνη, αλλά και πρόεδρε της δηµοτικής / τοπικής κοινότητας, πρέπει να το καταλάβεις ότι είναι αναγκαίο να περπατάς. Δεν γίνεται επιΘεώρηση …από την άµαξα, άµα λάχει και όποτε βγαίνεις από το γραφείο σου. Δεν περπάτησες την περιοχή σου, τουλάχιστον για το µισό χρόνο της ηµερήσιας ενασχόλησής σου; Δεν έκανες τίποτα. Σου το γράφουµε …µετά λόγου γνώσεως. Άρθρον βού, µετά, χρειάζεται να βάλεις, κι εσύ, …τα µάτια του Γιαπωνέζου. Με τα µατάκια σου δεν πρόκειται να γίνει δουλειά, ψάρι µου µέσα στο νερό που δεν το βλέπεις το νερό, σόρυ, εεεε, µατάκια µου…
Κηπ Γουόκιν, το λοιπόν, Συνέχισε να Περπατάς, αγαπητέ, κι εντάξει µάτια µ, θα το συµπληρώσω το ερωτηµατολόγιο. Μιας κι είµαστε στο περιβάλλον της πόλης, έτσι για δείγµα γραφής (σου), πράξε αναλόγως µετά την ανάγνωση των παρακάτω θεµάτων, ως …δείγµα γραφής (µας). Α. Κατέβασες, επιτέλους, τους κάδους από το ηρώον των Ιερολοχιτών. Χρονίζουσα κατάσταση… Ρεζιλευόµασταν ως λαός κι εσύ το διόρθωσες, φρέσκος – φρέσκος. Εύγε!!! Συνέχισε και µε άλλες παρόµοιες. Β. Κάνε κάτι µε την ενηµέρωση των επισκεπτών, γιατί αυτές οι µαυροταµπέλες που χάσκουν µέσα στην πόλη, συµπλήρωσαν διετία. Γ. Συνεργάσου ακόµα και µε την Αρχαιολογία, που το έχει σε κακό να ενηµερώνει για µνηµεία στα οποία ξοδεύτηκαν εκατοµµύρια. Ταµπέλες, µάτιαµ, πώς το λένε… Δ. Άνοιξε τις προσβάσεις για τον κόσµο σου και τους επισκέπτες µας (τσαντήρες Προκυµαίας, διαβάσεις µε άµαξες και …γαϊδούρια, καρτοτηλέφωνα µε κάδους, ράµπες, είσοδοι δηµ. κτηρίων…) τι κι αν δεν σου «ανήκουν» όλα, εσύ αγωνίσου προς τούτο. Ε. Μερίµνησε για ΤΟ διαφηµιστικό φυλλάδιο του Δήµου κι όχι για ακόµα ένα φυλλάδιο που το πετάνε, λόγω υπέρτερου ανταγωνισµού, οι επισκέπτες των εκθέσεων. Έχεις ένα εξάµηνο για τη δηµιουργία του. Τι είπες; Πολύ είναι; Εµ, αφού σου λέω, µην φέρεσαι σαν τον προκάτοχο της θέσης σου… Ας µην το κουράζουµε…
Εδώ, κύριε Δήµαρχε, το βάρος πέφτει σ’ εσάς, είναι κάτι που «η γρια του π’ πόνει λάλει», το οποίο δεν χάνουµε την ευκαιρία να το …διαλαλούµε από αυτή τη στήλη. Δεν ξέρουµε τι ενέργειες πρέπει να κάνετε, ΕΣΕΙΣ ξέρετε… για να θεσµοθετηθεί η ενηµέρωση και η …αξιολόγηση από τον Δηµότη, σε κάθε έργο που προγραµµατίζεται. Δεν τραβάει άλλο, να γίνονται ερήµην του πράγµατα και να έρχεται προ τετελεσµένων σε έργα που, όπως έχουµε πολλές φορές γράψει, εκείνος «θα τα τρώει στη µάπα µια ζωή». Ανάρτηση της προµελέτης, της µελέτης, των σκαριφηµάτων του έργου, µπορεί να γίνεται στο διαδίκτυο. [Και επί τη ευκαιρία, ποιος θα …διατάξει, επιτέλους το ξεκαθάρισµα από τα χρονίζοντα και µη χρήζοντα, αλλά και τον εµπλουτισµό κι τον εξωραϊσµό του mytilene.gr; Απάντηση: Αυτός που «νοιάζεται». Ε, αν υπάρχει και …από τέτοιος, ας το κάνει.] Κλείνοντας, άλλο ένα. Πολύ αναγκαίο αυτό. Λειτουργούσε ένα «Γραφείο του Πολίτη», µέσα στο Δήµο. Έκανε δουλειά. Έκανε δουλειά, λέµεεεεε… έτσι …λαϊκά και ντόµπρα. (κάποτε έκλεισε, δυστυχώς) Καµµία σχέση και καµµία συνάφεια ειδικότητας, λειτουργίας, αµεσότητας, µε το εξυπηρετικότατο, κατά τα άλλα, δηµοτικό ΚΕΠ. Δεν γινόταν ο Δηµότης µπαλάκι στα άµεσα αιτήµατά του και στις όποιες …ειδοποιήσεις του προς την Αρχή. Μια λάµπα κάηκε, ένα κατιτίς καταστράφηκε, ένα …ψοφίµι βρέθηκε, ε, µην ψάχνω τον αρµόδιο, που …Συνεχίζει να Περπατάει και …όταν επιστρέψει… Έναν άνθρωπο χρειάζεται. Έναν. Μια κοπέλα …µε τσαγανό, που «να νοιάζεται» όπως την προηγούµενη, απολυµένη, που µας λείπει. Απλά πράγµατα. Έτσι, λαϊκά και ντόµπρα, εσείς περιµένετε τις απαντήσεις και …πάρτε αµπάριζα και βγείτε. Εµείς θα περιµένουµε …να σας δούµε.
City Inspector
