Γράφει ο Βαγγέλης Χατζημανώλης
Χρονίζουσα και έντονη ως και απαράδεκτη για σύγχρονη (υποτίθεται) πόλη, αυτή η αλαλούμ οδαρίθμηση αλλά και έλλειψη ονοματοδοσίας τών οδών τής πόλης μας. Έχουν γίνει κατά καιρούς οχλήσεις και αιτήματα και προτάσεις προς τον Δήμο και από πλευράς μας ως Κοινότητα και από δημότες, αλλά κυρίως από τα ΕΛΤΑ που το ζούν περισσότερα από κάθε άλλον φορέα το πρόβλημα αυτό, χωρίς βέβαια καμιά ανταπόκριση και το ελάχιστον ενδιαφέρον από τον Δήμο.
Εμένα προσωπικά ως Δημοτ. Κοινοτ. Σύμβουλο αλλά και τα άλλα μέλη τού Συμβουλίου, δεν μάς παραξενεύει αυτή η Δημοτική παχυδερμική… αδιαφορία, διότι την ζούμε εδώ και τρία χρόνια έντονα σε όλα τα θέματα, αλλά οι δημότες και οι διάφορες Υπηρεσίες και Φορείς, τι να πουν και σε ποιον να καταφύγουν ή και να αντιδράσουν για να’ βρούν ανταπόκριση;
Έχω ιδία γνώμη και γνωρίζω περιπτώσεις για το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν και δικαστικοί επιμελητές (κάποιες φορές θυροκολλούν εξώδικα ή άλλα έγγραφα σε λάθος πόρτες γιατί ή έχουν λάθος αριθμό ή δεν έχουν), το ίδιο και αστυνομικοί υπάλληλοι, το ίδιο και χειρότερο οι ταχ. διανομείς, όπως και οι γνωστοί “ντελίβερυ” διανομείς, χτυπώντας πόρτες και ψάχνοντας για να παραδώσουν την “πίτσα” και τα “σουβλάκια”! Το πρόβλημα είναι εντονότατο στις ακραίες συνοικίες και προάστια και ιδιαίτερα στις Εργατικές Κατοικίες Καλλιθέας! Εδώ, οι πολλές κατοικίες που ανεγέρθηκαν (κάπου πάνω από 80 τον αριθμό) εδώ και πολλά χρόνια, έχουν οδαριθμηθεί από τότε σύμφωνα με το σύνολο τού αριθμού τους (1, 2,3,4, 5, 6… κ.λ.π) χωρίς ονοματοδοσία οδών βέβαια. Σήμερα όμως που δύο δρόμοι τους ονοματοδόθηκαν (η Στρ. Παρασκευαΐδη και Γεωργ. Κορτέση) εξακολουθούν να έχουν την παλιά οδαρίθμηση, χωρίς την κανονική σειρά (1, 3, 5, 7… και 2, 4, 6, 8… κ.λ.π), οπότε είναι ευνόητο με το “αλαλούμ” αυτό, βλέποντας κάποιος τούς εκεί δρόμους να αρχίζουν από μεγάλους αριθμούς, μπερδεύεται μή ξέροντας ποια είναι η αρχή και πού το τέλος!
Άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα σ’ αυτή την περιοχή, είναι η υψομετρική διαφορά δόμησης που έχουν οι κατοικίες αυτές, κλιμακωτά χτισμένες-ενωμένες στην σειρά, τρεις πιο πάνω, έξι-εφτά πιο κάτω, δεκαπέντε-είκοσι παρακάτω κ.λ.π… οπότε και με την αρίθμηση αυτή που έχουν, δεν μπορεί κανείς να εντοπίσει, πού είναι για παράδειγμα το 13-14-15 (χωμένα σε έναν δρομίσκο κάτω από την οδό Διοδώρου), πού το 20, 21, 22 κ.λ.π και ούτω καθεξής και ας σημειωθεί ότι το 1-3-5-7 βρίσκονται στην οδό Παλαμά που τελειώνει εκεί που αρχίζουν οι Εργατικές αυτές Κατοικιες. Κάτι ανάλογα γίνεται και στην οδό Αθανασιάδη εκεί στην Καλλιθέα, όπου υπάρχει και “Πάροδος Αθανασιάδη” χωρίς να αναγράφεται αυτό πουθενά, με αποτέλεσμα ό,τι αφορά για επίδοση π.χ στον αριθμό 2 τής παρόδου αυτής, να επιδίδεται στον αριθμό 2 τής Αθανασιάδη. Ίδιο πρόβλημα και με την κάθετη επί τής Αθανασιάδη, την Ελευθεριάδη, όπου το 2 είναι στην αρχή της (συμβολή με Ιωσήφ Μαύρου) και οι ένοικοι επί τής Αθανασιάδη με γωνία Ελευθεριάδη, να έχουν βάλει κι αυτοί 2 σύμφωνα με πρόσφατη υπόδειξη τής αρμόδιας υπηρεσίας τού Δήμου…. Και η Σημηριώτη εκεί κι αυτή μπερδεμένη είναι για το πού αρχίζει και πού τελειώνει. Μια επιτόπια αυτοψία, θα αποδείξει τού λόγου το αληθές!
Ανάλογο πρόβλημα υπάρχει και στην περιοχή τών Χαλίκων και πάει λέγοντας. Με την ευκαιρία, πρέπει να ξεκαθαριστεί και στην Σουράδα το πού αρχίζει και πού τελειώνει η οδός Μούρα και η Γεωργίου Παπανδρέου, ένα έχουν γίνει, κι ό,τι θέλει ο καθένας βάζει. Το ίδιο και στο Ακρωτήρι από το σταυροδρόμι εκεί κι απάνω προς Βάγιες, όπου οι κάτοικοι τής περιοχής και οι καταστηματάρχες, ζητούν ονοματοδοσία και οδαρίθμηση. Γενικά κλείνοντας, γύρω απ’ αυτό το θέμα που περιγράφω,
επικρατεί το κοινώς λεγόμενο “”άρτσι, μπούρτσι και λουλάς”” και βέβαια “”ασορτί”” με την όλη κατάσταση αυτής τής πόλης. Ας σκεφτούν κι ας πράξουν ανάλογα οι κύριοι αρμόδιοι, διότι οι δημότες ευελπιστούν και περιμένουν πώς και πώς… τις επερχόμενες εκλογές
