Υπάρχει η λανθασμένη εντύπωση, η οποία δυστυχώς επικρατεί στο «κονκλάβιο» των πολιτικάντηδων, ότι η αλλαγή σελίδας σημαίνει και αλλαγή πορείας. Η ιστορία όμως διδάσκει και πρέπει να νουθετεί τους αιθεροβάμονες ότι πρώτα γίνεται η πορεία, η διαδρομή και μετά γράφεται η ιστορία. Γιατί τι θα γράφει η ιστορία όταν δεν υπάρχει πορεία; Η ιστορία δεν είναι Πυθία, ούτε Μαντείο των Δελφών.
Καταγράφει γεγονότα που έγιναν και από κει και πέρα ο ηγούμενος, ο προηγούμενος, ο αναλυτής, αναλύει και σχολιάζει τα γεγονότα και την πορεία των λαών και των ηγετών, γιατί αν δεν υπάρχει πορεία τι θα γραφεί; Προφητείες; Αυτά για να βάλουν γνώση- που δεν έχουν- οι εθελοτυφλούντες πολιτικοί αυτής της χώρας που η ακοή τους δεν είναι καλή ή είναι επιλεκτική, ακούνε όσα θέλουν και το βλέμμα τους δεν είναι κάθετο, οριζόντιο ή ίσιο, αλλά βλέπει μόνο αριστερά, δεξιά και λογικό και φυσικό είναι να μη βλέπει ίσια ή στο κέντρο για αυτό και δεν μπορεί να διαβάσει καλά τις σελίδες της ιστορίας που καταγράφουν την πορεία των λαών και των ηγετών.
Επειδή λοιπόν τα πράγματα δεν είναι καλά και τα μαντάτα είναι άσχημα, όχι μόνο μέσα σ’ αυτή τη χώρα που δυστυχώς έγινε ξέφραγο αμπέλι αλλά και έξω από τη χώρα, στα σύνορά μας, αυτά που ταυτόχρονα είναι και της Ευρωπαϊκής ένωσης, οι φίλοι και σύμμαχοι μας, εταίροι, συνεταίροι, δανειστές και άλλοι πολλοί και διάφοροι, αποφασίζουν πριν από μας για μας, γιατί αντιλαμβάνονται ότι είμαστε ο αδύναμος κρίκος, ο μικρός του μαγαζιού, ο προβληματικός της παρέας, που καταλαβαίνει μόνο όταν φάει καρπαζιά, όταν φάει κλωτσιά, όταν τραβήξεις το αυτί για να συμμορφωθεί ή όταν φάει πινάκιο φακής για να καταλάβει πόσα απίδια βάζει ο σάκος.
Και επειδή στους Έλληνες ή Γραικούς, αυτούς που κατοικούν τη χώρα αυτή και κατά το παρελθόν τους έλεγαν ραγιάδες οι κατακτητές τους αρέσει το χιούμορ, η λεγόμενη πλάκα λαϊκιστί, θα ξεκινήσουμε με το γνωστό παραμύθι που έλεγαν στα παιδιά οι μανάδες και οι παππούδες για να φάνε και να κοιμηθούν, με το λύκο και τα πρόβατα, με τους τσοπάνους και την παρέα τους, με τη σιωπή των αμνών και με τον πόλεμο των βουβαλιών ή των ελεφάντων που όταν εκνευριστούν δεν ασχολούνται ούτε με βατράχια, ούτε με ερπετά, ούτε με μαϊμούδες και παπαγάλους της ζούγκλας.
ΝΑΤΟ, ΝΑΤΟ είσαι εδώ; Βάζω το καπέλο μου το Γερμανοτουρκικό λέει το ΝΑΤΟ. Και ακούγεται η άλλη φωνή ή ο αντίλαλος: Τσίπρα, Τσίπρα είσαι εδώ; Όταν μαλώνουν τα βουβάλια και οι ελέφαντες κάνω κούσλα λέει ο Αλέξης. Και δεν συνεχίζει γιατί κρύβεται πίσω από τις λέξεις των πολιτικών και των πολιτικάντηδων. Και για να έρθουμε στη σελίδα αυτής της νέας πορείας, που ξεκίνησε από λάθη δικά μας και όχι των ξένων, διακρίνουμε ότι οι «φίλοι» μας και γείτονες μας Τούρκοι παίζουν πολύ ωραία το παιχνίδι του Ναστραδίν Χότζα. Γιατί από τη μια πλευρά αγκαλιάζουν το ΝΑΤΟ, γιατί έχουν το πρόβλημα της Συρίας και κατ’ επέκταση της Ρωσίας, από την άλλη πλευρά επιβάλλουν τις απόψεις τους στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στη Γερμανία για να τσιμπήσουν τα όβολα τα δις αν και δεν ανήκουν στην Ε.Ε. με τον γνωστό εκβιασμό της Οθωμανικής στρατηγικής και τακτικής ότι αν αφήσουν να φύγουν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες θα γεμίσει όλη η Ευρώπη.
Και είναι γνωστή από τα παλιά η σχέση και η επικοινωνία Τουρκίας και Γερμανίας. Αλλά είναι επίσης γνωστό ότι η Τουρκία δεν ανήκει στην Ε.Ε. Και αν μερικοί πιστεύουν ή νομίζουν ότι πρέπει να μπει αργότερα αυτό σημαίνει διάλυση της Ε.Ε. γιατί το χριστιανικό κλαμπ της Ευρώπης θα μετατραπεί ή θα μεταλλαχθεί σε οθωμανική αυτοκρατορία. Πέραν του ότι ακούστηκε και η φωνή της Ρωσίας ότι η ανάμειξη του ΝΑΤΟ στο όλο αυτό πρόβλημα της Συρίας αν δεν γίνει προσεχτικά και μελετημένα μπορεί να ξεσπάσει ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος.
Και όλοι ξέρουμε και όλοι ξέρουν- όσοι τουλάχιστον μελετούν- και δεν εννοώ τους πολιτικούς γιατί οι πολιτικοί έχουν ερωτευθεί την εξουσία, την κομματική λατρεία και έχουν αποκτήσει μυωπία για τα εθνικά θέματα που χρειάζονται διπλωματία, όλοι γνωρίζουν λοιπόν που είναι οι Κούρδοι, ποιοι είναι οι Κούρδοι και με ποιους είναι οι Κούρδοι. Και επειδή πολλοί ίσως δεν κατάλαβαν που το πάμε ή τι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά, το θέμα και πρόβλημα είναι πως θα ελέγχουμε εμείς τα σύνορά μας ή πως θα ελέγχουν οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης, μέχρι που είναι τα θαλάσσια και που είναι τα σύνορα της ξηράς στα Σκόπια. Πως θα επεμβαίνουν δηλαδή οι λιμενικές αρχές αν υπάρχει ροή προσφύγων και μεταναστών, ποιοι θα τους γυρίζουν πίσω, πως θα έρχονται εδώ, αν θα λειτουργούν και πως θα λειτουργούν τα hot spot, αν θα γίνουν παρεμβάσεις από την Ελλάδα ή την Τουρκία και, το σοβαρότερο και το πλέον επικίνδυνο είναι αν στο μέλλον, στο εγγύς μέλλον θα έχουμε πάλι πρόβλημα με την αιγιαλίτιδα ζώνη, με τις βραχονησίδες όπως τα Ίμια, με τις αμφισβητήσεις και αμφιταλαντεύσεις στο Αιγαίο πέλαγος και με όλα αυτά που καλλιεργούν χρόνια τώρα οι φίλοι μας οι Τούρκοι, κάνοντας παραβιάσεις στον εναέριο και θαλάσσιο χώρο επί καθημερινής βάσης. Θα μας προστατεύσουν λοιπόν οι Ευρωπαίοι και το ΝΑΤΟ μια και ανήκουμε και στο ΝΑΤΟ και στην Ευρώπη ή θα εξυπηρετήσουν τους γείτονές μας που είναι μεν στο ΝΑΤΟ αλλά δεν είναι στην Ευρώπη;
Πέραν του ότι υπάρχει και ομίχλη στις σχέσεις των ορισμένων συγκεκριμένων Ισλαμιστών με το κράτος της Τουρκίας που, ανεξαρτήτως αν κυβερνούν Κεμαλιστές ή Ισλαμιστές, ο στόχος και ο σκοπός είναι ένας: ο επεκτατισμός. Μας προστατεύει λοιπόν η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ σε αυτή τη φάση ή όχι;
Όσον αφορά την FYROM ή τα Σκόπια, γιατί έτσι τους ξέρουμε εμείς και όχι σαν Μακεδονία, εάν τα σύνορα της Ευρώπης μεταφερθούν σε αυτή την περιοχή με τη συνθήκη Σένγκεν ή χωρίς τη Σένγκεν για την Ελλάδα, τότε αναβαθμίζεται η FYROM και υποβαθμίζεται η Ελλάδα.
Και το ερώτημα είναι: ποιος προστατεύει ποιον και γιατί; Τώρα θα πουν οι Έλληνες πολιτικοί, οι ερωτευμένοι με την καρέκλα της εξουσίας, οι οποίοι ενδιαφέρονται για το κομματικό κράτος και μόνο, ότι φταίνε οι ξένοι και όχι εμείς. Μήπως επειδή εμείς έχουμε κάνει σωρεία λαθών στα χρόνια αυτά της περιβόητης και πολυθρύλητης μεταπολίτευσης δημιούργησαν στους ξένους την εντύπωση ή την πεποίθηση ότι με εμάς δεν μπορούν να συνεννοηθούν και προτιμούν σιγά μα σταθερά και με το μαλακό να μας δείξουν την πόρτα της εξόδου;
Γιατί αν είχαμε εθνική κυβέρνηση, πέρα από τις ιδεοληψίες και τις κομματικές εμπλοκές, που θα έδειχνε ότι η Ελλάδα είναι ισχυρή και όχι μόνο αλλά ότι έχει και πολιτική και οικονομική σταθερότητα, τότε οι ξένοι θα μας υπολόγιζαν περισσότερο, δεν θα μας πίεζαν, θα μας ξεχρέωναν και εμείς θα βρίσκαμε το δρόμο της αλλαγής και της προόδου, εννοώ της ανάπτυξης, όπως τη βρήκαν μικρές χώρες της Ένωσης (η Ισλανδία, η Πορτογαλία και άλλες) και δεν θα είχαμε αυτές τις πιέσεις, τις ενοχλήσεις, τις αλλαγές, τα μνημόνια και τις αξιολογήσεις και θα μπαίναμε στον ίσιο δρόμο.
Για να αλλάξουμε λοιπόν σελίδα πρέπει να αλλάξουμε πορεία. Και για να αλλάξουμε πορεία πρέπει να καταλάβουν κάποτε οι πολιτικοί όλων των παρατάξεων ότι η χώρα φαίνεται ισχυρή στους εξωτερικούς εχθρούς και φίλους όταν οι πολιτικοί και οι πολίτες είναι ενωμένοι. Γιατί φοβούνται το Ισραήλ; Ερωτώ. Γιατί φοβούνται τη Ρωσία (όσοι τη φοβούνται); Γιατί ενοχλούνται οι ορισμένοι από τη Βόρεια Κορέα (όσοι ενοχλούνται); Γιατί κυνηγούν τους Κούρδους (όσοι τους κυνηγούν); Η απάντηση είναι μια και μοναδική. Γιατί τους υπολογίζουν.
Όταν υπολογίζεις έναν λαό, είτε σαν εχθρό, είτε σαν φίλο και του δίνεις αξία, σημαίνει ότι τον υπολογίζεις. Και αν μεν είναι φίλος τον εμπιστεύεσαι, αν είναι εχθρός τον κρατάς σε απόσταση με τη δύναμή σου. Η Ελλάδα έδειξε μια τέτοια δύναμη απέναντι στους εχθρούς και φίλους ; Και αν δεν την έδειξε ποιος φταίει για αυτό; Οι πολιτικοί ή οι πολίτες;
Ε.Ε.Γ.
