Όταν άρχισαν να έρχονται σωρηδόν τα δελτία τύπου στηνεφημερίδα για τη δράση του δημοτικού σχολείου Λουτροπόλεως Θερμής, το πρώτο που αναρωτηθήκαμε ήταν ποιος βρίσκεται πίσω από όλα αυτά τα ωραία και ενδιαφέροντα που συνέβαιναν σε ένα μικρό σχολείο ενός χωριού του νησιού. Δεν υπήρξε καμία έκπληξη από μέρους μας όταν ανακαλύψαμε ότι ήταν ο παλιός καλός συνάδελφος Αντώνης.
Ο Αντώνης Βάλεσης γνωστός για τις εκπαιδευτικές του ανησυχίες ως διευθυντής δεν στάθηκε σε αυτά που μπορούσε να κάνει.
Προχώρησε παραπέρα κι έβαλε στοίχημα με τον εαυτό του για το πώς ένα δημοτικό σχολείο μπορεί να γίνει πρότυπο αλλά και να διδάξει τη γνώση της ζωής και εν τέλει της πληροφορίας στα παιδιά. Τα κατάφερε και με το παραπάνω. Όταν οι φωτογραφίες των παιδιών που λαμβάνουμε είναι μέσα στα χαμόγελα τότε κάτι σημαίνει … ότι τελικά με λίγη προσπάθεια και μεράκι όλα μπορεί να συμβούν.
-Τι θεωρείτε ότι πρέπει να διαθέτει ένα σχολείο για να είναι ελκυστικό στους μαθητές στις μέρες μας ;
-Εξωστρέφεια. Οι μαθητές όταν έρχονται στο σχολείο έχουν «βομβαρδιστεί» από εκατομμύρια πληροφορίες και ερεθίσματα. Το σχολείο, αν περιοριστεί μόνο στη μετάδοση των βασικών γνώσεων, θα τους φανεί πολύ σύντομα βαρετό. Αν αντίθετα ανοιχτεί προς τα έξω και προσπαθήσει να διευρύνει τους ορίζοντες των μαθητών, να τους παροτρύνει σε έρευνα και να τους φέρνει σε επαφή με το σύγχρονο επιστημονικό, τεχνολογικό και κοινωνικό «γίγνεσθαι», τότε θα τους γοητεύσει.
– Εσείς έχετε τέτοιες δραστηριότητες; Πείτε μας μερικές.
– Συμμετέχουμε κατ΄αρχήν σε δύο πανελλαδικά δίκτυα: Το δίκτυο «Οικολογικά Σχολεία» και το δίκτυο «Παγκόσμια Γεωπάρκα UNESCO στην Ελλάδα». Συνεργαζόμαστε ύστερα με αρκετούς φορείς και πρόσωπα. Να αναφέρω πρώτα το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Δύο καθηγητές του ήρθαν στο σχολείο και μας έκαναν ομιλίες : Ο Ν. Ζούρος για το πώς δημιουργούνται τα φαράγγια και τα σπήλαια και ο Ν. Σουλακέλλης για τα DRONES. Ύστερα το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Καλλονής : Η περιβαλλοντολόγος Ελένη Γαληνού ήρθε φέτος τρεις φορές και έφτιαξε ξύλινες φωλιές και ταίστρες πουλιών. Η Γενική Γραμματεία Αιγαίου απ’ όπου δανειστήκαμε τις μουσειοσκευές “Κυκλαδικός Πολιτισμός”, “Αρχαία Ελληνική Κεραμική” και το «Το βαλιτσάκι του Θεόφιλου», η οργάνωση OPEN LESVOS, που μας έκανε μια αξέχαστη επίσκεψη στον Πύργο Αλαμανέλλη, ο Γ.Φιλιός από το SCUBA LESVOS, που μας έκανε μια συναρπαστική ξενάγηση στο βυθό της Λέσβου, οι Κουδουνάτοι του Μεσότοπου, που ήρθαν φέτος τις Απόκριες στο σχολείο μας και πολλά άλλα
– Οι μαθητές πως αντιδρούν σε όλα αυτά;
– Τα χαίρονται φυσικά. Και αντιλαμβάνονται σιγά – σιγά, ότι η μάθηση μπορεί να δίνει και χαρά και να μην είναι σκέτος καταναγκασμός. Γι΄ αυτό και στο λογότυπό μας είναι γραμμένη η φράση: Εδώ χαίρεσαι να μαθαίνεις.
Αν δεν υπήρχε η δική τους ομόθυμη συμμετοχή δεν θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε.
– Αυτή η συμμετοχή είναι απαραίτητη σε όλα τα σχολεία …
– Στα σχολεία της πόλης, όπου οι μαθητές είναι πολλοί ο εκπαιδευτικός έχει την ευχέρεια της επιλογής για τις δραστηριότητες που επιλέγει να προχωρήσει. Στα σχολεία της υπαίθρου όμως, θα πρέπει να συμμετέχουν όλοι, γιατί αλλιώς η «κρίσιμη μάζα» δεν υπάρχει. Και πολλές φορές αυτό γινόταν εκτός σχολικού ωραρίου…
– Όπως;
– Το πότισμα του κήπου τους τρεις μήνες των διακοπών, τα Εργαστήρια Πληροφορικής και Δημιουργικής Γραφής κάθε Σάββατο, οι συνεντεύξεις για τη σχολική εφημερίδα με την Άλκη Ζέη και τους Μυντιλήδες με τον Κ. Φραγκόπουλο πέρυσι το καλοκαίρι.
Γίνονται, αλλά δεν φαίνονται…
– Τι θα μπορούσε να σπρώξει κι άλλες σχολικές μονάδες να κινηθούν έξω από την πεπατημένη;
– Θα σας έλεγα, ότι αρκετές μονάδες του νησιού και της χώρας κάνουν πολύ ωραία πράγματα και αναλαμβάνουν σημαντικότατες πρωτοβουλίες. Το κακό είναι, ότι αυτές οι «καλές πρακτικές» δεν ακούγονται παρά έξω, ώστε να τις μάθουν και άλλα σχολεία και να τις μιμηθούν. Θα μπορούσε π.χ. να υπάρχει μια διαδικτυακή πλατφόρμα σε κάθε νομό, όπου όλα τα σχολεία να ανέβαζαν τις δράσεις τους.
– Δηλαδή υπάρχουν δραστηριότητες, αλλά δεν δημοσιοποιούνται;
– Ακριβώς. Και μάλιστα πάρα πολλές. Να σας πω δυο παραδείγματα. Το πρώτο. Μάθαμε από σπόντα, ότι το 2ο Δημοτικό Μυτιλήνης στις Καμάρες έκανε ένα πολύ ωραίο σεμινάριο ντεκουπάζ με μια δασκάλα από το Μεσότοπο. Επικοινωνήσαμε μαζί τους μάθαμε το όνομά της και τη φωνάξαμε στο σχολείο μας, όπου μας και μας έκανε φέτος το Μάϊο το ίδιο σεμινάριο.
Το δεύτερο. Πήγαμε πέρυσι εκδρομή στο 5ο Δημοτικό Μυτιλήνης στα δικαστήρια για να δούμε πως λειτουργεί ένα οικολογικό κτήριο. Εκεί μας ξενάγησαν και στο σχολικό τους κήπο. Αυτό έγινε η αφορμή να φτιάξουμε κι εμείς το δικό μας εξ αρχής και να τον κάνουμε όπως είναι σήμερα.
Θεωρώ δηλαδή, ότι αν υπήρχε οριζόντια διασύνδεση μεταξύ των σχολείων και το ένα έβλεπε τι κάνει το άλλο, πολλά πράγματα θα καλλιτέρευαν αυτόματα. Εμείς το βλέπουμε αυτό και από τη σελίδα μας στo facebook.
– Δηλαδή;
-Τη σελίδα τη φτιάξαμε πέρυσι το Γενάρη για να επικοινωνούμε εύκολα με τους γονείς των μαθητών. Φέτος φτάσαμε τους 1500 φίλους από όλη την Ελλάδα ανάμεσα στους οποίους και αρκετά σχολεία άλλων περιοχών με τα οποία ανταλλάσσουμε ιδέες. Την ιδέα για πικ-νικ με σουβλάκια πατάτας μας την έδωσε ένα Δημοτικό της… Αργυρούπολης στην Αθήνα, που την εφαρμόζει χρόνια.
(Μια φωλιά για τα πουλιά-Η Ελένη Γαληνού από το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Καλλονής )
Τα σχέδια για την καινούργια χρονιά
Παράλληλα με τα προγράμματα που υλοποιούμε θα ξεκινήσουμε δύο νέα project, που υλοποιούνται εδώ και χρόνια από άλλα σχολεία και τα ανακαλύψαμε φέτος από το διαδίκτυο.Το πρώτο είναι η κατασκευή και λειτουργία ενός μετεωρολογικού σταθμού στο σχολείο, από τον οποίο τα παιδιά της Ε΄και της Στ΄τάξης θα παίρνουν τα δεδομένα των καιρικών συνθηκών και θα συντάσσουν ένα δελτίο καιρού που θα τα αναρτούμε στη σελίδα μας στο facebook. Αυτό θα συνδυαστεί και με ένα διήμερο σεμινάριο, που θα κάνει στα παιδιά το Αστεροσκοπείο Αθηνών με τίτλο «Τα παιδία …βρέχει»
– Το δεύτερο;
– Το δεύτερο αφορά στη λειτουργία σχολικού ραδιοφωνικού σταθμού μέσω της πλατφόρμας European School Radio. Είναι πρόγραμμα που έχει την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας – ξεκίνησε από ένα σχολείο στο Κιλκίς πριν 10 χρόνια – και σήμερα συμμετέχουν σ’αυτό πάνω από 1.000 σχολεία της Ελλάδας, της Κύπρου, της Δανίας και της Λιθουανίας. Από τη Λέσβο συμμετέχει το Πειραματικό Λύκειο. Να η ελλιπής δημοσιότητα που λέγαμε. Πόσα σχολεία γνωρίζουν αυτό το θεσμό;
Ο Ν. Σουλακέλης με τα drones από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου
-Πόσο εύκολο είναι να λειτουργήσει ο σταθμός;
-Σε ότι αφορά τον εξοπλισμό μας χάρισε τα μηχανήματα του ραδιοσταθμού, που είχε σαν φοιτητής ο Κ.Κουνέλης – νεοεκλεγείς σύμβουλος και κατά πάσα πιθανότητα Αντιδήμαρχος Θερμής. Και σε ότι αφορά το αυτόματο λογισμικό ραδιοφωνικού προγράμματος Jazler μας το χάρισε επίσης δωρεάν ο δημιουργός του, ένας σπουδαίος συμπατριώτης μας ο Χρήστος Βαλασέλλης
– Μέχρι στιγμής έχετε αναπτύξει πολλές και ενδιαφέρουσες δράσεις. Ποιές είναι και με ποιό σκεπτικό τις επιλέξατε:
– Τα προγράμματα που τρέχουμε είναι τα παρακάτω:
1.ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ: Κυριακή Βάγια–Παπάλα / Αγγελική Τσοπούλου /Αντ.Βάλεσης
– Το διατροφικό σας πρόγραμμα απόκτησε μεγάλη δημοσιότητα και άρεσε σε πολύ κόσμο. Πως ξεκίνησε;
– Το πρόγραμμα το ξεκινήσαμε με το Σύλλογο Γονέων και στόχος μας ήταν να σταματήσουν τα παιδιά να τρώνε αυτά τα ανθυγιεινά σνακς , που μόνο κακό τους κάνουν. Επειδή όμως δεν γίνεται να τα βάλεις με τη διαφήμιση , επιχειρήσαμε να τα γοητεύσουμε γνωρίζοντάς τους παλιές ξεχασμένες γεύσεις , ώστε να τις εντάξουν στο διαιτολόγιό τους συνηθίζοντας σε ένα πιο υγιεινό τρόπο διατροφής
– Πείτε μας κάποιες γεύσεις ;
– Ψητό μήλο, γιαούρτι με μέλι, σύκο γεμιστό με καρύδι, μουσταλευριά, κομπόστα κυδώνι, χάχλες τραχανά γεμιστές με ντομάτα και φέτα. Από τον Οκτώβριο μέχρι τον Ιούνιο σερβίρουμε στους μαθητές μας κάθε Τρίτη ένα διαφορετικό επιδόρπιο.
-Ποιος αποφάσισε το μενού;
– Την επιμέλεια του προγράμματος την είχε διατροφολόγος. Το πρόγραμμα περιείχε και πολλές άλλες δράσεις γιατί ο τίτλος του ήταν «Βελτιώνω τη διατροφή μου, ανακαλύπτω παραδοσιακές γεύσεις, γνωρίζω τα προϊόντα του τόπου μου»
-Τι άλλο περιείχε δηλαδή;
-Εκτός από τις γευσιγνωσίες περιείχε μαγειρικές μαθητών, συνεντεύξεις με παραγωγούς, επιστημονικές διαλέξεις, παρουσιάσεις προϊόντων και εκπαιδευτικές επισκέψεις σε χώρους παραγωγής και τυποποίησης .
-Χρηματοδοτικά πως το στηρίξατε ;
-Το πρόγραμμα σε μεγάλο βαθμό στηρίχτηκε στον εθελοντισμό των γονέων, που παρασκεύαζαν δωρεάν τα περισσότερα επιδόρπια προσφέραμε και στις προσφορές τροφίμων, που δεχτήκαμε από τοπικές επιχειρήσεις, παραγωγούς και καταστήματα λιανικού εμπορίου. Επίσης στις δύο χρηματικές συνεισφορές, που πήραμε στην αρχή από την Ηγουμένη του Αγίου Ραφαήλ Γερόντισσα Ταβιθά και τον κ.Θεόδωρο Τρύφωνα της ΕΛΠΕΝ ΑΕ
2. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ : Χρύσα Βαλεντίνου /Βασιλική Φυντάνη / Αγγελική Τσοπούλου
(Ξενάγηση από το SCUBA LESVOS)
– Το εργαστήρι δημιουργικής γραφής γιατί το φτιάξατε;
– Το εργαστήρι αυτό λειτούργησε τα πρωϊνά του Σαββάτου (από το Νοέμβριο ως τον Μάρτιο) στα πλαίσια του προγράμματος φιλαναγνωσίας. Ο
στόχος ήταν να βοηθηθούν οι 6 μαθητές της ΣΤ΄ τάξης που θα συμμετείχαν με κείμενά τους στον 11ο διαγωνισμό γραπτού λόγου των εκδόσεων Πατάκη.
– Πως αποφασίσατε τη συμμμετοχή σας σ΄ αυτό το διαγωνισμό;
– Συμμετείχαμε για ένα πολύ …πεζό λόγο. Οι εκδόσεις Πατάκη έδιναν 120 βιβλία σε όποιο σχολείο έστελνε 6 διηγήματα μαθητών του. Εμείς θέλαμε βιβλία και το είπαμε στα παιδιά, που δέχτηκαν να συμετέχουν για να βοηθήσουν το σχολείο να κάνει μια «μαγιά» σύγχρονων και ελκυστικών βιβλίων.
– Και τελικά βραβευτήκατε…
– Ναι τα κείμενα του; άρεσαν πολύ γιατί όλα σχεδόν ήταν αληθινές και -κατά τη γνώμη μου-συναρπαστικές ιστορίες.Έτσι το σχολείο απέσπασε το 2ο βραβείο πανελλαδικά στον διαγωνισμό. Τα διηγήματα εκδόθηκαν πρόσφατα σε ειδικό τεύχος της σχολικής μας εφημερίδας, του ΘΗΤΑ της Θερμής
3. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ : Αντώνης Βάλεσης / Βάγια Ζέρβα/ Διονυσία Μακρή
– Το εργαστήρι πληροφορικής γιατί το κάνατε;
– Το εργαστήρι ξεκίνησε να λειτουργεί το καλοκαίρι που μας πέρασε επειδή οι μαθήτριες της ΣΤ΄ που αποφοίτησαν παραπονούνταν ότι η (1) μια ώρα πληροφορικής την εβδομάδα, που προβλέπει το ωρολόγιο πρόγραμμα, δεν επαρκεί. Έτσι εκπαιδεύτηκαν οι πρώτες μαθήτριες, που στη συνέχεια άρχισαν να διδάσκουν τους μικρότερους μαθητές τα πρωϊνά του Σαββάτου αναβιώνοντας την αλληλοδιδακτική μέθοδος του ….Καποδίστρια (!). Παράλληλα γινόταν και εκπαίδευση στους μεγαλύτερους μαθητές από εμένα.
– Τι αποτελέσματα είχε αυτή η εκπαίδευση;
– Συμμετείχαμε το 2018 και 2019 σε δύο ψηφιακά φεστιβάλ που οργανώθηκαν στη Μυτιλήνη, ενώ δημιουργήσουμε και τρία CD-ROM. Το πρώτο αφορά τον «Θερμιώτη Γλύπτη Αθ. Λημναίος», που έφτιαξε το άγαλμα στην πλατεία Σαπφούς. Το δεύτερο CD-ROM αφορά «Το φαράγγι της Θερμής και τα σπήλαιά του» και το τρίτο λέγεται «Στιγμές της Ιστορίας του σχολείου μου» και μ’ αυτό συμμετείχαμε στον 6ο διεθνή διαγωνισμό του ΕΚΕΔΙΣΥ
4. ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ : Ελένη Βαμβακά & Κυριακή Βάγια – Παπάλα
– Ο σχολικός κήπος τι ιστορία είναι ;
– Για μένα πολύ σοβαρή , που δεν μπορούσα να την αντιληφθώ, όσο ήμουνα σε σχολεία της πόλης. Τα παιδιά των πόλεων δυστυχώς σήμερα απέχουν παντελώς από αυτό, που λέγεται χειρωνακτική άσκηση. Στο σχολικό κήπο μαθαίνουν να σκάβουν, να φυτεύουν , να ποτίζουν, να λιπαίνουν, να κάνουν κομπόστ, να κλαδεύουν και να αποκτούν στην πράξη οικολογική συνείδηση.
– Δηλαδή οι μαθητές γίνονται μικροί κηπουροί ...
– Ακριβώς. Κάθε χρονιά κάνουνε δύο σπορές και δύο συγκομιδές. Η πρώτη σπορά γίνεται στα μέσα Οκτωβρίου με λαχανικά, που τα μαζεύουν το Φεβρουάριο τα βράζουν, ψήνουν ψωμί με φρέσκο λάδι και κάνουν το Σαρακοστιανό τραπέζι. Η δεύτερη σπορά γίνεται το Μάρτιο. Φέτος σπείρανε πατάτα. Την μαζέψανε τον Ιούνιο και κάνανε ένα μοναδικό πικ- νικ με σουβλάκια … πατάτας.
5. ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «Το ΘΗΤΑ της Θερμής»
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ : Βάσω Γιακμόγλου – Φρόσω Γιαννακέλλη
– Η εφημερίδα σας πως πάει ;
– Έχοντας βραβευτεί με το Α΄ βραβείο στο διαγωνισμό μαθητικών εντύπων στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου στην κατηγορία των Δημοτικών σχολείων φέτος συνεχίσαμ σε καλύτερες συνθήκες, αφού το Ίδρυμα Γεωργίου Ρουσέλλη ανέλαβε τα έξοδα έκδοσης του σχολικού μας εντύπου. Η εφημερίδα είναι 20σέλιδη, μεγέθους Α3 σαν περιοδικό, και είναι γραμμένη όλη από τους μαθητές.
– Φαντάζομαι θα ακούτε πολλά επαινετικά σχόλια
– Πραγματικά τα σχόλια που παίρνουμε είναι εντυπωσιακά και μας δίνουν κουράγιο να συνεχίζουμε . Σας αναφέρω ενδεικτικά δύο :
**** Έχω μείνει κατάπληκτη με την ποικιλία της ύλης. Δεν αφήνετε τίποτα να πέσει κάτω. / Άλκη Ζέη , συγγραφέας
**** Η εφημερίδα σας ξεπερνά κατά πολύ τις προσδοκίες ενός μαθητικού έντύπου / Ν. Ζούρος , Καθηγητής Παν/μίου Αιγαίου
6. ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
-Το καλλιτεχνικό εργαστήρι βλέπουμε ότι το λειτουργεί η πολυτάλαντη Φερενίκη …
-Η οποία είναι παλιά μαθήτρια του σχολείου. Ξεκίνησε από τις αρχές του 2018 και λειτουργεί κάθε Κυριακή στο ισόγειο του Δημαρχείου της Θερμής. Στόχος μας είναι να βρούν εκεί διέξοδο οι καλιτεχνικές ευαισθησίες των μαθητών.
-Τι μαθαίνουν δηλαδή εκεί τα παιδιά;
– Φτιάχνουν χειροτεχνήματα από χαρτοπολτό, όπως βενετσιάνικες μάσκες (την Αποκριά), χρωματιστά αυγά και λαγουδάκια (το Πάσχα), αερόστατα, κουμπαράδες κ.λ.π, ενώ συμμετείχαν – κατασκεύαζοντας πουλιά από χαρτοπολτό – και στο έργο «Τα πουλιά της Ελευθερίας (The Birds of Freedom), που παρουσιάστηκε την άνοιξη του 2019 στην Τεχνόπολη της Αθήνας στο Γκάζι.
– Το Δημοτικό σχολείο της Θερμής μας έχει εντυπωσιάσει τόσο, που θα θέλαμε για όλα τα παιδιά να υπάρχει το ίδιο πρότυπο εκπαίδευσης. Ένα σχολείο που να διδάσκει τα παιδιά να αγαπούν τη γνώση αλλά και να συμμετέχουν σε απλά καθημερινά πράγματα που τα κάνει υπεύθυνα σε ένα σύνολο. Αλήθεια πως ένα σχολείο ξεφεύγει από τα στερεότυπα του εκπαιδευτικού συστήματος και γίνεται ένα σχολείο ανοιχτό στη ζωή;
– Κατ΄ αρχήν σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, που αντανακλούν στις προσπάθειες όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας (δάσκαλοι, γονείς, μαθητές ). Αυτή η συμπόρευση είναι πολύ ουσιαστική παράμετρος, γιατί δείχνει αλληλοκατανόηση και σεβασμό στην προσφορά του άλλου και υπευθυνότητα εκ μέρους όλων.
Σε ό,τι αφορά τα επιμέρους στοιχεία θα σας έλεγα, πρώτα ότι χρειάζεται να υπάρχει ένα minimum συναντίληψης, έτσι που ό,τι σχεδιάζεται , να έχει τη στήριξη όλων.
Το δεύτερο προαπαιτούμενο είναι η εθελοντική προσφορά. Χωρίς αυτήν όλα τα σχέδια πάνε περίπατο, γιατί είναι γνωστό ότι η χρηματοδότηση των σχολείων επαρκεί μόνο για τα βασικά.
– Εννοείτε χρηματικές εισφορές ;
– Όχι μόνο. Εννοώ και χρηματικές συνεισφορές, αλλά και βοήθεια σε χειρωνακτικές εργασίες, σε δωρεές επίπλων, βιβλίων, οικοδομικών υλικών και άλλων πολλών. Ίσως σε αυτό να μας βοηθά και το ότι το σχολείο το νοιώθει κάθε Θερμιώτης δικό του, και συγκινείται από τις επιτυχίες του ακόμα κι αν έχει αποφοιτήσει για χρόνια. Αντίθετα στην πόλη οι δεσμοί αυτοί δεν υπάρχουν και τα πράγματα είναι πιο απρόσωπα. Στο δικό μας σχολείο όμως έχω την πεποίθηση, ότι έχει παίξει ρόλο και η ιστορία του.
– Δηλαδή;
– Το Δημοτικό Σχολείο της Θερμής ευτύχησε να έχει σαν πρώτο Διευθυντή του από το 1925 μέχρι το 1957 έναν φωτισμένο εκπαιδευτικό, που έκανε στη θητεία του πολλά πρωτοποριακά πράγματα. Προετοίμαζε δωρεάν τους μαθητές για τις εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο και γινόταν σωστό τσιμπούρι στους γονείς τους για να τους πείσει, να τους στείλουν στο Γυμνάσιο. Εκτιμώ, ότι αυτές του οι παρακαταθήκες μένουν ακόμα ζωντανές και έχουν επηρεάσει όλη τη μεταγενέστερη πορεία της σχολικής μονάδας.
Ένας πρωτοπόρος δάσκαλος
-Πείτε μας κάποιες από πρωτοποριακές πρωτοβουλίες.
-Η πρώτη αφορούσε την ίδρυση νυχτερινής σχολής για τα παιδιά των Ελλήνων προσφύγων , που είχαν έρθει τότε από τη Μικρά Ασία. Τότε είχαν πλημμυρίσει τα χωριά από τους πρόσφυγες , που ήρθαν το 1922.
Επειδή όλα αυτά τα παιδιά τα έπαιρναν οι πατεράδες τους στη δουλειά το πρωί, δεν μπορούσαν να πάνε σχολείο. Ο Πισπίνης λοιπόν για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση ίδρυσε στη Θερμή το 1926 νυχτερινή σχολή. Σημειώστε τη χρονολογία : 1926. Στην Αθήνα οι νυχτερινές σχολές άρχισαν να λειτουργούν μετά το 1950!
-Πραγματικά εντυπωσιακό. Τι συνέβη με το μετάξι τότε;
– Επειδή τα σχολεία Ο Στρατής Πισπίνης έφτιαξε το 1933 στη σχολική αυλή σηροτροφείο με 20.000 μεταξοσκώληκες. Τα φύλλα τα μάζευαν από τις μουριές οι μαθητές. Τα κουκούλια τα επεξεργάζονταν δωρεάν οι μητέρες των παιδιών, που του παρέδιδαν τη μεταξωτή κλωστή. To μετάξι πουλιόταν και από τα λεφτά, που μαζεύονταν αγοράζονταν έδρες, πίνακες και εποπτικά όργανα.
– Ένα είδος αυτοχρηματοδότησης δηλαδή
– Ακριβώς και δεν ήταν το μόνο. Οι δυο μεγάλες αίθουσες του σχολείου ενώνονταν σε μία και τις Κυριακές γίνονταν …σινεμά. Ο Στρατής Πισπίνης είχε νοικιάσει μια χειροκίνητη κινηματογραφική μηχανή που τη χειριζόταν ο ίδιος και τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1930 πρόβαλε κάθε Κυριακή ψυχαγωγικές ταινίες του βωβού κινηματογράφου με φτηνό εισιτήριο! Από τα έσοδα των κινηματογραφικών προβολών αγοράστηκαν όργανα φυσικής , που έκαναν πολύ κατανοητό το μάθημα στους μαθητές.
Το “αποτύπωμα” του Διευθυντή
Ο Διευθυντής αυτός είχε και βαθειά περιβαλλοντική συνείδηση, πολλά χρόνια προτού το περιβάλλον γίνει μόδα και πήρε μια σπουδαία πρωτοβουλία για το σχολείο. Δημιούργησε κήπο με πολλά δέντρα με πορτοκαλιές, λεμονιές , και αφρικανικές πιπεριές και ανέθεσε τη φροντίδα τους στους μαθητές. Σιγά-σιγά τα επεριδοειδή αυτά εξαπλώθηκαν σε όλο τον κάμπο της Θερμής. Τα δέντρα τα είχε χρεώσει στους μαθητές . Και επειδή το σχολείο τότε δεν είχε νερό οι μαθητές κουβαλούσαν με τενεκεδάκια το νερό από τη βρύση της εκκλησίας και τα πότιζαν. Σε αυτόν οφείλουμε την υπέροχη αυλή του σχολείου με τα πολλά οπωροφόρα.
Ξέχασα να σας πω ότι αυτός ο διευθυντής είχε και έντονη πατριωτική δράση.
– Τον καιρό της κατοχής ;
– Και τότε , αλλά και αργότερα. Τον καιρό της κατοχής έκρυβε στο υπόγειο του σπιτιού του εγγλέζους σαμποτέρ, τους όποίους στη συνέχεια διεκπεραίωνε από την Κακοπετριά απέναντι στην Τουρκία και από εκεί στη Μέση Ανατολή. Το 1955 όταν ξέσπασε ο αγώνας των Κυπρίων για την απελευθέρωσή έβαλε όλα τα παιδιά να σπάσουν τους κουμπαράδες τους και να στείλουν τις οικονομίες τους στον κυπριακό λαό. Ταυτόχρονα έστειλε πίσω στην αγγλική κυβέρνηση όλα τα μετάλλια και τα διπλώματα με τα οποία τον είχαν τιμήσει για την αντιστασιακή του δράση την περίοδο της κατοχής. Καταλαβαίνεται τι «αποτύπωμα» άφησε αυτό ο δάσκαλος στην κοινωνία της Θερμής…”
