Την Παρασκευή 26-7-19, στις 19.30, στο Πολύκεντρο Πολιχνίτου, θα παρουσιασθεί από τις εκδόσεις “Μύθος” το βιβλίο του Αριστείδη Κυριαζή: “Κόλπος Καλλονής Λέσβου-Ιστορική Περιήγηση”, όπου θα μιλήσουν 1) ο Μάκης Αξιώτης, δρ Πολιτισμικής Τεχνολογίας, ιατρός, 2) ο Τάσος Μακρής, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, συγγραφέας, 3) ο Στρατής Πάντας, πρώην γραμματέας και αντιδήμαρχος Πολιχνίτου, συγγραφέας, 4) ο Κυριάκος Κουκούλας, πρώην πρόεδρος του Συλλόγου “Ο Πολιχνίτος Λέσβου”, συγγραφέας και 5) ο Αριστείδης Κυριαζής.
Στο βιβλίο επιχειρείται ένα ταξίδι στο απώτατο μυθολογικό παρελθόν μέχρι και την απελευθέρωση της Λέσβου το 1912 με εικοσιμία περιηγήσεις γύρω από τον Κόλπο Καλλονής, από τις οποίες οι εννέα, που ανήκαν στην επικράτεια της αρχαίας Πύρρας, αφορούν τους εξής τόπους:
1) Βραχονησίδα Καλλονή, της εισόδου του Κόλπου, που σημειώνεται στους γεωγραφικούς χάρτες ως Καλλονή, ονομάζεται από τους ψαράδες Γαρμπιάς, ενώ τον πρώτο αιώνα μ.Χ. λεγόταν Σανδάλιον από το σχήμα ερωτικού του συμβόλου της Αφροδίτης, το Σάνδαλον.
2) Νυφίδα, όπου οι κάτοικοι διασώζουν τον εξής μύθο: Όταν ήλθε εδώ ο Μπαρμπαρόσα, είδε μια μικρή Νύφη καλλονή να περπατά για το γάμο της, πλησίασε να ευχηθεί μα απότομα τη φίλησε και την άρπαξε. Εκείνη ξέφυγε, έτρεξε μέσα από τον αμπελώνα στο βουνό, όπου έχασε το παπούτσι της και γι’ αυτό, τον τόπο που τη φίλησε τον λένε Φλου, τον Κάμπο Αμπέλια, το βουνό Παπούτσι και το χωριό Νυφίδα. Η Νύφη έπεσε στη θάλασσα εκεί που είναι βαθιά και πνίγηκε!
Παρόμοιο μύθο διέσωσε τον 3ο π.Χ. αιώνα ο Ευφορίων ο Χαλκιδεύς: Όταν ο Τράμβηλος ο Τελαμώνιος πολεμούσε στην αρχή του Τρωικού πολέμου, το 1193 π.Χ. με τον πρωτεξάδελφό του Αχιλλέα εναντίον της Λέσβου, είδε τη μικρή παρθένο κόρη καλλονή Απριάτη, την ερωτεύθηκε και όταν εκείνη πήγαινε στο παραθαλάσσιο χωριό της, την αιχμαλώτισε και καθώς εκείνη αντιδρούσε, την έριξε στη θάλασσα εκεί που ήταν βαθιά και έτσι χάθηκε!
Ένα άλλο μύθο διέσωσε ο Πιττακός και τον κατέγραψε ο Πλούταρχος τον 1ο μ.Χ. αιώνα: Όταν οι Αιολείς εποικίζοντας τη Λέσβο έφθασαν το 1054 π.Χ. στον Κόλπο Καλλονής, ευχαρίστησαν τον Ποσειδώνα θυσιάζοντας έναν ταύρο και εξευμενίζοντας την Αμφιτρίτη έριξαν την κόρη του Σμινθέα, τη Λευκοθέα καλλονή, στα βαθιά νερά όπου έγινε Νηρηίδα!
3) Άκρα Βρίσα στα Βατερά, όπου ο πρώτος έποικος βασιλιάς της Λέσβου, ο Μάκαρ, ίδρυσε το ναό του Διόνυσου, στην πατρίδα της Βρισηίδας, της αιχμάλωτης του Αχιλλέα, που του άρπαξε ο Αγαμέμνων.
4) Ροδαφνίδια Λισβορίου, όπου έζησαν οι ανθρωπίδες, πριν από 125.000 – 780.000 χρόνια, ερχόμενοι από την Αφρική μέσω Μικρασίας.
5) Πολιχνίτος, ο οποίος το 1548 είχε 105 χριστιανικά σπίτια και 1 μουσουλμανικό και γύρω του 21 χωριά με μεγαλύτερο τη διπλανή του Γρίπα με 154 σπίτια χριστιανών και 5 μουσουλμάνων.
6) Χαλακιές, όπου κατά τον αρχαιολόγο Σεραφείμ Χαριτωνίδη, υπήρχε «ο αρχαιότερος ως σήμερα γνωστός οικισμός όλης της Λέσβου», χρονολογημένος «στην αρχή της εποχής του χαλκού και με πιθανότητες στο τέλος των νεολιθικών χρόνων».
7) Βασιλικά Χωρία, όπου στον πύργο του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγου, στο Σκαμνιούδι, πέρασε το μήνα του μέλιτος ο γιος του, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, όταν παντρεύτηκε στις 27-7-1441 την Αικατερίνη Γατελούζου.
8) Πύρρα, όπου το 345-343 π.Χ. οι Αριστοτέλης και Θεόφραστος ερεύνησαν τον Κόλπο και όπου τον αιώνα αυτόν κόπηκε μπρούτζινο νόμισμα, στο οποίο παρίσταται η θεά που έδωσε το όνομά της στον Κόλπο, η Αφροδίτη-Καλλονή.
9) Ιερό των Μέσσων, όπου ο Αλκαίος ύμνησε το 606 π.Χ. «την Αιολίδα ένδοξη θεά, όλων γεννήτρα», δηλαδή την αρχέγονη Αφροδίτη-Καλλονή, εκεί που τότε η Σαπφώ με τη λίρα οδηγούσε τις Λεσβίδες στα ετήσια καλλιστεία, που διενεργούσαν όλοι οι Λέσβιοι και στη συνέχεια επί Ρωμαίων, οι Λέσβιοι πλην Μυτιληναίων, οι Καλληνείς, δηλαδή οι Ερέσιοι, Αντισσαίοι, Αρισβαίοι, Μηθυμναίοι και Πυρραίοι, που είχαν τότε, πρόσβαση στον Κόλπο Καλλονής, όπως έχουν και τώρα με το νεοσύστατο και πολλά υποσχόμενο Δήμο Δυτικής Λέσβου.
