Η Μπρουκ και ο Γκάρυ,βρέθηκαν για πρώτη φορά στη Λέσβο πριν από δύο χρόνια περίπου ως εθελοντές κατά τη διάρκεια της ιστορικής μετακίνησης προσφύγων και μεταναστών. Η Μπρουκ εργάζονταν σε μια μεγάλη εταιρεία ως λογίστρια στην Νέα Υόρκη,είχε το δικό της σπίτι, ένα πολυτελές αυτοκίνητο και όλα τα μπόνους της εταιρείας για τις υπηρεσίες που παρείχε. Η Μπρουκ τα είχε όλα φαινομενικά. Το μόνο που δεν είχε ποτέ, ήταν ελεύθερος χρόνος.Κάνοντας λοιπόν τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή της, παραιτήθηκε από την δουλειά -που πολλοί θα ήθελαν να είχαν- , μετακόμισε στην Ευρώπη και μαζί με τον Γκάρυ αγόρασαν ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο- βαν, με το οποίο επισκέπτονταν καταυλισμούς δίνοντας εθελοντικά την βοήθειά τους αποκτώντας όπως μας είπαν “νόημα στη ζωή τους”.
Κάπως έτσι βρέθηκαν και φέτος εδώ, βάζοντας το δικό τους λιθαράκι στο κέντρο φιλοξενίας του Καρά Τεπέ με τις τους δεξιότητες τους: Ο Γκάρυ δημιούργησε διαδικτυακές πλατφόρμες για να βοηθήσει ομάδες προσφύγων να βρουν συγγενικά τους πρόσωπα στην Ευρώπη, ενώ η Μπρουκ έδινε μαθήματα αγγλικών σε ενήλικες και παιδιά.
Η αγάπη τους για τη Λέσβο ήταν ιδιαίτερη γι αυτό άλλωστε οι επισκέψεις τους εδώ ήταν πολύ περισσότερες από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη.Μάλιστα φεύγοντας φέτος από τον Καρά Τεπέ για να κρατήσουν νοερά τα δικά τους δεσμά, υιοθέτησαν τρία αδέσποτα σκυλάκια τα οποία έλαβαν «ως πακέτο δώρου» στην Ολλανδία όπου εγκαταστάθηκαν για λίγο καιρό.
Η ιστορία του ζευγαριού είναι μια από τις πολλές που εκτυλίχθηκαν το τελευταίο διάστημα στο νησί.Πολλούς από τους ανθρώπους που το επισκέφθηκαν δεν θα το έκαναν και βέβαια όταν το γνώρισαν ανέπτυξαν ιδιαίτερους δεσμούς που θα τους κρατήσουν και μελλοντικά αλλά θα διαφημίσουν και τον τόπο προς όλες τις κατευθύνσεις.
Η πολύπλευρη πραγματικότητα του προσφυγικού θα μας κάνει να ερευνήσουμε κοινωνιολογικά το φαινόμενο αυτό τα επόμενα χρόνια.Η αλήθεια είναι ότι μέσα στο αρνητικό του κλίμα έχουν καταγραφεί και πολλά θετικά τα οποία θα τα γευτούμε ποικιλοτρόπως.Ο καιρός θα δείξει…
