Ο Δάκης, ο κατεξοχήν τραγουδιστής του έρωτα, ένας Έλληνας crooner που έχουμε γνωρίσει κι αγαπήσει “τόσα καλοκαίρια” μέσα από τα τραγούδια του, έρχεται στη Μυτιλήνη στις 14 Φεβρουαρίου για μία μοναδική εμφάνιση στο “Πανελλήνιο” μαζί με τον Παναγιώτη Δερβό στα πλήκτρα. Ο φτερωτός θεός, που έχει την τιμητική του στο νησί, είναι και η αφορμή της συζήτησής μας που δεν στέκεται όμως εκεί…
“Ο έρωτας” είναι λοιπόν ο λόγος που σας φέρνει στη Μυτιλήνη;
Ναι πράγματι! Ο έρωτας με φέρνει στη Μυτιλήνη και συγκεκριμένα ο Άγιος Βαλεντίνος. Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτομαι το νησί λόγω… έρωτα, καθώς το νησί το ….αγάπησα κάπου το 2000 όταν πέρασα εδώ ένα αξέχαστο καλοκαίρι που έκανα εμφανίσεις σε μαγαζιά.
Είναι αυτή η κινητήριος δύναμη της ζωής;
Ναι και η αγάπη! Ευγνωμονώ τον κόσμο και τον ευχαριστώ για την αγάπη που μου έχει δείξει . Γιατί είναι αυτή η αγάπη του κόσμου που με κρατά τόσα χρόνια στην επιφάνεια και με “συντηρεί”. Αυτή η αγάπη μου δίνει το κουράγιο και την όρεξη να τραγουδάω.
Παρότι τραγουδάτε για τον έρωτα όλα αυτά χρόνια δεν μας έχετε ποτέ απασχολήσει με την προσωπική σας ζωή. Πως τα καταφέρατε;
Α τότε που ήταν η εποχή μου να απασχολήσω…δεν υπήρχαν τα ταμπλόιντ και οι δημοσιογράφοι δεν ενδιαφέρονταν για το κουτσομπολιό!
Ήρθατε από την Αλεξάνδρεια στην Αθήνα το 64. Πως βλέπετε σήμερα το τεράστιο αυτό κύμα της προσφυγιάς;
Οι γονείς μου ήταν Έλληνες της Αιγύπτου ναι κι εγώ μεγάλωσα με όλες τις φυλές. Πόσες φορές οι Έλληνες δεν γνώρισαν την προσφυγιά; Αυτό που συμβαίνει είναι τραγικό και κατανοώ τα προβλήματα που προκύπτουν. Ακόμα χειρότερο όμως είναι να είσαι ρατσιστής. Εγώ μεγάλωσα με όλες τις φυλές στην Αλεξάνδρεια και δεν είχα κανένα πρόβλημα! Στην Αλεξάνδρεια έπαιζα με Αγγλάκια, Γαλλάκια, μαυράκια, όπου κι αυτά μάθαιναν λίγα ελληνικά. Ζούσαμε σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία.
Τι θα περιλαμβάνει το ρεπερτόριο;
Το πρόγραμμα θα είναι ποικίλο. θα περιλαμβάνει τα ερωτικά μου, τα χορευτικά μου, τα γαλλικά τα αγγλικά, τα ιταλικά, τα ισπανικά και γιατί όχι τα αραβικά!
Πως νιώθετε που οι νέοι σήμερα εξακολουθούν να ακούν τα τραγούδια σας έστω και με ένα διαφορετικό τρόπο, με μια ρετρό διάθεση ας πούμε. Όπως το τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι που έχει γίνει καλτ.
Δεν ξέρω ούτε κι εγώ πως το “Τσάι με λεμόνι” έγινε τόση μεγάλη επιτυχία.Εντάξει, θέλω να πω έχει μια ωραία μελωδία αλλά δεν περίμενα ποτέ να γίνει διαχρονικό. Πιστεύω ότι όλα ξεκίνησαν από τις σωστές βάσεις που μου έδωσε ο Μίμης ο Πλέσσας το 68 με αυτά τα τραγούδια που είναι διαχρονικά και ακούγονται μέχρι σήμερα. Η βάσεις αυτές με βοήθησαν και μετά ήρθε και το “Αλαλούμ”.
Τι θυμάστε από εκείνη την εποχή;
Είναι ντροπή μου, αλλά δεν είχα συνειδητοποιήσει τότε με ποιον μεγάλο συνθέτη θα συνεργαζόμουν και με πόσο υπέροχο στιχουργό, όπως τον Λευτέρη Παπαδόπουλο θα κάναμε το “Τόσα καλοκαίρια”. Μετά ήρθε αυτή η συνειδητοποίηση.
Πως δεν υποκύψατε ποτέ στον πειρασμό να αλλάξετε ύφος για εμπορικούς λόφους οικονομικούς λόγους;
Πως δεν έχω; Βεβαίως και έχω πέσει. Έχω τραγουδήσει και τραγουδάω και ελαφρολαικά. Όχι σκυλάδικα, λαϊκά, κινηματογραφικά κ.α Αλλά κάποια στιγμή παρασύρθηκα εντελώς και έκανα ένα δίσκο με ελαφρολαικά. Όμως είδα ότι είναι τόσο απλό και τόσο εύκολο αυτό το είδος που το βαρέθηκα και δεν ήθελα να το ξανακάνω!
Γενική είσοδος 10€.
Τηλ κρατήσεων 22510-21706.
