Επίκαιρο καυτό θέμα ήταν και παραμένει η διχοτόμηση του δήμου -τέρας της Λέσβου. Το σήριαλ αυτό ξεκίνησε πολύ χρόνο πριν. Έγιναν κουβέντες, έγιναν παρεμβάσεις, σημειώθηκαν αντεγγλίσεις και όλοι οι κομματάρχες, κομματαρχίσκοι, συνδικαλιστές και άνθρωποι των εθνοπατέρων αλλά ιδιαίτερα των κομμάτων περίμεναν αν θα περάσει αυτή η τροπολογία μέχρι την τελευταία στιγμή, αν θα διχοτομηθεί ή τριχοτομηθεί ο δήμος- τέρας της Λέσβου μαζί και της Ρόδου το ίδιο και για την Κεφαλονιά.
Οι φερέλπιδες δεν ήταν και τόσο αυτοδιοικητικοί αλλά περισσότερο όργανα, μοχλοί πολιτικών ή κομμάτων. Γιατί εκεί παίζεται το παιχνίδι από την αρχή. Πόσους δήμους θα καταλάβει το κάθε κόμμα, στην κυριολεξία πόσες καταλήψεις θα κάνει, ανεξαρτήτως αν ο θεσμός της αυτοδιοίκησης μιλάει και πλαισιώνει ότι αυτή η αυτοδιοίκηση και οποιαδήποτε άλλη πρέπει να είναι απαλλαγμένη κομματικών εναγκαλισμών, ανεξάρτητη και μη κατευθυνόμενη από μπεχτσήδες, συνδικαλιστές, κόμματα και παρατάξεις.
Το ότι ήταν λάθος από την αρχή να γίνει ένας δήμος ολόκληρο το νησί αυτό είναι πασίγνωστο και δεν χρειάζεται ούτε διευκρινίσεις, ούτε συζητήσεις, ούτε σχόλια.
Αλλά από τη στιγμή που ξαναπάμε πίσω, με τη γνωστή ελληνική πολιτική προχειρότητα του «γιαπί γιαπ» για να περάσει μια τροπολογία που εξυπηρετεί μόνο τα νησιά τα συγκεκριμένα και κατ’ επέκταση τα κόμματα και τους ηγέτες, αυτό είναι λάθος. Γιατί ούτε εμείς, ούτε κανένας άλλος γνωρίζει τις επιπτώσεις αυτής της αλλαγής, τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης σε άλλες επαρχίες πέρα από τα νησιά και την προχειρότητα της τροπολογίας την τελευταία στιγμή πάνω στο γόνατο που αντί να καλυτερεύσει το θεσμό θα χειροτερέψει τα πράγματα, ιδιαίτερα τώρα που σε δύο μήνες έχουμε τοπικές, περιφερειακές και ευρωεκλογές.
Το έντυπο αυτό, η επαρχιακή αυτή εφημερίδα, πριν από ένα χρόνο είχε τις επιφυλάξεις της για το θεσμό, για την διχοτόμηση ή την τριχοτόμηση τις οποίες και διατύπωσε ευθέως και ευθαρσώς τονίζοντας ότι ο θεσμός πρέπει να είναι απαλλαγμένος του κομματικού εναγκαλισμού ή εγκλωβισμού και τα πρόσωπα ανεξαρτήτως που ανήκουν ιδεολογικά ή κομματικά -εννοώ οι υποψήφιοι- να μην έχουν δεσμεύσεις με μπεχτσήδες και συνδικαλιστές αλλά να βασίζονται στην ψηφοφορία του λαού που και ο τελευταίος πολίτης γνωρίζει σε αυτό τον τόπο και παντού ποιος ή ποια βάζει υποψηφιότητα, που ανήκει, ποιον θεό λατρεύει και τι μπορεί να κάνει για την καλυτέρευση του τόπου.
Οι πολιτικοί όμως είχαν το χαβά τους και φυσικά και λογικά οι υποψήφιοι ήταν προβληματισμένοι, επιφυλακτικοί και δεν εκδήλωσαν κανένα ενδιαφέρον για να δουν που πάνε τα πράγματα μέχρι την τελευταία στιγμή και το κυριότερο τι λέει το κόμμα στο οποίο ανήκουν.
Για αυτό και εμείς κάναμε τη διάκριση στο προηγούμενο φύλλο και τονίσαμε ή υπογραμμίσαμε την πρωτοβουλία των υποψηφίων κ.κ. Σπύρου Γαληνού, Στράτου Γεωργούλα και Νίκης Τσιριγώτη, οι οποίοι ανεξαρτήτως τι έλεγαν τα κόμματα στα οποία ανήκουν και χωρίς να γνωρίζουν αν θα διασπαστεί ή θα τριχοτομηθεί ο δήμος- τέρας, με πρωτοβουλία δική τους και με ρίσκο υπέβαλαν την υποψηφιότητά τους, χωρίς να περιμένουν την τροπολογία για να εκτεθούν.
Και πάμε και στο βουλευτή της ΝΔ, τον Παύλο Βογιατζή, ο οποίος τόνισε στη βουλή για αυτό το θέμα ότι δεν πρέπει να επανέλθουμε στην λογική των Μαυρογιαλούρων, υπογραμμίζοντας διακριτικά τις πελατειακές σχέσεις των κομμάτων, τους μπεχτσήδες του συνδικαλισμού, τα φερέφωνα και τους διαπλεκόμενους του κομματικού συστήματος.
Ανεξαρτήτως αν για λόγους πολιτικούς ή για λόγους προσωπικούς ή για άλλους λόγους, τους οποίους δεν γνωρίζουμε αλλά και δεν θέλουμε να μάθουμε ο κος Βογιατζής κράτησε αυτή στάση ερχόμενος σε αντίθεση και με την παράταξή του και τους συναδέλφους του των άλλων κομμάτων και με τους τοπικούς παράγοντες αλλά και με τα μέσα ενημέρωσης, η στάση του ήταν ορθή, σε αυτή τη φάση, γιατί την τελευταία στιγμή δεν περνούν τροπολογίες πάνω στο γόνατο, δεν καλυτερεύει η κατάσταση, ενισχύονται οι αντιδράσεις της κοινής γνώμης των άλλων περιοχών, ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου για την κυβέρνηση αλλά και για την αντιπολίτευση και αντί να πάμε μπροστά μένουμε στάσιμοι και πάμε πίσω.
Μετά από αυτές τις εκλογές, της 18ης και της 25ης Μαΐου, μπορούν οι κυβερνώντες και οι νέοι εκλεγμένοι των θεσμών της αυτοδιοίκησης αλλά και της περιφέρειας να μελετήσουν το θέμα προσεχτικά και να γίνουν οι απαραίτητες διορθώσεις για την τροπολογία, εάν αυτό φυσικά εξυπηρετεί τον τόπο και την αυτοδιοίκηση και όχι τα κόμματα, τους μπροστάρηδες, τους διαπλεκόμενους και τους ηγέτες σε τελική ανάλυση, αν θέλουμε να μιλάμε για σωστές μεταρρυθμίσεις, για ανεξαρτητοποίηση των θεσμών και όχι για πολιτικά ελληνικά πρόχειρα μπερδέματα και ανακατωσούρες.
Τα μάζεψαν λοιπόν οι φερέλπιδες και περιμένουμε εμείς και άλλοι πολλοί να δούμε εδώ και τώρα, εδώ και αύριο, εδώ και γρήγορα, ποιοι θα προβληθούν, ποιους θα χρίσουν τα κόμματα, ποιοι θα έχουν την τόλμη να κατέβουν ως ανεξάρτητοι και ποιοι ή ποιες θα μπορέσουν με την προσωπικότητα, την υπευθυνότητα ή την δυναμικότητα που τους διακρίνει να βάλουν τα κόμματα και τους ηγέτες στην σωστή γραμμή και να συνεργαστούν. Γιατί ο θεσμός της αυτοδιοίκησης δεν πρέπει να έχει μόνο το όνομα αλλά και τη χάρη για να εκτιμηθεί και να απαγκιστρωθεί από τον εκάστοτε κομματικό εναγκαλισμό ή κομματικό εγκλωβισμό.
Ε. Ε. Γ.
