Γράφει ο Μιχάλης Μπάκας
Φωτογραφία: Μιχάλης Μπάκας
Με βήμα ταχύ μπήκε ο Οκτώβριος, τα σχολεία έχουν ανοίξει για τα καλά, ο καιρός είναι ακόμα ζεστός και κρατά σε θερινή διάθεση τα παιδιά. Ένας μήνας που ιστορικά έχει συνδεθεί με την 28η Οκτωβρίου, το ΟΧΙ και το έπος του ’40, το στρώσιμο των χαλιών του Αγίου Δημητρίου αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο, με την Οκτωβριανή επανάσταση που πραγματικά άλλαξε το ρουν της ιστορίας, έστω και εάν με το Γρηγοριανό ημερολόγιο που ισχύει και σήμερα αυτή ξεκίνησε στις 7 Νοεμβρίου του 1917 με την εισβολή των Μπολσεβίκων στα χειμερινά ανάκτορα. Στην ελληνική πολιτική σκηνή ο Οκτώβριος σημαδεύτηκε από την ιστορική άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία στις 18 του Οκτώβρη του ‘81. Μια μέρα που συμπτωματικά 37 χρόνια πριν, στις 18 Οκτωβρίου 1944, ο πατέρας του Ανδρέα Παπανδρέου, Γεώργιος, φτάνει στην ελεύθερη από τα ναζιστικά στρατεύματα Αθήνα και συνοδεία των Άγγλων υψώνει την ελληνική σημαία στο βράχο της Ακρόπολης. Το ΕΑΜ ΕΛΑΣ έχει μπει στην Αθήνα λίγες μέρες πριν, και κανένας δεν θα μπορούσε να προβλέψει ότι τους ενωτικούς πανηγυρισμούς για την απελευθέρωση με τις σημαίες των ΗΠΑ, Μεγ Βρετανίας και Ρωσίας θα ακολουθούσε ο ματωμένος Δεκέμβρης και ο καταστροφικός εμφύλιος πόλεμος, που τα τραύματα του ακόμα τα ζούμε. Αλλά αυτά είναι πολύ σοβαρά ζητήματα και ο σκοπός του σημερινού σημειώματος είναι πολύ πιο πεζός.
Σε τοπικό επίπεδο ο Οκτώβρης ήταν πάντα συνδεδεμένος με τις δημοτικές εκλογές. Με την αλλαγή του εκλογικού νόμου θα έχουμε για πρώτη φορά δημοτικές εκλογές τον επόμενο Μάιο του ‘19. Επτά μήνες πριν βρισκόμαστε σε προεκλογική έξαρση με υποψήφιους να συζητιούνται, διαρροές από «αυτόκλητους σωτήρες» να παρουσιάζονται στις εφημερίδες ως ρεπορτάζ, στηρίξεις από κόμματα και κομματάρχες να έρχονται και να φεύγουν. Ακόμα βέβαια δεν έχει ξεκαθαρίσει εαν θα σπάσει ο Δήμος Λέσβου, καθώς παρόλο που συζητάμε το θέμα 8 χρόνια, όταν ο αρμόδιος υπουργός ζήτησε να του δώσουμε απογραφή του Δήμου και σχέδιο για το πώς θα μπορέσουμε να κάνουμε κατανομή περιουσίας, χρεών, προσωπικού κλπ ανακαλύψαμε ότι δεν το είχαμε. Η ιστορία μου θυμίζει την αγορά του Κατσάνειου, που για χρόνια συζητάγαμε την ανάγκη αγοράς του για τη στέγαση του Μουσικού σχολείου και όταν το αγοράσαμε καταλάβαμε ότι το κτίριο δεν επαρκεί για τη στέγαση του σχολείου και ξεκινήσαμε για την εύρεση οικοπέδου για την κατασκευή νέου κτιρίου.
Βλέποντας όμως λίγο την ιστορία των δημοτικών εκλογών στη Μυτιλήνη νομίζω ότι βγάζουμε πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα που ίσως μας κάνουν πιο σοφούς για τις μέλλον.
Μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι ο τελευταίος δήμαρχος που επανεξελέγη στη Μυτιλήνη ήταν ο Στρ. Πάλλης στο μακρινό 1986. Έκτοτε και με απαρχή την εκλογή του Νότη Παναγιώτου το 1990 παρακολουθούμε συνεχείς εναλλαγές στην εκλογή δημάρχου. Την εκλογή του Θεοδ. Χοχλάκα του ΠΑΣΟΚ το 1994 ακολουθεί η εκλογή «αντάρτη» Ν. Γιακαλή που παρόλο που ήταν στέλεχος του ΠΑΣΟΚ υποστηρίχτηκε από το ΚΚΕ, για να «ρίξει» τον Χοχλάκα. Στη συνέχεια το 2002 συντάσσεται ένα αντι-Γιακαλικό ψηφοδέλτιο και τις εκλογές τις κερδίζει ο Α. Χατζηκομνηνός, στέλεχος της ΝΔ με την υποστήριξη όμως και στελεχών από Συνασπισμό και ΚΚΕ. Ο Ν. Γιακαλής παίρνει τη ρεβάνς στις επόμενες εκλογές του 2006 και ανατρέπει το συνδυασμό Χατζηκομνηνού. Οι εκλογές του 2010 σημαδεύονται από τον «Καλλικράτη» και τη θέσπιση του ενιαίου Δήμου Λέσβου, όπου ο ΔημΒουνάτσος μαζεύοντας αυτοδιοικητικά «στελέχη» (sic) από πολλούς πολιτικούς χώρους και με βασικό προσόν το ηθικό του χαρακτήρα του, σπάει το δίδυμο Πατερέλλη – Χατζηκομνηνού και κερδίζει το Δήμο με οριακή διαφορά. Τέλος το ίδιο σκηνικό παρουσιάζεται και το 2014, ο Σπ. Γαληνός, προερχόμενος από ΑΝΕΛ και ΝΔ εκλέγεται Δήμαρχος με στελέχη από διάφορα κόμματα που του εξασφαλίζουν τη νίκη στο δεύτερο γύρο.
Βλέποντας τη σύνδεση του Δημοτικού συμβουλίου τα τελευταία 30 χρόνια, ποτέ δεν ήσουν σίγουρος ποιος υποστηρίζει ποιον.Παρατηρούμε ότι οι στηρίξεις στην πλειοψηφία τους έχουν καθαρά προσωπικά χαρακτηριστικά, χωρίς ιδιαίτερα πολιτικά κριτήρια. Χαρακτηριστικό, ιδιαίτερα των 2 τελευταίων συμβουλίων, η διάλυση των παρατάξεων, με την ανεξαρτητοποίηση δημοτικών συμβούλων, που όταν βλέπουν ότι δεν έχουν προσωπικά οφέλη από τη Δημοτική αρχή, χαράσσουν προσωπική γραμμή, με απίστευτα «ξεκατινιάσματα» (ζητώντας συγνώμη από τις συμπαθείς Κατίνες). Μόνος τους στόχος το πλασάρισμα τους στις επόμενες εκλογές στη σωστή παράταξη. Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν «στελέχη» που στα 30 τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει 4 συνδυασμούς,επιτυγχάνοντας την εκλογή τους αλλά και την εκλογή του Δημάρχου της επιλογής τους. Οι γνωρίζοντες την κατάσταση στην «πιάτσα», ξέρουν ότι υπάρχουν αυτοδιοικητικοί που φέρνουν 1000 – 1500 ψήφους και θα ήταν πολύ δύσκολο να εκλεγεί κάποιος χωρίς τη στήριξη τους.
Κάπως έτσι δυστυχώς στη Λέσβος την εποχή που σε άλλες πόλεις έχουν χιλιόμετρα ποδηλατόδρομων και λεωφορεία που κινούνται χωρίς οδηγούς, εμείς προσπαθούμε να πεζοδρομήσουμε λίγα μέτρα δρόμων στην Κουμιδιά. Όταν Χιος και Σάμος έχουν πολλούς αθλητικούς χώρους, εμείς είμαστε νησί χωρίς κολυμβητήριο, με ένα στάδιο σε τραγική κατάσταση, με ένα κλειστό γυμναστήριο πεπαλαιωμένο. Κάπως έτσι η νότια πόλη δεν έχει ακόμα σύνδεση με τον βιολογικό, με τους βόθρους νύχτα να καταλήγουν στη θάλασσα, στη μαρίνα της πόλης χρησιμοποιούν αποσμητικά για να αντέχεται η δυσωδία και η νότια παράκαμψη είναι στις καλένδες κολλημένη στα συμφέροντα λίγων απέναντι στο όφελος των πολλών. Στην πόλη μας έχουμε μόνο 2-3 άτομα με κινητική αναπηρία που βλέπουμε να κυκλοφορούν με καροτσάκι. Σε μια πόλη 35 χιλιάδων κατοίκων δεν βλέπουμε να κυκλοφορεί κανένας τυφλός!! Προφανώς δεν ισχύει αυτό αλλά η πόλη είναι εχθρική για άτομα με αναπηρία και κανείς δεν ασχολείται με αυτό. Ελπίζω να κάνω λάθος αλλά η τελευταία μεγάλη παρέμβαση που έγινε στην πόλη, κόντρα στις αντιδράσεις κάποιων που διαφωνούσαν, ήταν στη δεκαετία του ‘90 ο βιολογικός που ευτυχώς έγινε στον Καρατεπέ και λειτουργεί άψογα, και η απαγόρευση στάθμευσης στην Καβέτσου και Ελ Βενιζέλου την επόμενη δεκαετία. Οι Δημοτικές αρχές δεν έκαναν ουσιαστικά καμία τομή στην πόλη και απλά διαχειρίστηκαν την κατάσταση, αναμένοντας τις επόμενες εκλογές για να πετύχουν την επανεκλογή τους.
Οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική και αυτή είναι μια τεράστια θεσμική τομή που θα επιφέρει μεγάλες αλλαγές στη λειτουργία της αυτοδιοίκησης. Οι δημοτικοί σύμβουλοι θα εκλεγούν από την πρώτη Κυριακή, ενώ ο Δήμαρχος με απλή πλειοψηφία τη δεύτερη. Οπότε ο/η επόμενος/η Δήμαρχος θα έχει δύο επιλογές. Είτε θα είναι να συνεργαστεί με την αντιπολίτευση για να λειτουργήσει το δημοτικό συμβούλιο με συναινετικό και δημιουργικό τρόπο είτε θα μοιράσει μικροοφίτσια σε κάποιους συμβούλους ώστε να κερδίσει την υποστήριξη τους και να λειτουργήσει το δήμο ακολουθώντας την πορεία των προηγούμενων δεκαετιών. Το ερώτημα λοιπόν για εμάς είναι εάν θα εκλέξουμε ένα δημοτικό συμβούλιο με ΟΡΑΜΑ που θα λειτουργήσει με πολιτικά κριτήρια και θα είναι ικανό να παράγει έργο για τον τόπο, ή θα ακολουθήσουμε την πεπατημένη επιλέγοντας συμβούλους που το μόνο τους προσόν είναι οι «κουμπαριές», τα μικρορουσφέτια και η ψηφοθηρία που οδηγούν στο προσωπικό βόλεμα τους σε θέσεις, συμβούλια, επιτροπές κλπ Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για αυτούς που εκλέγουμε, δεν μας φταίνε οι άλλοι.Επιτέλους πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.
