Ένα σχόλιο του Μάκη Κουρσουνή στο facebook ανακινεί ξανά την συζήτηση για τη διαρκή παραμέληση της επισκευής χρόνιων ζητημάτων του Δημοτικού σχολείου των Παμφίλων που όχι μόνο δυσκολεύουν την καθημερινότητα των μαθητών και υπονομεύουν την ασφάλειά τους, αλλα αφήνουν κι ένα εμβληματικό κτίριο στην τύχη του. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για τους υποψήφιους, λοιπόν!
“Ένα διαμάντι αρχιτεκτονικής, στολίζει την είσοδο του χωριού μας κοντά έναν αιώνα τώρα.
Ξεκίνησε η κατασκευή του επί Οθωμανών, με κεφάλαια ιδιωτών Παφλιωτών και τελείωσε το 1930.
Την τελευταία δεκαετία πολλά σχολεία μπήκαν στο πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης.
Το δικό μας παρ’ όλες τις υποσχέσεις έμεινε έτσι,
Το αποτέλεσμα είναι τα ξύλινα κουφώματα να είναι σε άθλια κατάσταση, οι σοβάδες να καταρρέουν και βέβαια κανένα χρώμα δεν υφίσταται ώστε να προστατευθεί το κέλυφος του κτιρίου. Οι υγρασίες είναι εμφανείς χωρίς ιδιαίτερο κόπο.
Τα κάγκελα είδα βάφονται, ελπίζω έως τις εκλογές να τελειώσουν
Αυτά διαπίστωσα κάνοντας μια βόλτα εξωτερικά, με αφορμή μια εκδήλωση των γυναικών του χωριού μας.
Δεν μπήκα μέσα, αλλά φαντάζομαι η κατάσταση θα είναι ίδια .
Απ ‘ ότι μαθαίνω τα ίδια και χειρότερα είναι τα προβλήματα στο νηπιαγωγείο .
Εμπρός λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν για τους υποψήφιους, όχι για νέες υποσχέσεις , χορτάσαμε, αλλά πως θα εξασφαλιστεί η ανακαίνιση των εκπαιδευτηρίων χωρίς να μείνουμε πάλι στα λόγια
Αναμένωμεν…”
Λίγα λόγια «Βοστάνειον» Δημοτικό Σχολείο Παμφίλων.
Το Δημοτικό Σχολείο Παμφίλων χτίστηκε το 1928 με την ευγενή προσφορά των Αδερφών Βοστάνη, επιχειρηματιών της εποχής από τα Πάμφιλα. Πρόκειται για ένα νεοκλασικό κτήριο το οποίο εντυπωσιάζει με την επιβλητική δωρικού ρυθμού είσοδο.
Για την αρχιτεκτονική του αξία , έχει κηρυχθεί με την Υ.Α. ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/2612/12-9-1995, ΦΕΚ 818/Β/25/9/1995 σε έργο τέχνης. Το κείμενο αναφέρει χαρακτηριστικά: «Χαρακτηρίζουμε ιστορικό διατηρητέο μνημείο, που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.1469/50, το Βοστάνειο Δημοτικό Σχολείο στα Πάμφιλα Μυτιλήνης, με τον περιβάλλοντα χώρο του στα όρια του οικοπέδου, διότι αφενός είναι συνδεδεμένο με τους ευεργέτες της Μυτιλήνης Παναγιώτη και Γεώργιο Βοστάνη και αποτελεί τυπικό δείγμα αρχιτεκτονικής των σχολείων, που κτίζονται στην περιοχή αυτή και αφετέρου αποτελεί σημείο αναφοράς για τους κατοίκους της περιοχής».
Πηγή: Μπούμπας, Δ. (2008). Πετρόχτιστα Διδακτήρια της Νοτιανατολικής Λέσβου. Μυτιλήνη
