του Μιχάλη Ψύλου
«Το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα όπου 22 παίκτες κυνηγούν μια μπάλα και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί». Ιστορική η φράση αυτή είχε που είχε πει ο διάσημος άγγλος στράικερ Γκάρι Λίνεκερ το 1990 ,μετά τον ημιτελικό στο μουντιάλ της Ιταλίας ανάμεσα στη Γερμανία και την Αγγλία (κανονική διάρκεια 1-1 και νίκη των Γερμανών στα πέναλτι με 4-3). Ιστορική γιατί εκτός από το ποδόσφαιρο ,η φράση αυτή αποδίδει πλήρως και το κλίμα που επικρατεί σήμερα στην Ευρωπαική Ενωση, την Ευρωζώνη και όλη την Ευρώπη. “Στο τέλος πάντα κερδίζουν οι Γερμανοί”. Τι κι αν ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον αντιτάχθηκε στην υποχηφιότητα του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ για την προεδρία της Κομισιόν; Αμελητέα ποσότητα η Αγγλία. Οσο και αν ο Κάμερον απειλεί να την αποσύρει από την ΕΕ με το δημοψήφισμα που θα γίνει το 2017.
Στο τέλος η γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ επέβαλε τον Γιούνκερ ως τον δικό της εκλεκτό στην προεδρία. Αλλά και για την προεδρία του ευρωπαικού κοινοβουλίου, ο γερμανός ,σοσιαλδημοκράτης υποψήφιος Μάρτιν Σούλτς επανεξελέγη με τις ψήφους Σοσιαλιστών και Χριστιανοδημοκρατών-κεντροαριστερών και δεξιών δηλαδή. Το παζάρι καλά κρατεί ,μένει βέβαια να δούμε που θα καταλήξει για τις υπόλοιπες δύο θέσεις: Του διαδόχου του φαν Ρομπάι στην προεδρία του Ευρωπαικού Συμβουλίου και της άχρωμης και άγευστης “υπουργού Εξωτερικών” της Εε, Κάθριν Αστον.Το σίγουρο είναι ότι όλες οι επιλογές θα πρέπει να έχουν πάρει το ΟΚ του Βερολίνου .
Οχι, δεν πρόκειται ο Κάμερον να… βγάλει τη Βρετανία από την ΕΕ, επειδή εξελέγη πρόεδρος της Κομισιόν ο Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ! Οχι, δεν πρόκειται να… καταρρεύσει η γαλλική κυβέρνηση, αν δεν επιλεγεί πρόεδρος του Ευρωπαικού Συμβουλίου ο Γάλλος πρώην υπουργός Οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί, ο οποίος υποτίθεται ότι είναι η «μοναδική λύση» σωτηρίας κατά τους ισχυρισμούς του σοσιαλιστή προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ.
Πώς να αντιταχθούν άλλωστε στην Μέρκελ ο Κάμερον και ο Ολάντ όταν τα κόμματά τους ήρθαν τρίτα και… καταϊδρωμένα στις πρόσφατες ευρωεκλογές; Οταν μάλιστα οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ αναδείχτηκαν πρώτη δύναμη στη Γερμανια και με διαφορά οκτώ μονάδων από τους δεύτερους σοσιαλδημοκράτες; Απλώς πολιτική ελεημοσύνη ζητούν από τους Γερμανούς ο Γάλλος πρόεδρος και ο Αγγλος πρωθυπουργός.Μήπως και δεχτεί η Μέρκελ να διορίσει κάποιον “δικό” τους σε κάποια σημαντική θέση της ΕΕ…
Η Ευρώπη είναι δυστυχώς …Γερμανική.«Η Γερμανία ορθώνεται εκεί που δεν μπόρεσε ποτέ να σταθεί μετά το 1945: ως κυρίαρχη δύναμη στο κέντρο της Ευρώπης», έγραψε χαρακτηριστικά η κεντεοαριστερή Ζιντόιτσε τσάιτουνγκ . Η ακαμψία των γερμανικών ελίτ, ανεξαρτήτως ιδεολογικής απόχρωσης, απέναντι στα αιτήματα των υπολοίπων ευρωπαικών χωρών,είναι πλέον παροιμιώδης. Γιατί να αλλάξει ρότα άλλωστε το Βερολίνο όταν κερδίζουν οι Γερμανοί από την κρίση των άλλων; Αυτήν τη στιγμή η Μέρκελ κάθεται πάνω σε ένα βουνό σκληρού συναλλάγματος, με το πλεόνασμα της γενικής κυβέρνησης να φτάνει τα 8,5 δισ ευρώ. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, η Γερμανία αποκόμισε από την κρίση της Ευρωζώνης 41 δισ. ευρώ λόγω της πτώσης των επιτοκίων δανεισμού, ενώ δεν χρειάστηκε να πληρώσει για τη διαχείριση αυτής της κρίσης παρά μόνο 0,6 δισ. Μόνο μεγάλης έκτασης κοινωνικές αναταράξεις και ανατροπές κυβερνήσεων στις χώρες της περιφέρειας θα μπορούσαν να ταρακουνήσουν τον γερμανικό γίγαντα .Ωστόσο, η γερμανοποίηση της Ε.Ε. μπορεί προς το παρόν να προκαλεί θύελλα αντιδράσεων,αλλά μέχρι εκεί! Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πατρίδα μας. Μετά από τέσσερα χρόνια γερμανόπνευστης μνημονιακής καταστροφής ,τι έδειξαν οι ευρωεκλογές; Η ΝΔ σε σχέση με το ποσοστό που είχε πάρει στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2012 έχασε επτά μονάδες. Το ΠΑΣΟΚ τέσσερις. Κάπου ένα εκατομμύριο ψήφους και οι δύο εταίροι.Που πήγαν οι ψήφοι αυτοί; Ούτε μία στην αντιμνημονιακή Αριστερά ,ούτε μία στην αντιμνημονιακή λαική δεξιά του Καμμένου. Αλλά στη Χρυσή Αυγή, στο ΛΑΟΣ, στο Ποτάμι, τον Χατζημαρκάκη …Κόμματα “εντός των τειχών” δηλαδή … Φόβος; Κοινωνική αδράνεια; Αδιαφορία; Ετσι ψηφίσαμε πάντως…
Να γιατί οι Γερμανοί πιέζουν και πάλι για νέα μέτρα! Να γιατί ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε απαιτεί νέο μνημόνιο και νέα μέτρα με αντάλλαγμα όλα κι όλα 9-10 δισεκατομμύρια ευρώ για να καλυφθεί το νέο δημοσιονομικό κενό . Τώρα που οι ευρωεκλογές τελείωσαν το Βερολίνο απαιτεί όχι μόνο από την Ελλάδα ,αλλά όλα τα κράτη-μέλη επιστροφή στην τυφλή υπακοή στις εντολές του.
Πρέπει βέβαια το Βερολίνο να καταλάβει ότι όπως η Αμερική του Μπους υπερεκτίμησε τη στρατιωτική της δύναμη το 2003, προσπαθώντας να μετατρέψει τους συμμάχους σε υποτελείς, η Γερμανία της Μέρκελ υπερτιμά την οικονομική της δύναμη, υποτιμώντας και αυτή τον αποφασιστικό παράγοντα της πολιτικής. Η αναζωπύρωση αντιγερμανικών αισθημάτων είναι κάτι περισσότερο από βέβαιη. Αλλά και στο ίδιο το οικονομικό πεδίο, οι συνέπειες δεν θα αργήσουν να εκδηλωθούν.