«Γη είναι η κόλαση που ετοιμάστηκε για τους πρόσφυγες», έγραφε κάπου ο Παλαιστίνιος, Άσραφ Φαγιάντ.
Για την περίπτωση της Ελλάδας και των ευρωπαϊκών κρατών, θα συμπλήρωνα η κρατικά οργανωμένη κόλαση».
Ο Ιάσονας Αποστολόπουλος βρέθηκε στη Λέσβο και συμμετείχε χθες στην Μεσογειακή βραδιά ερευνητή-ερευνήτριας” του Πανεπιστημίου Αιγαίου ως καλεσμένος του Migrimage – Imágenes de la migración en la Frontera Sur που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Σαπφούς. Το Migrimage «αποτελείται από μια ομάδα τριών Πανεπιστημίων τριών χωρών της Μεσογείου (Ισπανία-Ιταλία Ελλάδα) και τριών ΜΚΟ.
Με αφορμή αυτή την πρώτη παρουσίαση του προγράμματος στο νησί, η Αλληλεγγύη Λέσβου συνομίλησε μαζί του γι αυτή την κόλαση που ονομάζεται «μεταναστευτική πολιτική της Ε.Ε», μια πολιτική που βασίζεται στην αποτροπή, στον εγκλεισμό και στην παρανομοποίηση του προσφυγικού πληθυσμού.
“Στην Ιταλία, η αποτροπή αυτή γίνεται δια του πνιγμού. Με το να τους αφήνουν να πνίγονται ή να τους επιστρέφουν στα σκλαβοπάζαρα της Λιβύης. Στην Ελλάδα, η αποτροπή γίνεται με το να τους κλειδώνουν στα στρατόπεδα της εξαθλίωσης των ελληνικών νησιών και ειδικά τα τελευταία 2 χρόνια με την ραγδαία αύξηση των επαναπροωθήσεων και την όξυνση της συνοριακής βίας»
Στην Ελλάδα ό,τι δεν συμφωνεί με το κυβερνητικό αφήγημα, βαφτίζεται τουρκική προπαγάνδα. Αν μιλάς για τα pushback, η κυβέρνηση θα σε πει «εχθρό της πατρίδας» και προδότη. Δεν θέλουν με τίποτα να νομιμοποιηθεί ένας λόγος που αναφέρεται στο ευαίσθητο θέμα των επαναπροωθήσεων. Γιατί είναι πολύ βαριά εγκλήματα και οι δράστες κινδυνεύουν με δεκάδες χρόνια φυλάκιση.
Γι αυτό ακριβώς οι επαναπροωθήσεις είναι σχεδιασμένες να παραμένουν αόρατες. Γι αυτό, η πρώτη ενέργεια των αρχών είναι η κατάσχεση των κινητών από τα θύματα και η εξαφάνιση κάθε αποδεικτικού στοιχείου. Γι αυτό εχουν ποινικοποιήσει την διάσωση και την αλληλεγγύη.
Γι αυτό, κυνηγάνε τους δημοσιογράφους και τις ΜΚΟ στα νησιά και τον Έβρο. Γιατί δεν θέλουν μάρτυρες. Η ελληνική κοινωνία δεν γνωρίζει πόση αγριότητα κρύβει από πίσω η λέξη pushback. Στην πραγματικότητα δεν είναι απλά επαναπροωθήσεις, είναι κρατικές απαγωγές και εξαφανίσεις. Οι ελληνικές αρχές συλλαμβάνουν ανθρώπους που έχουν ήδη φτάσει στις ελληνικές ακτές, δεν τους καταγράφουν, τους αφαιρούν τα προσωπικά αντικείμενα, τους οδηγούν σε σκάφη του λιμενικού, και με την απειλή των όπλων τους βάζουν μέσα σε πλωτές σκηνές (liferaft) και τους παρατάνε ακυβέρνητους στη μέση του Αιγαίου, χωρίς φαγητό και νερό, με την προοπτική το κύμα να τους σπρώξει στα τουρκικά ύδατα.
Είναι ένα μοναδικό φαινόμενο στον κόσμο όπου ένα λιμενικό, όχι μόνο δεν διασώζει ναυαγούς, αλλά δημιουργεί ναυαγούς! Πιάνει ανθρώπους από την στεριά, τους βάζει μέσα σε μια σχεδία και τους πετάει στην θάλασσα. Σαν να έχεις μια πυροσβεστική που βαζει φωτιές σε σπίτια προσφύγων αντί να τις σβήνει. Οι επαναπροωθήσεις δεν περιορίζονται στο Αιγαίο, αλλά έχουν τέτοια οργανωτική και υλικοτεχνική αναβάθμιση που απαγάγονται κι εξαφανίζονται άνθρωποι από όλη την επικράτεια. Πριν, 3 εβδομάδες εξαφανίστηκαν 60 άνθρωποι βόρεια της Κρήτης και άλλοι 83 στην Κορώνη. Τις επόμενες μέρες βρέθηκαν σε liferaft ανοιχτά της Σμύρνης, 600 χλμ μακρυά.
Είναι επιτακτική η ανάγκη να κάνουμε κατανοητό ότι εχθρός μας δεν είναι οι πρόσφυγες, αλλά ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τους πρόσφυγες. Η αντιμετώπιση ανθρώπων με όρους εχθρού, απειλής, και εισβολής. Ο ρατσισμός, το μίσος προς τους αδύναμους και η αντίληψη ότι όλες οι ζωές δεν μετράνε το ίδιο, δηλητηριάζουν όλη την κοινωνία και μπορεί σήμερα να χτυπάνε τους μετανάστες, αλλά αργά ή γρήγορα θα στραφούν και προς τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται σε μειονεκτικότερη θέση, που έχουν λιγότερα προνόμια.
Η αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες είναι αναγκαία προϋπόθεση για την σύνδεση ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών, ως κομμάτι του αγώνα για μια πιο ανοιχτή, δημοκρατική και δίκαιη κοινωνία. Η αλληλεγγύη χτίζει κοινότητες αγώνα, θωρακίζει υλικά απέναντι στις ρατσιστικές επιθέσεις, συμβάλλει στην ανάπτυξη δεσμών κοινωνικής ευαισθητοποίησης και στο ξερίζωμα της ξενοφοβίας από τις γειτονιές μας. Και ιστορικά να το δούμε. Οι μεγαλύτερες απειλές για τις κοινωνίες μας δεν ήταν ποτέ οι μετανάστες, αλλά ο ρατσισμός και ο εθνικισμός, αυτά γέννησαν τα μεγαλύτερα νεκροταφεία του 20 ου αιώνα, το ολοκαύτωμα, τους δύο παγκοσμίους πολέμους και την αποικιοκρατία».
Το MIGRIMAGE είναι ένα Erasmus Plus Project που ασχολείται με ζητήματα αναπαράστασης της μετανάστευσης στα Νότια Σύνορα της Ευρώπης. Αποτελείται από το Πανεπιστήμιο της Granada, το Πανεπιστήμιο του Salento και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου (Λέσβος), η Ανδαλουσιανή Ένωση για την Ανάπτυξη (Ισπανία), η ARCI Lecce Solidarieta’ Cooperativa Sociale (Ιταλία) και η Αλληλεγγύη Λέσβου (Ελλάδα).
Καρπός αυτής της διετούς συνεργασίας είναι η δημιουργία ενός διαδικτιακού διαδραστικού ντοκυμαντέρ (Web Documentary), μίας σειράς διαδικτιακών μαθημάτων (Μassive Open Online Courses) και τελικά ενός Διεπιστημονικού Μεταπτυχιακού Διπλώματος που θα διδάσκεται από το ακαδημαϊκό έτος 2023/2024 στα συνεργαζόμενα πανεπιστήμια.
Οι θεματικές του προγράμματος περιλαμβάνουν τις διαμεσικές αφηγήσεις και τον κοινωνικό ακτιβισμό (Γρανάδα), την ψηφιακή δημοσιογραφία και τη δημοσιογραφία των πολιτών (Λέτσε) και την κριτική, αντι-αποικιακή γεωγραφία, τις συλλογικές χαρτογραφήσεις και τη δημιουργία video-ντοκιμαντέρ ως εργαλεία για τη διασυνοριακή έρευνα δράσης και την κοινωνική αλλαγή (Λέσβος).
Το πρόγραμμα παρουσίασουν οι:
Κρίστη Πετροπούλου αν. καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αιγαίου, τμήμα Γεωγραφίας.
Γιάννης Σκοπετέας αν. καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου, τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας.
Ελισάβετ Σταυριανουδάκη, κοινωνιολόγος, εκπαιδευτικός, μέλος της Αλληλεγγύης Λέσβου.
Η βραδιά θα κλείσει με συναυλία από τους Rad Music International
