[wdi_feed id=”1″]”Τη Βιργινία την ξέρω από μωρό.Τότε που ο Χαλκιάδης και η Μαρία την έφερναν στους “Άστεγους” και την βάζαμε να κάνει το καβουράκι στην “Γαλανομάτα”.Χρόνια μετά μιλούσαμε τηλεφωνικά για αδέσποτα.Κάποτε τους έδωσα κι ένα αδέσποτο που είχα βρεί στο δρόμο.
Σήμερα το βίντεο που ανέβασε στην προσωπική της ιστοσελίδα δεν θα μπορούσα να το αφήσω ασχολίαστο, ειδικά από τη στιγμή που έμαθα ότι ο Πασχάλης. το ζωηρό αδέσποτο που πάτησε ένας γιατρός και κατά τα άλλα επιστήμονας αφήνοντας το αβοήθητο στο δρόμο, έμεινε τελικά ανάπηρο. Καθημερινά γινόμαστε δυστυχώς μάρτυρες περιστατικών που αποδεικνύουν πως οι σπουδές από μόνες τους δεν παίζουν κανέναν ρόλο αλλά είναι η παιδεία, η εσωτερική μας ευγένεια και η ανθρωπιά που κάνει τη διαφορά στη συμπεριφορά μας.
Η Βιργινία Χαλκιάδη με υπομονή, επιμονή και κυρίως αγάπη βοήθησε ένα ακόμη τετράποδο. Μια ακόμη ψυχούλα που βρέθηκε στο δρόμο της.Στο βίντεο βλέπουμε το πριν και το μετά μιας μεγάλης προσπάθειας. Σήμερα όλη μέρα αναρωτιέμαι. Αν ο γιατρός αυτός παρέσυρε και άφησε τον άτυχο σκύλο,πως θα συμπεριφερθεί σε έναν άρρωστο;
Δεν ζητώ από τους μη φιλόζωους να γίνουν φιλόζωοι, αρκούμαι στο να μην ασχολούνται με αυτά,αν και στις περισσότερες περιπτώσεις όσοι μη φιλόζωοι ανέλαβαν για κάποιους λόγους ένα αδέσποτο στη ζωή τους τελικά κατέληξαν να αγαπήσουν τα ζώα ακόμη πιο βαθιά.Μπράβο Βίργι. Κάποιοι θα είναι πολύ περήφανοι για σένα…”
Το πριν και το μετά
