Στις αρχές της δεκαετίας του 90 σκαρφάλωνε στο άρμα του «Κλικ», του θρυλικού περιοδικού του Πέτρου Κωστόπουλου που άφησε το δικό του στίγμα στην ιστορία του ελληνικού Τύπου, έχτισε το δικό του μύθο και επηρέασε το ελληνικό life style της εποχής όσο κανένα άλλο. Με την εμπειρία του “θηρίου” -όπως ονόμαζε το “Κλικ” ο Άρης Τερζόπουλος-, στην τσέπη του, ο Θόδωρος Χατζημήτρος, γνωστός περισσότερο ως «Μόγλης» -ένα παρατσούκλι που απέκτησε τότε και τον συνοδεύει μέχρι σήμερα-, επέστρεψε στη Μυτιλήνη και μαζί τον εξπέρ του είδους, Χρήστο Βαλασσέλλη κατάφεραν μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια να ανεβάσουν τις ακροαματικότητες, να δώσουν βήμα στους νέους ραδιοφωνικούς παραγωγούς ,αλλά και να στήσουν μια παρέα των FM που έμεινε στην τοπική ιστορία. Αυτός ο vintage χαρακτήρας της πόλης, μέχρι σήμερα ταξιδεύει με τη συχνότητα του «ΡΑΔΙΟ ΑΙΟΛΟΣ» και επιμένει ότι το μεγαλύτερο αλλά και ταυτόχρονα ωραιότερο ταξίδι του είναι αυτό που έκανε όλα αυτά τα χρόνια μέσα από αυτόν, τον ιστορικό σταθμό της πόλης που μας κρατά συντροφιά εδώ και 28 ολόκληρα χρόνια.
(Φωτο εξωφυλλου: Foititelia)
Ένα ραδιόφωνο ,μια παρέα
Από την παρέα του Κωστόπουλου ,του Λαλιώτη ,της Λέσβιας στην καταγωγή Έλενας Γιαμμά ο «Μόγλης» επέστρεψε στη Λέσβο κι έστησε την δική του ραδιοφωνική «οικογένεια»:
«Μόλις γύρισα ήταν καλοκαίρι και θυμάμαι ότι την πέρασα στην καντίνα του Τίτο στο αεροδρόμιο μέχρι…. να εγκλιματιστώ αλλά και να αποφασίσω τι θέλω να κάνω.Ήμουν ήδη στο σχήμα του ΡΑΔΙΟ ΑΙΟΛΟΣ από τότε που ιδρύθηκε το 1989 αλλά έμενα στην Αθήνα Φαινόμουν μόνο στα χαρτιά.Είπα λοιπόν μαζί με το υπόλοιπο κομμάτι της οικογενειακής επιχείρησης να ρίξω και λίγο το βάρος αλλά και το ενδιαφέρον μου στο ραδιόφωνο που μου άρεσε ανέκαθεν» λέει ο αγαπημένος μας «Μόγλης» .
«Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν με φώναξε ο Κωστόπουλος στο γραφείο του και μου είπε ,-ρε συ έχεις ραδιοφωνικό σταθμό στη Μυτιλήνη και κάθεσαι ακόμη εδώ; Ίσως το δικό μου «ΚΛΙΚ» να ήρθε μετά τα λεγόμενα του Κωστόπουλου, που ομολογουμένως θα πρέπει να πω ότι ήταν ένας εξαιρετικός εργοδότης και τότε στις χρυσές εποχές πλήρωνε πολύ καλά τους υπαλλήλους του.Ίσως μάλιστα και αυτός ο Κολοσσός που είχε στήσει, να κατέρρευσε εξαιτίας της ανοιχτοχεριάς του …» τονίζει.
Αέρας στα πανιά του ΑΙΟΛΟΥ
«Ξεκίνησα ένα πρωί να πάω να δω τα στούντιο του ραδιοφώνου ,που ήταν τότε στην Οικονόμου Τάξη .Η κατάσταση ήταν το λιγότερο απελπιστική.Δεκάδες πιτσιρίκια μπαινόβγαιναν στο σταθμό που ήταν μέσα στα σκουπίδια ,μια γάτα είχε γεννήσει στο στούντιο(!) ενώ η παρακμή φαινόταν παντού.Εκεί ανασκουμπωθήκαμε με τον Χρήστο Βαλασσέλλη που τότε ήταν ακόμη μαθητής στο σχολείο αλλά είχε μεγάλη έφεση σε ότι είχε να κάνει με τα μηχανήματα αλλά και τον προγραμματισμό. Ο σταθμός έπαυσε για δύο περίπου μέρες και μετά από αυτό ξεκίνησε μια νέα εποχή, που είχε τα πάντα. Πρωινή ζώνη με τη Λίτσα Βλάχου ,δελτία ειδήσεων και μουσικές εκπομπές για όλα τα γούστα και δεκάδες παραγωγούς που επικοινωνούσαν με το κοινό τους μέσω των FM. Είχαμε κάνει το επόμενο βήμα ….»
Από κει και πέρα, για τη γενιά τη δική μου αλλά και του «Μόγλη» λίγο- πολύ τα πράγματα είναι γνωστά .Ο ΑΙΟΛΟΣ ένας τοπικός ραδιοφωνικός σταθμός με φρέσκιες φωνές,ζωντανά προγράμματα και πολύ καλή μουσική, σύγχρονα σποτ και ευφάνταστες διαφημίσεις, ήταν πλέον η νέα εποχή σε μια χρονική περίοδο που δεν υπήρχε τίποτα άλλο να συνδέσει τις γενιές σε ένα ακριτικό νησί. Το ραδιόφωνο ήταν η παρέα της νεολαίας. Οι αφιερώσεις, τα τραγούδια, η διεισδυτικότητα σε μια γκάμα ηλικιών, είχε τρομερή δύναμη.Η ατάκα «το άκουσα στον ΑΙΟΛΟ» ήταν τόσο δυνατή αλλά παράλληλα είχε συνέπεια και εγκυρότητα.
Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια
«Κάπως έτσι ξεκινήσαμε και αμέσως μετά την πρώτη επιτυχία, φτιάξαμε και δεύτερο στούντιο ηχογραφήσεων που έδωσε ακόμη μεγαλύτερο αέρα στο σταθμό. Όλοι περνούσαν από εκεί .Μαζί με εμένα και νεαρά παιδιά που είχαν κάνει στέκι τους το σταθμό .Ο Ηλίας Δεμερτζής,η Στέλλα Λιακατέλλη που εργάζεται μέχρι σήμερα στο σταθμό ,και πίσω από όλα ο Χρήστος Βαλασέλλης που ταυτόχρονα πειραματιζόταν και με καινούρια πρότζεκτ όπως τους υπόλοιπους στην σειρά σταθμούς KISS FM ,ASTRA,το jazzler,και το RAGE TV που δεν κατόρθωσε να ορθοποδήσει. Για την εποχή τους όλα αυτά ήταν πρωτοποριακά και βέβαια πάντα είχαμε κοινό από πίσω, που μας στήριζε.
Πόσοι να ήταν άραγε εκείνοι που πέρασαν από το στούντιο του ΑΙΟΛΟΣ! Σίγουρα θα πρέπει να ήταν αλλά και να συνεχίζουν να είναι χιλιάδες από τους συμπολίτες μας. Άλλοι ως παραγωγοί, άλλοι ως συνεντευξιαζόμενοι. Τόσοι πολλοί άνθρωποι και ο καθένας από αυτούς μια μοναδική ιστορία. Η επιτυχία του ραδιοσταθμού αυτού ήταν ότι έγινε σε μια εποχή που οι παρέες έγραφαν ιστορία ακόμα,υπήρχε διαδραστικότητα που έφερνε τους νέους πιο κοντά ,οι αφιερώσεις ήταν μια μορφή επικοινωνίας, οι ακροατές άκουγαν τους φίλους τους… ήταν μια μορφή συνάντησης στον αέρα.
«Έκανα ένα πολύ δυνατό ταξίδι με τον Αίολο»
«Το ραδιόφωνο είναι ένας μαραθώνιος» , μας λέει ο Μόγλης, « θέλει μασάζ (γέλια) και καθημερινή σταθερότητα και συνέπεια για να μπορέσεις να κρατηθείς. Αυτή η καθημερινή συνέπεια είναι δύσκολη και τις περισσότερες φορές ο ακροατής δεν μπορεί να καταλάβει τον ραδιοφωνικό χρόνο.Μια παύση 10 δευτερολέπτων στο ραδιόφωνο φαντάζει σαν ένας αιώνας. Κάθε ένα από αυτά τα μέσα όπως η τηλεόραση, το ραδιόφωνο ,η εφημερίδα το περιοδικό, έχουν μια μορφή γέννας μέσα τους. Που δεν σου δίνουν όμως από τη στιγμή που θα το αναλάβεις κανένα δικαίωμα να σταματήσεις. Βέβαια εγώ σήμερα για να μην έχω το άγχος των εκπομπών ,παρευρίσκομαι ως καλεσμένος στις δημοσιογραφικές εκπομπές και αυτό σε βγάζει λίγο από την ευθύνη της συνέπειας που πρέπει να έχει ο δημοσιογράφος για παράδειγμα.. .»
Δύσκολες εποχές για πρίγκηπες… αλλά και για τους ραδιοφωνατζήδες!
Ο ΑΙΟΛΟΣ έκλεισε φέτος τα 28 χρόνια συνεχούς παρουσίας στα FM .Ακόμη και αν τα πράγματα σήμερα είναι ιδιαίτερα δύσκολα για τον συγκεκριμένο χώρο εξαιτίας των social media που έχουν βομβαρδίσει το κοινό, η παρέα της πιο αγαπησιάρικης συχνότητας ,του πιο τοπικού ραδιοφώνου ever συνεχίζει να προσπαθεί να κρατηθεί στα πόδια του …
Για τον «Μόγλη» που το ραδιόφωνο ήταν ένα από τα πιο σημαντικά ταξίδια της ζωής του η κατάσταση μπορεί να είναι και περαστική. «Μην ξεχνάμε ότι η παρουσία του ραδιοφώνου είναι περίπου 110 χρόνια. Ανάμεσα σε αυτά τα χρόνια υπήρξαν πάντα περίοδοι που οι συχνότητες είχαν τα κάτω και τα πάνω τους .Αυτό όμως δεν θα τελειώσει ποτέ γιατί το ραδιόφωνο ήταν και θα είναι μια από τις πιο σημαντικές μορφές επικοινωνίας .
Σήμερα στο νησί που άνθησε ο Τύπος και γενικότερα οι Τέχνες και τα γράμματα συνεχίζουν να εκπέμπουν δέκα ραδιοσταθμοί.Ο καθένας από αυτούς έχει το κοινό του και επιμένει να κάνει τη δική του επανάσταση μέσα από τη συχνότητα των FM.Εσείς το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να ακούτε ραδιόφωνο.Όποιο ταιριάζει στη δική σας περίπτωση .
Και αν σας τύχει… κάντε και μια αφιέρωση στο αγαπημένο σας πρόσωπο έτσι για να πάτε λίγο ενάντια στα σημεία των καιρών που μας θέλουν μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή ή του κινητού μας,χάνοντας το νόημα αλλοτινών καλών εποχών που ξεροσταλιάζαμε περιμένοντας να ακούσουμε την πολυπόθητη αφιέρωση …
