Η μικρή Αζίν έχει πολύ μακριά μαλλιά με ένα περίεργο, ωραίο σγουρό, σκάλες σκάλες. Είναι όμορφη, ζωντανή, της αρέσει να ζωγραφίζει, να χορεύει, ακόμα και χασαποσέρβικο, που εκεί στην πατρίδα της, το μακρινό κουρδικό Αρμπίλ του Ιράκ βέβαια, δεν το ήξερε. Η ζωή, όμως, την έφερε, Μάρτιο του 2016, στα 7 της χρόνια προσφυγοπούλα στη Μυτιλήνη, με βάρκα από την Τουρκία. Εμεινε κλεισμένη έναν χρόνο στο hotspot της Μόριας, αλλά αυτή τουλάχιστον υπήρξε τυχερή. Ο πατέρας της βρήκε δουλειά σε μια καντίνα έξω από τον καταυλισμό και έδωσαν στην οικογένειά της, που είχε άλλα τέσσερα παιδιά, ένα σπίτι στο χωριό. Για να ζήσουν εκεί μέχρι να φύγουν από την Ελλάδα.
Το αξιαγάπητο κοριτσάκι, που μιλούσε κουρδικά και αγγλικά, άρχισε να παίζει με τα παιδιά του χωριού, έκανε φίλες. Μια από αυτές, η Βαγγελίτσα, την πήρε μια μέρα από το χέρι και την πήγε στο σχολείο της, το Δημοτικό Σχολείο Μόριας. Ο διευθυντής Γιώργος Κωφόπουλος, οι δασκάλες και οι δάσκαλοι την καλοδέχτηκαν, την αγκάλιασαν, τα παιδιά επίσης. Η Αζίν έγινε γρήγορα μέλος της μεγάλης οικογένειάς του, άρχισε να μιλάει και να γράφει ελληνικά. Για να τα καταφέρει, οι δάσκαλοι τής έκαναν μαθήματα μέχρι και έξω από το σχολείο. Κι όταν ήρθε η στιγμή να φύγει με τους δικούς της στη Γερμανία, για μια καλύτερη ζωή, η Αζίν έκλαψε. Οπως έκλαψε και όλο το σχολείο.
Οπως θα κλάψει και ο πιο αναίσθητος θεατής του μικρού ντοκιμαντέρ «Ajin», που γύρισε η πιο περίεργη «δημιουργική» ομάδα: οι δάσκαλοι-καθηγητές Ελενα Ζησοπούλου, Παρασκευή Σωτηρέλλη, Χρήστος Τεντολούρης, Χριστίνα Ανερούση, Χριστίνα Σαμίου, ο διευθυντής Γ. Κωφόπουλος και η ίδια η Ajin Majid. Αυτή ακριβώς είναι η φιλοσοφία του πρότζεκτ «Home New Home»: οι ίδιοι οι μετανάστες-πρόσφυγες στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλα μέρη υποδοχής (Τουρκία, Ιορδανία, Λίβανος, Παλαιστίνη), να καταγράφουν την εμπειρία τους με μια κάμερα, αφού πρώτα εκπαιδευτούν σε εντατικά κινηματογραφικά σεμινάρια από έμπειρους επαγγελματίες.
Εχουμε ξαναγράψει για την εξαιρετική αυτή διεθνή πολιτιστική δράση για το προσφυγικό, εμπνευστής της οποίας είναι ο Κώστας Σπυρόπουλος (γνωστός στα κινηματογραφικά μας πράγματα και από το Storydoc). Τώρα που σχεδόν ολοκληρώθηκε, με 32 έτοιμες ταινίες, και ξεκινάει άλλος ένας κύκλος προβολών τους στην Αθήνα (σήμερα και αύριο στο Γκαίτε), κρίθηκε σωστό η ενημέρωση των δημοσιογράφων να γίνει σε επίσημο χώρο, στο υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, σε ένα είδος εκδήλωσης με πολλές ομιλίες και με παρόντες, ανάμεσα σε άλλους κυβερνητικούς παράγοντες, τον οικοδεσπότη υφυπουργό Λευτέρη Κρέτσο, αλλά και τον πρόεδρο της Βουλής, Νίκο Βούτση.
Είναι αλήθεια ότι το συγκεκριμένο υπουργείο και η Βουλή στήριξαν από την αρχή θερμά το «Home New Home», όπως, άλλωστε, και πολλοί άλλοι (Δήμος Αθηναίων, Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Περιφέρεια Αττικής, Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος κ.λπ.). Η χρονική συγκυρία, όμως, η έκρηξη δημοσιότητας κυρίως σε ξένα ΜΜΕ για τις συνθήκες στο hotspot της Μόριας (τελευταία, η «Μοντ» τις χαρακτήρισε «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας»), θα ‘λεγε κανείς ότι κάτι λίγο θα δυσκόλευε τους λόγους των εκπροσώπων της κυβέρνησης. Οτι η προβολή της ταινιούλας «Ajin» θα θύμιζε οικεία κακά (και ευθύνες).
Το αντίθετο συνέβη. Η ειδική γραμματέας του υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Φωτεινή Παντιώρα, θεώρησε καλό να στηλιτεύσει τα δημοσιεύματα για τη Μόρια επειδή «υπερβάλλουν», ενώ οι Νίκος Βούτσης και Λευτέρης Κρέτσος προτίμησαν να αναφερθούν στις ευθύνες της Ευρώπης για την έκρηξη του προσφυγικού (ξέρετε τώρα, πόλεμοι κ.λπ.).
Η Μόρια για όλους αυτούς θα ήταν ευχής έργο να μην έχει παρά μόνο μια εικόνα: της Αζίν στο Δημοτικό σχολείο της περιοχής. Ποιον δεν κάνει, όντως, περήφανο; Δεν μπορεί, όμως, να χρησιμοποιηθεί σαν αντίβαρο στις άλλες εικόνες, της φρίκης, από το γειτονικό hotspot και τη γύρω περιοχή.
Ο Κώστας Σπυρόπουλος, σε αμήχανη θέση, φανταζόμαστε, ήταν τουλάχιστον σαφής και ειλικρινής: «Η ταινία αυτή δεν απαλύνει, δεν διορθώνει το δράμα της Μόριας», είπε. «Δύο φορές μπήκα στο hotspot και δύο φορές ντράπηκα». Τόνισε, μάλιστα, ότι στο πρόγραμμα «Home New Home» υπάρχει «απόλυτη ελευθερία και καθόλου πολιτική ορθότητα». «Δεν θέλαμε να γυριστούν 32 αγιογραφίες», κατέληξε. Πολύ χρήσιμη και κατατοπιστική και η παρέμβαση του διευθυντή του Δημοτικού Μόριας. Δεν είναι παράδεισος ούτε το χωριό, απ’ ό,τι καταλάβαμε.
Αυτή τη στιγμή στο σχολείο δεν υπάρχει ούτε ένα προσφυγάκι, αν και ευχαρίστως θα δέχονταν «δυο-τρία, αν εμφανίζονταν». Αλλά, «ο κόσμος φοβάται, πρέπει να το σεβαστούμε», είπε ο κ. Κωφόπουλος. «Γι’ αυτό και γυρίσαμε την ταινία, για να δείξουμε ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος από τα προσφυγάκια».
Δώδεκα χιλιάδες προσφυγόπουλα εκπαιδεύονται σήμερα σε σχολεία όλης της χώρας. Θα χρειαστεί σίγουρα να γίνουν πολύ περισσότερα, το προσφυγικό πρόβλημα είναι εδώ για να μείνει. Η «Ajin» όπως και οι υπόλοιπες ταινίες του «Home New Home», στις οποίες οι πρόσφυγες είναι «πρωταγωνιστές», μακάρι να προβληθούν παντού. Οχι μόνο στα νησιά, όπου ήδη έχουν γίνει προβολές (Λέσβος, Χίος, Σάμος κ.λπ.) αλλά και στην ενδοχώρα. Κυρίως στα σχολεία της.
Ιnfo: Η «Ajin» προβάλλεται σήμερα στις 18.20 στο Ινστιτούτο Γκαίτε (Ομήρου 16). Πρόγραμμα: 17.45- 21.55. Επόμενες προβολές στις 5 Νοεμβρίου (Γκαίτε) και στις 12-13 Νοεμβρίου στην Τεχνόπολη. Είσοδος ελεύθερη.
Πηγή : Εφ. Συν
