Γράφει ο Νεκτάριος Βακάλης
Νέα χρονιά, νέα δεκαετία προσδοκιών αλλά και φόβων και ανασφαλειών
Τα νιάτα, παντού, μπορούν να είναι η Ελπίδα του Κόσμου
Η περίπτωση της Εμμανουέλας Φρόκου από τον Βαφειό Λέσβου που ζει στην Αυστραλία
Την ώρα που η δεκαετία στον κόσμο ξεκίνησε με ενέργειες και πολεμικές απειλές, με λόγια εκδίκησης αλλά και περιβαλλοντικές καταστροφές και ειδησεογραφία που προξενεί φόβο και ανασφάλεια εκτός κι εντός της χώρας μας και του νησιού μας και οι όποιες θετικές ειδήσεις δεν εξομαλύνουν, δεν φέρνουν, τουλάχιστον στην αντίληψη των περισσοτέρων, ένα θετικό πρόσημο μεταξύ καλών και κακών γεγονότων και ιδιαίτερα προβλέψεων, η ματιά μας στη νέα γενιά, στους νέους ανθρώπους, στις νέες ζωές, σας εκείνες που έφερε η νέα χρονιά, είναι η Ελπίδα του Κόσμου που πρέπει να θερμάνουμε με κάθε τρόπο.
Μια νέα γενιά που είτε εντός της Επικράτειας και του νησιού (χαιρόμαστε πάντα τις επιτυχίες από παιδιά δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων μας σε ελληνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς), είτε παιδιά ξενιτεμένα που αγωνίζονται με τη σημαία της χώρας, είτε όχι, τιμούν πρώτα εκείνα και παράλληλα την Πατρίδα και βαραίνουν πολύ, κάθε φορά, σε κάθε περίπτωση, στο ζύγι της Αισιοδοξίας για το Μέλλον.
Μια τέτοια περίπτωση, από τις πολλές και τις πολλές φορές άγνωστες σε μας και στους περισσότερους και που θα προσπαθήσουμε να αναδεικνύουμε με κάθε ευκαιρία, είναι και η περίπτωση της Εμμανουέλας Φρόκου με καταγωγή από την πλευρά της μητέρας της,από τον Βαφειό Λέσβου η οποία ζει πλέον στην Αυστραλία, μια ήπειρο που βιώνει μια υπερμεγέθη πυρκαγιά και περιβαλλοντική καταστροφή και ο νους μας είναι κοντά στους συμπατριώτες μας που ζουν δύσκολες στιγμές και απώλειες.
Η Εμμανουέλα Φρόκου γεννήθηκε στην Αθήνα το 2007. Ο παππούς της ήταν ο Άνθιμος Δεληνικολής και η γιαγιά της η Μαρία Δεληνικολή, το γένος Λημνιού. Η Εμμανουέλα έζησε στο Νέο Ηράκλειο Αττικής όπου και ξεκίνησε τη ρυθμική γυμναστική στην ηλικία των 5 στον σύλλογο ΟΓΗΡΑ.
Μάλιστα κατέκτησε το 2016 χάλκινο μετάλλιο στους Πανελλήνιους αγώνες ρυθμικής γυμναστικής. Ένα μήνα μετά αναχωρεί με την οικογένειά της για το Σίδνεϊ Αυστραλίας, γενέτηρά της μητέρας της.Το 2017 κερδίζει τον τίτλο Πρωταθλήτρια Αυστραλίας και αθλήτρια της χρονιάς.Το 2018 κερδίζει την 2η θέση και το 2019 ανακηρύσσεται Πρωταθλήτρια Νέας Νότιας Ουαλίας και πάλι στέφεται αθλήτρια της χρονιάς.Το Δεκέμβριο του 2019 αγωνίζεται σε παγκόσμιο πρωτάθλημα Ρυθμικής στην Γερμανία και κερδίζει την 7η θέση για την Αυστραλία στο πρώτο της παγκόσμιο με προπονήτρια την Ελληνίδα Ολυμπιονίκη Βαρβάρα Φίλιου.
Στόχος της είναι η Ολυμπιάδα Νεανίδων το 2022 και η Ολυμπιάδα του 2024. Μέσα σε όλα αυτά είναι και άριστη μαθήτρια με πολλαπλά βραβεία από το σχολείο της αφού αποφοίτησε από το δημοτικό ως καλύτερη μαθήτρια του 2018.
Η Ομοσπονδία Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (Ο.Λ.Σ.Α.) τη συγχαίρει, την ενθαρρύνει για τη συνέχεια και μέσω αυτής συγχαίρει και εύχεται χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλα τα παιδιά και απογόνους συμπατριωτών μας όλων των γενεών,που ξενιτεύτηκαν είτε από ανάγκη κυρίως, είτε για καλύτερες συνθήκες και προοπτικές. Οι ξενιτεμένοι μας, έχουν μια μεγάλη διαδρομή επιτυχιών και σημαντικής παρουσίας σε όλους τους τομείς ανά την υφήλιο και πρέπει να ακούγεται και η φωνή εκείνων για την πορεία της χώρας μας στο μέλλον. Ποτέ δε ξεχνάμε τη βοήθεια που προσέφεραν και τη στήριξη σε κρίσιμες περιόδους για μεγάλα αλλά και μικρότερα θέματα στην Πατρίδα, αλλά και τις επιμέρους βοήθειες για σημαντικές παρεμβάσεις στις ιδιαίτερες πατρίδες τους μέσω οικονομικής και άλλης συνδρομής, όπως και τη στήριξή σε καταστροφές, ευάλωτων ομάδων και οικογενειών. Τους ευχαριστούμε, προσβλέπουμε πάντα σε αυτούς αλλά θα πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι και εκείνοι, πρέπει να προσβλέπουν σε μας, κάτι που δυστυχώς δεν είναι αυτονόητο και πολλές φορές η Πατρίδα και ο καθένας μας ξεχωριστά, όπου και αν πάνε, τους πληγώνει….
Ν.Β.
