Η παράσταση «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου ταξιδεύει με το Εθνικό Θέατρο σε νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου (Λήμνος, Λέσβος και ‘Αγιος Ευστράτιος), στο πλαίσιο μίας νέας πρωτοβουλίας που εγκαινιάζει το υπουργείο Ναυτιλίας, σε συνεργασία με την ακτοπλοϊκή εταιρεία «Hellenic Seaways», τους τοπικούς δήμους και το Ίδρυμα Μπούμπουρα.
«Είναι μία προσπάθεια που φέρνει το Εθνικό θέατρο κοντά στους κατοίκους των νησιών μας», δήλωσε ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Παναγιώτης Κουρουμπλής στη συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Ναυτιλίας στον Πειραιά, για την παρουσίαση της νέας δράσης. «Η πρωτοβουλία αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο της συνολικής προσπάθειας που επιχειρούμε με σειρά ρυθμίσεων για την αναβάθμιση των νησιών μας και στόχο έχει να προσφέρει στους κατοίκους των περιοχών αυτών ισότιμη πρόσβαση στην τέχνη» εξήγησε ο κ. Κουρουμπλής, ενώ αναφέρθηκε και στη συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο το οποίο, όπως είπε, επέδειξε μεγάλη προθυμία για να βρεθεί σε νησιά με ιδιαίτερους συμβολισμούς, όπως ο ‘Αη Στράτης.
Σε ερώτηση για το αν η προσπάθεια αυτή θα εξελιχθεί στο μέλλον σε συντονισμένη δράση των δύο φορέων, ο κ. Κουρουμπλής απάντησε πως «το πρότζεκτ ξεκινάει πιλοτικά. Θα δούμε την ανταπόκριση του κοινού και θα κάνουμε τον απαραίτητο σχεδιασμό».
Ο υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Νεκτάριος Σαντορινιός αναφέρθηκε στο ρόλο του Εθνικού Θεάτρου και στη συμβολή του στην ανάπτυξη της νεοελληνικής δραματουργίας. «Είναι σημαντικό ότι θα μπορέσουν οι νησιώτες μας να δουν μία καλαίσθητη παράσταση στον τόπο τους. Στόχος μας είναι μέσα από τις δράσεις αυτές να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις προκειμένου οι κάτοικοι των νησιών να έχουν πρόσβαση όχι μόνο σε φυσικά και κοινωνικά αγαθά αλλά και στην καλλιτεχνική δημιουργία» επεσήμανε.
Από την πλευρά του ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, Στάθης Λιβαθινός είπε ότι η ανταπόκριση του υπουργείου Ναυτιλίας ώστε να δημιουργηθούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις προκειμένου το Εθνικό να ταξιδέψει και να κάνει μια σωστή παρουσίαση της δουλειάς του στην μακρινή Ελλάδα, υπήρξε άμεση και συγκινητική. «Δεν μπορούμε να πούμε παρά ένα μεγάλο ευχαριστώ» είπε ο κ. Λιβαθινός και στη συνέχεια αναφέρθηκε στον προορισμό της πρώτης κρατικής σκηνής.
«Δεν είμαστε το Εθνικό Θέατρο της Αθήνας αλλά της Ελλάδας. Για να επαληθεύει ένα Εθνικό Θέατρο τον προορισμό του, το ζητούμενο είναι να παρουσιάζει υψηλού επιπέδου παραστάσεις, είτε παίζει στην Επίδαυρο είτε παίζει στην άκρη της χώρας. Το Εθνικό είναι ένα θέατρο που του αρέσει ν αρμενίζει και να συνεργάζεται. Είναι πολύ ευχάριστο το ότι αυτή τη στιγμή μπορούμε να πάμε να παίξουμε στη Λήμνο, στον ‘Αη Στράτη και στη Λέσβο. Θέλω να πιστεύω ότι με αυτή τη συνεργασία δημιουργούμε ένα ωραίο προηγούμενο και ότι του χρόνου το Εθνικό Θέατρο θα μπορέσει να ταξιδέψει και σε άλλα νησιά και σε άλλες άκρες της Ελλάδας» σημείωσε ο κ. Λιβαθινός και ευχήθηκε η συνεργασία αυτή με το υπουργείο Ναυτιλίας να κρατήσει πολλά χρόνια.
Η Ηλέκτρα, έργο της όψιμης περιόδου του Σοφοκλή, (γράφτηκε πιθανότητα το 412 ή 411π.Χ.), δραματοποιεί ένα από τα πιο ζοφερά επεισόδια του μύθου των Ατρειδών: την εκδίκηση της Ηλέκτρας και του Ορέστη για το φόνο του Αγαμέμνονα που διέπραξαν η Κλυταιμνήστρα και ο Αίγισθος. Κεντρική μορφή του δράματος, η Ηλέκτρα, διατηρεί ζωντανή την ανάμνηση του φόνου του πατέρα της παρακαλώντας τους θεούς να βοηθήσουν στην τιμωρία των δολοφόνων του. Η επιστροφή του αδελφού της, του εξόριστου Ορέστη, δρομολογεί το έργο της τιμωρίας που θα ολοκληρωθεί με την πράξη του διπλού φόνου.
Γραμμένη μέσα στη δίνη του καταστροφικού Πελοποννησιακού πολέμου, η Ηλέκτρα του Σοφοκλή φέρει έντονα τα σημάδια της «παθολογίας του πολέμου». Το κέντρο βάρους μετατοπίζεται από το θεϊκό λόγο στην ανθρώπινη πράξη καθώς ο δελφικός χρησμός εντάσσεται σ’ έναν κόσμο αντιθέσεων και αντιφάσεων. Η Ηλέκτρα, πλάσμα απειλητικό και άγριο, «γεννά πολέμους». Μετουσιώνει το θρήνο σε όργανο εκδίκησης που αντί να κατευνάζει τον πόνο επιτείνει την παραφορά του.
Κομβική σημασία τόσο για το έργο όσο και για την παράσταση, η σταδιακή διασάλευση των ορίων και το βύθισμα των ηρώων σ’ έναν ανεξέλεγκτο και ολοένα αυξανόμενο εκδικητικό στρόβιλο. Οι ήρωες, κυριευμένοι από την Άτη, κτίζουν ένα ανελέητο σύμπαν όπου όλα είναι μετέωρα. Ο Ορέστης έχει σκοτώσει την Κλυταιμνήστρα αλλά ο φόνος του Αίγισθου δεν έχει ακόμα συντελεστεί.
Το έργο τελειώνει με μία άρση και όχι μία θέση. Μετά τη μητροκτονία, ο αναμενόμενος φόνος του Αιγίσθου είναι σε εκκρεμότητα, ενισχύοντας την πεποίθηση ότι η «νίκη» των ηρώων μετατρέπει τα θύματα σε νέους θύτες, βυθίζοντας σε πιο βαθύ σκοτάδι το τραγικό πεπρωμένο τους.
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς
Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου
Σκηνικά-Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Μουσική: Δημήτρης Σκύλας
Χορογραφία: Χαρά Κότσαλη
Διανομή
Ηλέκτρα: Αλεξία Καλτσίκη
Κλυταιμνήστρα: Μαρία Ναυπλιώτου
Ορέστης: Αλέξανδρος Μαυρόπουλος
Αίγισθος: Χρήστος Λούλης
Χρυσόθεμις: Ελένη Μολέσκη
Πυλάδης: Μάριος Παναγιώτου
Παιδαγωγός: Νίκος Χατζόπουλος
Χορός
Ασημίνα Αναστασοπούλου, Σοφία Αντωνίου, Ιωάννα Δερμετζίδου, Νάντια Κατσούρα, Ελένη Κουτσιούμπα, Κλεοπάτρα Μάρκου, Μαρία Μηνά, Τζωρτζίνα Παλαιοθεοδώρου, Νάνσυ Σιδέρη, Καλλιόπη Σίμου, Δανάη Τίκου, Μαρία Χάνου.
Πέμπτη 26 Ιουλίου ώρα 21:00
στο Κάστρο Μυτιλήνης
Η παράσταση στη Μυτιλήνη είναι σε συνεργασία με το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, την Hellenic Seaways, το Δήμο Λέσβου και το Ίδρυμα Μπούμπουρα.
